Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789601633695
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Βασισμένη στο μοντέλο του λογοτεχνικού πεδίου του Πιερ Μπουρντιέ, έτσι όπως περιγράφεται κατά κύριο λόγο στους "Κανόνες της τέχνης" (Εκδ. Πατάκη, 2006), η Πασκάλ Καζανοβά επιχειρεί εδώ να περιγράψει τη γένεση και τη δομή του παγκόσμιου λογοτεχνικού χώρου. Αυτή η "παγκόσμια πολιτεία των γραμμάτων" έχει τον δικό της μεσημβρινό του Γκρίνουιτς, που αποτελεί και το μέτρο της καινοτομίας και της νεωτερικότητας των έργων. Ο τρόπος πρόσβασης των συγγραφέων αλλά και των χωρών σ` αυτόν τον παγκόσμιο χώρο, οι στρατηγικές που υιοθετούν οι πρώτοι προκειμένου να περάσουν από την αφάνεια στην ορατότητα, δηλαδή στη λογοτεχνική ύπαρξη, είναι τα βασικά ζητήματα στα οποία εστιάζει η συγγραφέας.
Με τη μελέτη της αυτή, η Καζανοβά ανασυστήνει την ιστορία και περιγράφει τη δομή αυτού του λογοτεχνικού κόσμου. Όμως η χώρα της λογοτεχνίας δεν είναι το μαγικό νησί των καθαρών μορφών. Είναι ένα άνισο σύμπαν, μια επικράτεια όπου οι λιγότερο προικισμένοι λογοτεχνικά υφίστανται μια αόρατη βία. Η ιστορία της οικουμενικής λογοτεχνίας που προτείνεται εδώ είναι και η ιστορία των εξεγερμένων και των επαναστατών, που κατάφεραν να ανατρέψουν τον λογοτεχνικό νόμο και να επινοήσουν, μέσα από τη δημιουργία νέων μορφών, την ελευθερία τους ως συγγραφέων. Τα κείμενα του Κάφκα, του Τζόυς, του Φόκνερ ή του Μπέκετ, αλλά και του Άρνο Σμιτ, του Μάριο ντι Αντράντι, του Ίψεν, του Ανρί Μισό, του Εμίλ Σιοράν, του Νάιπολ, του Χουάν Μπένετ, του Ντανίλο Κις, του Ραμούζ και πολλών άλλων ξαναδιαβάζονται και επανερμηνεύονται ως διακυβεύματα ειδικών αγώνων, παρέχοντας έτσι ένα κριτικό οπλοστάσιο σε όλους εκείνους που αρνούνται τα αυτονόητα και τις επιταγές της παγκόσμιας λογοτεχνικής τάξης.
"Ένα φιλόδοξο στοιχημα: μια ιστορία της διεθνούς λογοτεχνίας βασισμένη σε νέες μεθόδους ερμηνείας, μια ιστορία που παρακάμπτει τους "συνήθεις ιστορικούς νόμους".
(Marie Alstadt, "Marianne")
"Συνεχίζοντας τις εργασίες του Μπουρντιέ (ιδίως στους "Κανόνες της τέχνης"), η Πασκάλ Καζανοβά αφουγκράζεται τη μικροϊστορία και τη μακροϊστορία της λογοτεχνίας. Υπερασπίζεται μια διαυγή λογοτεχνική κριτική, που θέτει υπό αμφισβήτηση το ίδιο της το βλέμμα, αλλά και τον εθνοκεντρισμό και τους αναχρονισμούς".
