Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789605244385
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Αυτή η σύντομη σκιαγράφηση αποκλειστικό σκοπό έχει να προσφέρει έναν γενικό προσανατολισμό σ’ όσους δεν έχουν καμία απολύτως επαφή με το χρηματιστήριο. Έτσι, σχεδόν τίποτα δεν θα το θεωρήσουμε γνωστό εκ των προτέρων. Στο κείμενο που ακολουθεί μένουμε σε τούτο τον στόχο, γι’ αυτό και σκόπιμα αποφεύγουμε να εκφράσουμε οποιαδήποτε αρνητική κρίση.
Άλλωστε, η κριτική που ασκείται από ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού στους όρους με τους οποίους λειτουργεί σήμερα το χρηματιστήριο είναι πρακτικά αναποτελεσματική. Κι αυτό γιατί σε μεγάλο βαθμό χαρακτηρίζεται από μια τεράστια επιπολαιότητα: αναζητά τα προβλήματα εκεί όπου θα τα έβρισκε κανείς μόνο και μόνο επειδή δεν κατανοεί αυτά τα πράγματα ή επειδή θίγονται τα συμφέροντά του.
Η ίδια επιπολαιότητα ευθύνεται και για την εξαιρετικά επικίνδυνη ιδέα ότι ένας θεσμός όπως το χρηματιστήριο συνιστά εκ φύσεως ένα είδος «συνωμοτικής λέσχης» με σκοπό το ψεύδος και την απάτη σε βάρος του έντιμου εργαζόμενου λαού κι επομένως ότι πρέπει -και ότι μπορεί- με κάποιον τρόπο να καταργηθεί.
Όμως τίποτα δεν απειλεί περισσότερο ένα εργατικό κίνημα, προς το οποίο πρωτίστως απευθύνονται αυτές οι γραμμές, όσο το να τίθενται -λόγω άγνοιας των πραγματικών συνθηκών- ανεδαφικοί στόχοι.
Ο Κώστας Σπαθαράκης γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και συγκριτική φιλολογία. Δούλεψε ως διορθωτής και επιμελητής, συνεργαζόμενος με το περιοδικό "Νέα Εστία" (από το 2007 έως το 2013) και με πολλούς εκδοτικούς οίκους, ενώ ταυτόχρονα ασχολήθηκε με τη μετάφραση. Το 2008 ίδρυσε μαζί με τον Θοδωρή Δρίτσα τον εκδοτικό οίκο Αντίποδες. Πιο πρόσφατες μεταφράσεις του είναι: Max Weber, "Το χρηματιστήριο" (ΠΕΚ 2014), George Steiner, "Τολστόι ή Ντοστογιέφσκι" (Αντίποδες 2015), Alexander Pope, "Περί βάθους" (Αντίποδες, 2015), Erich Auerbach, "Ο Τζανμπαττίστα Βίκο και η ιδέα της φιλολογίας" (ΜΙΕΤ 2016), Albert O. Hirschman, "Η αντιδραστική ρητορική" (ΠΕΚ, 2017), Pierre Bourdieu, "Εικόνες της Αλγερίας" (μαζί με τον Θ. Δρίτσα, Αλεξάνδρεια, 2017).
Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΕΜΠ και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Στη διδακτορική του διατριβή ασχολήθηκε με τους μετασχηματισμούς της θεολογικής νομιμοποίησης της πολιτικής εξουσίας στη νεότερη φιλοσοφία. Έχει εργαστεί ως καθηγητής, διορθωτής, μεταφραστής και εκδότης.
Η σταδιοδρομία του Max Weber (1864-1920) επρόκειτο να συνδυαστεί με μια από τις πιο καρποφόρες περιόδους της γερμανικής επιστήμης αλλά, παράλληλα, και με περιόδους έντονης πολιτικής κρίσης. Και οι δύο προοπτικές εκφράζονται στο έργο του. Έχοντας σπουδάσει νομικά, ιστορία, οικονομικά και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια της Χαϊδελβέργης και του Βερολίνου, ο Weber θα στραφεί στην ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, αναλαμβάνοντας το 1895 την τακτική έδρα οικονομικής επιστήμης στο πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ. Η συμμετοχή του στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της νεοσύστατης γερμανικής αυτοκρατορίας θα αναπτυχθεί παράλληλα με την επιστημονική του προοπτική. Η αρχή του εικοστού αιώνα βρίσκει τον Weber απασχολημένο με μεθοδολογικές εργασίες, καθώς και με διεξοδικές μελέτες θρησκευτικής κοινωνιολογίας, από τις οποίες θα προκύψει και το γνωστότερο, ίσως έργο του "Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού" (1905). Στη δεκαετία πριν τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο θα εμπλακεί σε οξείες πολιτικές αντιπαραθέσεις όσον αφορά την πορεία του γερμανικού κράτους, αντιπαρατιθέμενος σε διάφορους πολιτικούς φορείς, από τον εθνικιστικό Παγγερμανικό Σύνδεσμο μέχρι το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Παράλληλα έχει αναλάβει, από το 1909, την επιμέλεια του συλλογικού έργου "Βασικό σχέδιο της κοινωνικής οικονομικής", για το οποίο και θα συντάξει το θεμελιώδες εννοιολογικό πλαίσιο της τότε "νεαρής", κοινωνιολογικής επιστήμης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
