Το 1822 και το πρώτο εξάμηνο του 1823 είναι η πιο κοινή σε δραματικά γεγονότα και εντυπωσιακές εναλλαγές περίοδος του Αγώνα. Νίκες πολυάριθμες και ιστορικές συμφορές. Οι Επαναστάτες αντιμετωπίζουν και ανατρέπουν τέσσερες τουρκικές στρατιές. Ναυαγεί η συνδυασμένη εχθρική επιχείρηση για την κατάληψη του Μεσολογγίου. Στον Αργοσαρωνικό οι Υδραιοσπετσιώτες καταναυμαχούν τον ενωμένο οθωμανικό στόλο. Παραδίνεται η Ακρόπολη. Πέφτει το Παλαμήδι. Αλλά και ήττες και καταστροφές. Εξολοθρεύεται η Χίος. Πνίγεται στο αίμα η Επανάσταση στη Μακεδονία. Αφανισμός της Νάουσας. Χάνεται το Σούλι ύστερα από τη θανάτωση του Αλήπασα. Χάνεται και η Εύβοια. Εγκαταλείπεται ο Ακροκόρινθος. Το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα διαλύεται στο Πέτα. Η Πάτρα, τα φρούρια Ρίου και Αντιρρίου, τα κάστρα της Ναυπάκτου, της Μεθώνης, της Κορώνης παραμένουν σταθερά στα χέρια των Τούρκων. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]