Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τιμά φέτος μια από τις σημαντικότερες μορφές του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, τον Ούλριχ Ζάιντλ. Ο ίδιος δεν θεωρεί τον εαυτό του "ντοκιμαντερίστα", χαρακτηρισμό που του αποδίδουν συχνά, εξαιτίας της προσέγγισης του στις καταστάσεις, αλλά και της στάσης των ανθρώπων του απέναντι στη ζωή και την καθημερινότητα. Πράγματι, οι εικόνες του Ζάιντλ έχουν μια τραχιά καθαρότητα που αγγίζει τα όρια του κυνισμού και του γνήσιου "ντοκουμέντου". Δημιουργός ακραίος και επίμονος, ο Ούλριχ Ζάιντλ αδιαφορεί για τις ωραιοποιήσεις. Προκαλεί, απεικονίζοντας τους ανθρώπους του μέσα στο καθημερινό, φυσικό τους περιβάλλον, καταγράφει τις εμμονές τους, τα πάθη τους, και δείχνει την ασχήμια που υπάρχει στις συμπεριφορές αλλά και στον τρόπο έκφρασης τους. Γιατί πιστεύει ότι αυτό αποτελεί τη σημαντικότερη πτυχή της ανθρώπινης φύσης, όσο κι αν τα πρότυπα που έχουν κατασκευαστεί από το lifestyle επιδιώκουν να μας πείσουν για το αντίθετο. 0 Ζάιντλ αναζητά το πραγματικό. Είναι ένας επίμονος θιασώτης της αλήθειας μας, αυτής που αποτελεί τον κοινό παρανομαστή καθενός από εμάς. Υπό αυτήν την έννοια πρέπει ο θεατής να έχει το σθένος να μοιραστεί μαζί του τις σκληρές εικόνες που μας παρουσιάζει. Να αποδεχτεί, εντέλει, το δυσκολότερο πράγμα: αυτό που πραγματικά είναι. Κι αν αυτά ως χαρακτηριστικά ενός κινηματογραφιστή ακούγονται έως και τρομακτικά, ο ίδιος δεν αφήνει περιθώρια στο "σοβαρό", επειδή πίσω από κάθε του εικόνα υπάρχει το δηκτικό χιούμορ, ο σαρκασμός αλλά και ειρωνεία, σχεδόν υπονομεύοντας τους ίδιους τους χαρακτήρες του. Αλλά είναι αυτό που φανερώνει τη μεγάλη σοβαρότητα του απέναντι στη ζωή και τη δουλειά του. Το έργο του Ούλριχ Ζάιντλ είναι ένα έργο που προκαλεί συζητήσεις και που αξίζει απόλυτα τον κόπο να συναντήσει το κοινό. Γιατί, στις μέρες μας, υπάρχει η ανάγκη για τη δυναμική γνησιότητα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Δημήτρης Εϊπίδης, Διευθυντής Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης