Ξημερώνει
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Ξημερώνει

Δράμα Εις Πράξεις Τρείς

Νίκος Καζαντζάκης

Το "Ξημερώνει" αποτελεί ένα ανέκδοτο έργο του Νίκου Καζαντζάκη το οποίο είναι το πρώτο ερωτικό δράμα του που γράφτηκε για θέατρο το 1906 και υποβλήθηκε το 1907 στον Παντελίδειο Δραματικό Αγώνα του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το θεατρικό έργο περιγράφει το ηθικό δίλλημμα και το συναισθηματικό μαρτύριο της κεντρικής ηρωίδας, Λαλώς, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη από τη μία, με την οικογενειακή ισορροπία και τον κοινωνικό καθωσπρεπισμό και από την άλλη, με την προσωπική επιθυμία της. Ο Καζαντζάκης συγγράφει το κείμενο σαφέστατα επηρεασμένος από την εποχή του, ενώ το θέμα του είναι παρόμοιο με την πλοκή του μυθιστορήματος Άννα Καρένινα του Τολστόι.
Η παρούσα έκδοση αποτελεί την πρώτη σχολιασμένη απόδοση του ερωτικού θεατρικού έργου του Νίκου Καζαντζάκη, η επιμέλεια του οποίου βασίστηκε απευθείας στο χειρόγραφο του δράματος, όπως υποβλήθηκε στον Παντελίδειο Δραματικό Αγώνα και τώρα φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.
Το βιβλίο κυκλοφορεί με επιστημονική εισαγωγή του Γεράσιμου Ζώρα και με εκτενές σημείωμα των επιμελητών της έκδοσης, Νίκου Μαθιουδάκη και Αθανάσιου Καρασίμου. Στο Επίμετρο παρατίθενται ολόκληρα τα δύο σωζόμενα χειρόγραφα του θεατρικού έργου σε έγχρωμη φωτογραφική ανατύπωση, καθώς και πλούσιο πληροφοριακό υλικό.


"Και χθες είδα μιαν εικόνα σ΄ ένα περιοδικό που με τάραξε φοβερά και μ΄ έκαμε πολύ, πολύ να σκεφθώ... Ξέρετε τι; [...] Παρίστανε, φαίνεται, το βάθος ενός Θεάτρου. Η αυλαία ήταν κατεβασμένη κι εδιακρινόταν μόνο το κάτω μέρος - βελούδο βαρύ, με βαθειές δίπλες... Μπροστά μερικά σκαλοπάτια σκεπασμένα από ταπί ανοιχτό χρώμα, ανέβαιναν στη σκηνή. Και μέσα από τη σκηνή που δε φαινόντανε έβλεπες κι έτρεχε κι εχύνετο κάτω από την αυλαία κι έβαφε το ταπί, κι ελίμναζεν απάνω στα σκαλοπάτια και χάμαι στο πάτωμα, αίμα, μαμμά, σαν να πηδούσε φουντάνα από καμιά πληγή αόρατη, πίσω από την αυλαία... Και κάτω από την εικόνα ήταν γραμμένο: "Τι να συνέβη άρα γε;""

Νίκος Μαθιουδάκης (Επιμέλεια)


Αθανάσιος Καρασίμος (Επιμέλεια)

O Αθανάσιος Καρασίμος αποφοίτησε από το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών με ειδικότητα τη Γλωσσολογία· ακολούθως σπούδασε υπολογιστική γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Το 2011 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή με τίτλο "Υπολογιστική επεξεργασία της αλλομορφίας στην παραγωγή λέξεων της Νέας Ελληνικής".. Η συγκεκριμένη εργασία επικεντρώνεται στην ελληνική Μορφολογία και σύγχρονες τεχνικές επεξεργασίας φυσικής γλώσσας από τον τομέα της Υπολογιστικής Γλωσσολογίας. Εργάστηκε σε ερευνητικά προγράμματα Ελληνικής Διαλεκτολογίας του Εργαστηρίου Μελέτης Νεοελληνικών Διαλέκτων, επιμελήθηκε εκδόσεις πρακτικών συνεδρίων και αποτέλεσε τεχνικός υπεύθυνος σε ερευνητικές δραστηριότητες, καθώς και είναι μέλος ΣΕΠ του μεταπτυχιακού προγράμματος Αγγλικής Γλώσσας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Συμμετέχει σε διάφορες ερευνητικές καινοτομίες της Ακαδημίας Αθηνών κα αποτελεί μέλος της ομάδας DARIAH-GR/ ΔΥΑΣ. Τα ενδιαφέροντά του επικεντρώνονται στην Υπολογιστική Γλωσσολογία, την Ορολογία και τους Νεολογισμούς, τις Βάσεις Γλωσσικών Δεδομένων και τα Digital Humanities.

