Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789600339451
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους αποτελεί σημαντική τομή τόσο στην πολιτική και κοινωνική ζωή όσο και στην πολιτισμική και ιδεολογική συμπεριφορά των κατοίκων του Bασιλείου. Στα 1830 κλείνει ο κύκλος του νεοελληνικού Διαφωτισμού, μετατοπίζεται το ελληνικό κέντρο από την Κωνσταντινούπολη στην Αθήνα, πραγματώνονται παλαιά αιτήματα και προκύπτουν νέα. Στα αμέσως επόμενα χρόνια ο ελληνισμός θα βρεθεί αντιμέτωπος με δυσεπίλυτα προβλήματα, τα οποία τίθενται με τη μορφή διλημμάτων: κλασική αρχαιότητα ή Bυζάντιο, Ανατολή ή Δύση, Ελλάδα ή Ευρώπη, καθαρεύουσα ή δημοτική, εκσυγχρονισμός ή παράδοση, πατριωτισμός ή κοσμοπολιτισμός.
Γεννήθηκε το 1935 στο Κιλκίς. Σπούδασε φιλολογία στο Παν/μιο Θεσσαλονίκης. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών στην Αθήνα (1961-1966) και έζησε για πολλά χρόνια στο Παρίσι (1966-1977), όπου δίδαξε νεοελληνικά στο Παν/μιο της Nanterre και στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Το 1977 εξελέγη καθηγητής της νεοελληνικής φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Έκτοτε ζει και διδάσκει στη Θεσσαλονίκη. Βιβλία του:
-Λουκιανού: Εταιρικοί και νεκρικοί διάλογοι (προλεγόμενα, μετάφραση, σημειώσεις) Γαλαξίας 1967.
-Γκ. Φλωμπέρ: Η αισθηματική αγωγή (χρονολόγιο, προλεγόμενα, βιβλιογραφία, μετάφραση, σημειώσεις), Γαλαξίας 1971, Οδυσσέας 1981.
-Α. Παπαδιαμάντης αυτοβιογραφούμενος (εισαγωγή, κείμενα, κρίσεις), Ερμής 1974, 1981.
-Γ. Μ. Βιζυηνός: Νεοελληνικά διηγήματα (εισαγωγή, κείμενα, κρίσεις), Ερμής 1980.
-Για τη μεταπολεμική μας πεζογραφία - Κριτικές καταθέσεις, Στιγμή 1989. Κ.ά.
Ο Ξενοφών Αστερίου Κοκόλης (1939) ζει από το 1956 στη Θεσσαλονίκη. Διδάσκει νεοελληνική λογοτεχνία στο ΑΠΘ από το 1965. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και βιβλία για το Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Καβάφη, τον Καρυωτάκη, τους ποιητές της Θεσσαλονίκης, τον Παπαδιαμάντη, τον Τόλη Καζαντζή κ.ά. Επιμελήθηκε φιλολογικά τους δίσκους "Η Ζωή Καρέλλη διαβάζει Καρέλλη", "Η Θεσσαλονίκη στα ρεμπέτικα" 1 και 2, και "Primavera en Salonico - Άνοιξη στη Σαλονίκη, σεφαραδίτικα λαϊκά τραγούδια" (με τη Σαβίνα Γιαννάτου).
O Παντελής Bουτουρής γεννήθηκε στην Kύπρο το 1956. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου και υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή. Δίδαξε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kρήτης (1991-1993). Aπό το 1993 διδάσκει νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kύπρου. Δημοσίευσε κριτικά άρθρα και μελέτες για τη νεοελληνική λογοτεχνία. Tο 1995 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Ως εις καθρέπτην... προτάσεις και υποθέσεις για την ελληνική πεζογραφία του 19ου αιώνα" (εκδ. Nεφέλη), και ακολούθησαν τα βιβλία: "Η συνοχή του τοπίου: εισαγωγή στην ποιητική του Ανδρέα Εμπειρίκου" (1997), "Αγαπημένε μου Ζαρατούστρα. Παλαμάς - Νίτσε" (2006), καθώς και ο συλλογικός τόμος "Ο ελληνισμός στον 19ο αιώνα: Ιδεολογικές και αισθητικές αναζητήσεις (2006), με επιμέλεια των Παντελή Βουτουρή και Γιώργου Γεωργή.
O Βασίλης Γούναρης έχει πτυχίο και δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών στη νεώτερη Ιστορία από το Α.Π.Θ. και είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Είναι αναπληρωτής καθηγητής της ιστορίας νεοτέρων χρόνων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Επίσης διευθύνει το ερευνητικό κέντρο του Ιδρύματος Μουσείου Μακεδονικού Αγών στη Θεσσαλονίκη. Είναι συγγραφέας των μελετών "Steam over Macedonia: Socio-Economic change and the railway factor" (Boulder, 1993) και "Στις όχθες του Υδραγόρα: οικογένεια, οικονομία και αστική κοινωνία στο Μοναστήρι, 1897-1911" (Αθήνα, 1999), που αμφότερες βραβεύτηκαν από την Ακαδημία Αθηνών. Τελευταία του εργασία είναι το βιβλίο "Τα Βαλκάνια των Ελλήνων: Από το Διαφωτισμό έως τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο", (Θεσσαλονίκη, 2007). Είναι επίσης επιμελητής των τόμων "Ταυτότητες στη Μακεδονία" (Αθήνα, 1997) και "Ο φόρος του αίματος: εκτελέσεις, βία και ασιτία στη Θεσσαλονίκη της Κατοχής" (Θεσσαλονίκη, 2001).
Η Φωτεινή Τομαή γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Birmingham. Δημοσιεύματά της έχουν φιλοξενήσει ελληνικά, αγγλικά και βουλγαρικά αρχαιολογικά περιοδικά. Η ίδια δημοσιεύει επίσης άρθρα της στον αθηναϊκό ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Ερευνήτρια στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών μέχρι το 1982, υπηρέτησε ως ακόλουθος Τύπου και Μορφωτικών Θεμάτων της ελληνικής πρεσβείας στη Σόφια. Το 1984 τοποθετήθηκε στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, όπου από το 1996 διευθύνει την Υπηρεσία Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου. Με επιμέλειά της έχουν κυκλοφορήσει συλλογές διπλωματικών εγγράφων, που η ίδια έχει κληθεί να παρουσιάσει σε ξένα πανεπιστημιακά ιδρύματα και διεθνείς διασκέψεις με συναφές περιεχόμενο. Την πρώτη της εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα έκανε με τις νουβέλες "Η πιατέλα και άλλα εύθραυστα" (1999). Η "Οδός Παραδείσου κλειστή" (2001) ήταν το πρώτο της μυθιστόρημα.
Ο Ρόντερικ Μπήτον γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Εδιμβούργο. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Καίμπριτζ. Μετά την αποφοίτησή του ταξίδεψε για τρία χρόνια και σπούδασε στην Ελλάδα πριν επιστρέψει στην Αγγλία και γίνει καθηγητής Σύγχρονης Ελληνικής και Βυζαντινής Ιστορίας Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Έχει γράψει αρκετά βιβλία για τη σύγχρονη και μεσαιωνική ελληνική λογοτεχνία. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί το έργο του Εισαγωγή στη Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία (Εκδόσεις Νεφέλη 1996). Τα παιδιά της Αριάδνης είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.
Η Ελένη Πολίτου-Μαρμαρινού είναι Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι ιδρυτικό μέλος και έχει διατελέσει πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας. Αντικείμενα της έρευνας και της διδασκαλίας της είναι η ελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αιώνα, η Συγκριτική Φιλολογία και η Θεωρία της Λογοτεχνίας.
Ο Παναγιώτης Νούτσος γεννήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων το 1948. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Δυτικού Βερολίνου (Freie και Technische Universitat). Αναγορεύθηκε διδάκτωρ (1979) και υφηγητής (1982) της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι καθηγητής (1988) της Κοινωνικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 1980. Κατά τη διάρκεια ετήσιας (1987 / 1988) εκπαιδευτικής άδειας εργάσθηκε ερευνητικά, έδωσε διαλέξεις και δίδαξε στα Πανεπιστήμια I, IV και Χ των Παρισίων, ενώ στο πλαίσιο αντίστοιχης άδειας (1994 /1995) εργάσθηκε ερευνητικά στα Πανεπιστήμια RMIT (Μελβούρνη), Pomona College (Λος Άντζελες) και New York University. Κατά τα έτη 1991-1994 ήταν Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Η Μαριλίζα Μητσού σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και το Παρίσι. Συνεργάστηκε με το Κέντρο Φιλοσοφικών Ερευνών, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης και τον Γ. Π. Σαββίδη σε εκδοτικά και ερευνητικά προγράμματα. Από το 1999 διδάσκει ως καθηγήτρια Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, όπου διευθύνει την εκδοτική σειρά "Munchener Schriften zur Neograzistik". Έχει εκδώσει τα βιβλία "Χρονογραφία Κ. Γ. Καρυωτάκη" (με τον Γ. Π. Σαββίδη και τη Ν. Χατζηδάκη), 1988· Βολταίρου, "Τα περί τον Σαδίκην ή την ειμαρμένην. Μια μετάφραση του 1819, 1991".
Ο Νίκος Μαυρέλος είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Η διδακτορική του διατριβή εστιάζει στο κριτικό έργο του Ν. Επισκοπόπουλου ("Οι κοσμοπολίτες και οι φουστανελοφόροι. Το ελληνόγλωσσο κριτικό έργο του Νικόλαου Επισκοπόπουλου", 2001). Έχει δημοσιεύσει ανθολογία διηγημάτων του Ν. Επισκοπόπουλου με εισαγωγή (2002), μία σχολιασμένη μετάφραση σατιρικών διηγημάτων του Ε. Πόε με εκτενή εισαγωγή ("Ο Σατιρικός Πόε. Διηγήματα", 2005), μία μονογραφία για το έργο του Εμμ. Ροΐδη ("Το ψηλαφητό παλίμψηστο της ροϊδικής γραφής. Ζητήματα λογοτεχνικής και πολιτισμικής θεωρίας", 2008), και τις μελέτες "Η επαρχία της ανυπάρκτου": Είδη, διακείμενα, γλώσσα και νεοτερική ιδεολογία στην "Αληθή Ιστορία" (΄Ανώνυμος του 1789΄)" (2016) και "Roidis΄ tangible images and Baudelaire΄s paintings of modern life. Aspects of Modernity in Emmanouil Roidis΄ works", LAP LAMBERT Academic Publishing, (2018). Μελέτες του έχουν δημοσιευτεί, επίσης, σε επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Ερευνητικά ενδιαφέροντα: Νεοελληνική και Συγκριτική Φιλολογία· Θεωρίες για τα λογοτεχνικά είδη, Αισθητική, Πολιτισμική Θεωρία, Θεωρία των Ιδεών, Θεωρίες διακειμενικότητας, Θεωρίες σχετικές με τον πεζό λόγο (αφηγηματολογία, θεματική, μορφολογική προσέγγιση κ.λπ.), Θεωρίες για τη Νεοτερικότητα (17ος - 19ος αιώνας)· Πεζογραφία και κριτική 18ου και 19ου αιώνα· Λογοτεχνία και ζωγραφική· Λογοτεχνία και Φιλοσοφία.
O Παντελής Bουτουρής γεννήθηκε στην Kύπρο το 1956. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου και υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή. Δίδαξε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kρήτης (1991-1993). Aπό το 1993 διδάσκει νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kύπρου. Δημοσίευσε κριτικά άρθρα και μελέτες για τη νεοελληνική λογοτεχνία. Tο 1995 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Ως εις καθρέπτην... προτάσεις και υποθέσεις για την ελληνική πεζογραφία του 19ου αιώνα" (εκδ. Nεφέλη), και ακολούθησαν τα βιβλία: "Η συνοχή του τοπίου: εισαγωγή στην ποιητική του Ανδρέα Εμπειρίκου" (1997), "Αγαπημένε μου Ζαρατούστρα. Παλαμάς - Νίτσε" (2006), καθώς και ο συλλογικός τόμος "Ο ελληνισμός στον 19ο αιώνα: Ιδεολογικές και αισθητικές αναζητήσεις (2006), με επιμέλεια των Παντελή Βουτουρή και Γιώργου Γεωργή.
Ο Γιώργος Γεωργής γεννήθηκε στο Παραλίμνι της Κύπρου το 1946 και αποφοίτησε από το γυμνάσιο Αρρένων της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Πτυχιούχος και διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρώτος γενικός γραμματέας της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Φοιτητών και Νέων Επιστημόνων (ΠΟΦΝΕ). Δίδαξε σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Από το 1976 ως το 1982 εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας και, στη συνέχεια, ανέλαβε Μορφωτικός Ακόλουθος της Κύπρου στην Ελλάδα, 1982-1994 και 1997-2000. Ιδρυτής και πρώτος διευθυντής του Σπιτιού της Κύπρου στην ελληνική πρωτεύουσα (1987-1994, 1997-2000). Από το 1994 μέχρι και το 1997, visiting research associate στο Κing΄s College του Λονδίνου και συνεργάτης ερευνητής στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Κύπρου. Αναπληρωτής καθηγητής της Ιστορίας του Νεότερου Ελληνισμού στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, ασχολείται συστηματικά με την Πολιτική και Διπλωματική Ιστορία του Ελληνικού Κράτους, με την Ιστορία του κυπριακού εθνικού κινήματος, την Πολιτική Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας 1959-1974 και τον διπλωμάτη Σεφέρη. Έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος της Ελληνικής Δημοκρατίας και με εύφημη μνεία της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει γράψει 12 βιβλία και πολλά άρθρα σε συλλογικούς τόμους και περιοδικά. Από το 2005 ώς το 2009 διετέλεσε Πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα, με παράλληλη διαπίστευση στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Αλβανία.
Ο Δημήτρης Αγγελάτος γεννήθηκε στην Αθήνα (1958). Είναι καθηγητής Θεωρίας Λογοτεχνίας και Συγκριτικής Φιλολογίας στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κύπρου, όπου και διδάσκει από το 1994. Έχει δημοσιεύσει βιβλία για το έργο του Δ. Σολωμού και του Κ. Καρυωτάκη, για τη μεταπολεμική πεζογραφία και τη θεωρία των λογοτεχνικών ειδών. Άλλες μελέτες του επί ζητημάτων Θεωρίας Λογοτεχνίας, Νεοελληνικής και Συγκριτικής Φιλολογίας έχουν δημοσιευτεί σε σύμμεικτους τόμους και περιοδικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
