Στο τελευταίο βιβλίο της Silvia Federici το σώμα γίνεται το διακύβευμα ανάμεσα στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, στην εκμετάλλευση και την μετατροπή της φύσης σε παραγωγική μονάδα, και σε ό,τι μπορεί ακόμα κι αντιστέκεται στον μετασχηματισμό του κόσμου και της ζωής σε επενδυτικές ροές. Συγκεκριμένα, η συγγραφέας πραγματεύεται την κρίση της μητρότητας και την αυτοδιάθεση του σώματος στο πλαίσιο της αναπαραγωγής των σχέσεων εξουσίας του καπιταλισμού, την εκμετάλλευση και την βία που ασκούνται εντός αυτού του πλαισίου στα σώματα των γυναικών, όπως επίσης και τον ρόλο της επιστήμης στην πειθάρχηση αυτών. Στο Πέρα από τα όρια του σώματος η αντίσταση πηγάζει από την εγγενή υλικότητα του ανθρώπινου σώματος που το καθιστά μέρος της ζωής στη Γη. Το πιο μύχιο, το πιο ατομικό, το σώμα της καθεμίας αποτελεί αναπόφευκτα το πιο υπερ-ατομικό, το νήμα μιας βιολογίας που έχει συνδιαμορφωθεί στο πέρασμα των χρόνων μαζί με τα πετρώματα, τα ποτάμια, τους αργούς σχηματισμούς της ανόργανης ύλης και τις πολύπλευρες μεταμορφώσεις της έμβιας ζωής.