(C. Portevin, "Telerama")
"Η Πασκάλ Καζανοβά προτείνει έναν διαφορετικό τρόπο ανάγνωσης της λογοτεχνικής ιστορίας: ως αφήγησης ενός περίπλοκου και πλανητικού αγώνα τον οποίο διεξάγει κάθε συγγραφέας, κάθε εθνική λογοτεχνία, κάθε γλωσσική επικράτεια προκειμένου, μέσω της απόλυτης ιδιαιτερότητας ενός λογοτεχνικού προγράμματος, να φτάσει στην οικουμενικότητα"
(Pierre Lepape, "Le Monde")
Η Πασκάλ Καζανοβά (1959-2018) ήταν ερευνήτρια και κριτικός λογοτεχνίας. Μαθήτρια του Πιερ Μπουρντιέ, εφάρμοζε τη θεωρία του στον χώρο της λογοτεχνίας και οι έρευνές της εστίασαν κυρίως στην ανάδυση του παγκόσμιου λογοτεχνικού χώρου και στις δομές και τις σχέσεις κυριαρχίας που τον διέπουν. Η διδακτορική της διατριβή με καθηγητή τον Μπουρντιέ, με τίτλο "La Republique mondiale des lettres" (Seuil, 1999· αγγλ. έκδ. "The World Republic of Letters", Harvard University Press, 2004· ελλ. έκδ. "Η παγκόσμια πολιτεία των γραμμάτων", μτφρ. Έφη Γιαννοπούλου, Εκδόσεις Πατάκη, 2012), μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και συνέβαλε διεθνώς στην έρευνα του λογοτεχνικού πεδίου. Άλλα βιβλία της είναι οι μονογραφίες για τον Μπέκετ και τον Κάφκα, ως εκπροσώπων μιας "ελάσσονος λογοτεχνίας" κατά Ντελέζ και Γκουαταρί ("Beckett, l’abstracteur", Seuil, 1997· αγγλ. έκδ. "Samuel Beckett: Anatomy of a Literary Revolution", Verso, 2006· "Kafka en colere", Seuil, 2011· αγγλ. έκδ. "Kafka, Angry Poet", Seagull, 2015). Τελευταίο της βιβλίο ήταν το "La Langue mondiale: Traduction et domination" ("Η παγκόσμια γλώσσα: μετάφραση και κυριαρχία", Seuil, 2015). Πριν αφοσιωθεί στην έρευνα, υπήρξε μια από τις επιφανέστερες κριτικούς λογοτεχνίας στα γαλλικά ΜΜΕ, διατηρώντας τις εκπομπές "Les Jeudis litteraires" (Λογοτεχνικές Πέμπτες) και "l’Atelier litteraire" (Λογοτεχνικό Εργαστήρι) στο ραδιοφωνικό δίκτυο France-Culture. Μετά την υποστήριξη του διδακτορικού της αφοσιώθηκε στην έρευνα χωρίς να έχει κάποια διδακτική θέση στη Γαλλία, δίδαξε όμως για τρία χρόνια ως επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Duke στις ΗΠΑ. Επίσης, συνεργάστηκε με τη διεθνή επιθεώρηση "Liber" την οποία ίδρυσε ο Μπουρντιέ το 1988 και με τον μικρό εκδοτικό οίκο "Raisons d΄agir" ("Λόγοι Δράσης"), που δημιούργησε το 1996. Έφυγε από τη ζωή στις 29 Σεπτεμβρίου 2018, σε ηλικία 59 ετών, μετά από πολυετή μάχη με ανίατη ασθένεια.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Έφη Γιαννοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στο τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοίτησε από το Τμήμα Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου. Από το 1993 ασχολείται επαγγελματικά με τη λογοτεχνική μετάφραση από τα γαλλικά, τα ισπανικά και τα αγγλικά. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Theophile Gautier, Lydie Salvaire, Montesquieu, Beaumarchais, Samuel Beckett, Pierre Bourdieu, Pascale Casanova, Jean Cournut, Javier Marias, Carlos Fuentes, Juan Rulfo, Roberto Bolano, Federico Garcia Lorca κ.ά. Ως μεταφράστρια και επιμελήτρια έχει συνεργαστεί με το Μέγαρο Μουσικής, τη Μπιενάλε της Αθήνας, την Εθνική Πινακοθήκη, το Εθνικό Θέατρο και άλλους φορείς στην έκδοση καταλόγων τέχνης και προγραμμάτων. Για τη μετάφραση του βιβλίου "Κονστάνσια και άλλες ιστορίες για παρθένους" του Κάρλος Φουέντες τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης ισπανόφωνης λογοτεχνίας του ΕΚΕΜΕΛ. Έχει διδάξει λογοτεχνική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ. Ως κριτικός λογοτεχνίας συνεργάστηκε με την εφημερίδα "Καθημερινή" και στη συνέχεια με το Left.gr και με την εφημερίδα "Εποχή". Έλαβε μέρος στη συντακτική ομάδα του περιοδικού "Unfollow". Από τον Νοέμβριο του 2016 συμμετέχει στο ΔΣ του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
