Γιάννης Κορδάτος (Επιμέλεια)

Φοίτησε σε σχολεία της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης, και τέλειωσε το γυμνάσιο στον Βόλο. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Υπήρξε πολυγραφότατος, μελετητής της ελληνικής ιστορίας από την αρχαιότητα έως την σύγχρονη εποχή. Υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη της "Φοιτητικής Συντροφιάς" και του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος - Κομμουνιστικό ή ΣΕΚΕ(Κ) (1920), προκατόχου του ΚΚΕ, και διετέλεσε γενικός γραμματέας του (1920-1924) και διευθυντής του Ριζοσπάστη (1922-1924). Το 1927, αποχώρησε από το ΚΚΕ, επειδή διαφώνησε με τις θέσεις του κόμματος για την Μακεδονία. Συνέχισε ωστόσο να είναι κοντά στο ΚΚΕ, και γι΄ αυτό φυλακίστηκε στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά. Αν και αυτοδίδακτος ιστορικός, εντούτοις ήταν πολυγραφότατος. Το βιβλίο του "Η κοινωνική σημασία της Ελληνικής Επανάστασης", που κυκλοφόρησε το 1924, ήταν ένα από τα πρώτα δείγματα του "ιστορικού υλισμού" στην Ελλάδα, και προκάλεσε ποικίλες και έντονες αντιδράσεις. Παρόμοιες αντιδράσεις προκάλεσε και το βιβλίο του Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός, μια "κριτική έρευνα", όπως γράφει ο ίδιος, "πάνω στο μεγαλύτερο επαναστατικό κίνημα που συγκλόνισε τον κόσμο, τον χριστιανισμό και το λαϊκό ηγέτη και επαναστάτη Χριστό". Το βιβλίο αυτό, αν και αποτέλεσμα μόχθου 20 ετών, δεν κυκλοφόρησε παρά μόνο μετά τον θάνατό του, καθώς κανένας εκδότης δεν τολμούσε να αναλάβει την έκδοσή του. Ήταν επίσης μεγάλος γνώστης της Ελληνικής Γραμματείας, αρχαίας και νέας, και ασχολήθηκε επαγγελματικά ως επιμελητής των εκδόσεων της κλασικής Ελληνικής Γραμματείας, που κυκλοφόρησαν από τον οίκο του Ι. Χ. Ζαχαρόπουλου. Σήμερα, στην γενέτειρά του Ζαγορά, λειτουργεί πολιτιστικός σύλλογος που φέρει το όνομά του, ενώ το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας τον τίμησε δίνοντας το όνομά του σε κεντρικό αμφιθέατρο στο κτίριο Παπαστράτου στον Βόλο.

Ισαίος (Συγγραφέας)

Ο ρήτορας Ισαίος άκμασε την πρώτη πεντηκονταετία του 4ου αιώνα π.Χ. Ίσως ήταν απόγονος Αθηναίων κληρούχων, που περί τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. εγκαταστάθηκαν στη Χαλκίδα. Ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς προσδιορίζει τη δράση του ρήτορα μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο και θεωρεί πως αυτή επεκτείνεται μέχρι το 350 π.Χ. περίπου. Ο Ισαίος υπήρξε μαθητής του Ισοκράτη και δάσκαλος του Δημοσθένη. Ήταν σύγχρονος του Λυσία, τον οποίο μερικώς μιμήθηκε. Δεν απήγγειλε δημόσια τους λόγους του, αλλά η δραστηριότητά του ήταν κυρίως αυτή του δασκάλου της ρητορικής και του λογογράφου. Στην πολιτική ζωή δεν είχε ενεργό ανάμειξη. Ο Ισαίος συναριθμήθηκε με τους άλλους μεγάλους της αρχαίας ρητορικής στον Κανόνα των Αττικών ρητόρων. Τούτο όμως δεν συνέβαλε στο να φτάσει μέχρι τις μέρες μας κάτι παραπάνω από το σχεδόν ένα πέμπτο της όλης παραγωγής του: από τους εξήντα τέσσερις λόγους που του αποδίδει η παράδοση, γνήσιοι θεωρούνται λίγο περισσότεροι από πενήντα, των οποίων γνωρίζουμε τους τίτλους. Ακέραιοι σώζονται δώδεκα.

Μιχαήλ Γ. Μιχαηλίδης - Νουάρος (Μεταφραστής)