Νίκος Καζαντζάκης

Νίκος Καζαντζάκης (Συγγραφέας)

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957). Ο Νίκος Καζαντζάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, πρωτότοκος γιος του εμποροκτηματία Μιχάλη Καζαντζάκη. Είχε δυο αδερφούς και μια αδερφή που πέθανε σε νηπιακή ηλικία. Τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια ως το 1902, οπότε τέλειωσε το Γυμνάσιο, τα πέρασε στο Ηράκλειο με ενδιάμεσα σύντομα διαστήματα παραμονής στον Πειραιά (το 1889 - έναρξη της Κρητικής Επανάστασης- για έξι μήνες) και τη Νάξο (1897-1899 - ο Καζαντζάκης φοίτησε στην εκεί Γαλλική Εμπορική Σχολή). Το 1902 έφυγε για την Αθήνα και γράφτηκε στη Νομική Σχολή, από όπου αποφοίτησε το 1906 με άριστα. Το 1906 σημειώθηκαν και οι πρώτες δημοσιεύσεις κειμένων του στο περιοδικό "Πινακοθήκη" με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβανή, με το οποίο εξέδωσε και το πρώτο βιβλίο του "Όφις και κρίνο", αφιερωμένο στη Γαλάτεια Αλεξίου. Τον επόμενο χρόνο γράφτηκε στη Μασονική Στοά Αθηνών και έφυγε για σπουδές νομικής στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε και μαθήματα φιλοσοφίας με τον Ανρί Μπεργκσόν. Από το 1907 ως το 1909 έγραψε τα πρώτα θεατρικά του έργα (ανάμεσά τους τα "Ξημερώνει" [έπαινος στον Παντελίδειο Δραματικό Αγώνα] , "Φασγά", "Ο πρωτομάστορας" [ βραβείο στο Λασσάνειο Δραματικό Αγώνα] ,το μυθιστόρημα "Σπασμένες ψυχές", καθώς επίσης μελετήματα και δοκίμια, όλα δημοσιευμένα σε περιοδικά της εποχής ("Νουμάς", "Παναθήναια"). Το 1909 εξέδωσε στο Ηράκλειο την εναίσιμη επί υφηγεσία διατριβή του με τίτλο "Ο Φρειδερίκος Νίτσε εν τη φιλοσοφία του Δικαίου και της Πολιτείας". Το 1910 εγκαταστάθηκε με τη Γαλάτεια στην Αθήνα την οποία παντρεύτηκε τον επόμενο χρόνο στο Ηράκλειο και πήρε μέρος στην ίδρυση του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Ως το 1915 ασχολήθηκε με τη μετάφραση έργων των Μπεργκσόν, Πλάτωνα, Νίτσε, Μπύχνερ, Ντάρβιν και άλλων, στρατεύτηκε εθελοντικά στους βαλκανικούς πολέμους και υπηρέτησε στο γραφείο του Βενιζέλου, έγραψε πέντε αναγνωστικά για το δημοτικό σχολείο με τη Γαλάτεια Αλεξίου (η οποία και τα υπέγραφε) και γνώρισε τον Άγγελο Σικελιανό με τον οποίο ταξίδεψαν στο Άγιο Όρος. Το καλοκαίρι του 1907 προσπάθησε χωρίς επιτυχία να αξιοποιήσει ένα λιγνιτωρυχείο στη Μάνη μαζί με το μεταλλωρύχο Γιώργη Ζορμπά και το φθινόπωρο ταξίδεψε στην Ελβετία, όπου είχε ερωτικό δεσμό με την Ελένη Λαμπρίδου. Το 1919 ανέλαβε δράση υπέρ του επαναπατρισμού των Ελλήνων του Καυκάσου από τη θέση του γενικού διευθυντή του Υπουργείου Περιθάλψεως και συναντήθηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο Παρίσι. Τα τρία επόμενα χρόνια ταξίδεψε ανά την Ευρώπη και την Ελλάδα. Πήρε μέρος στο Συνέδριο των Αναμορφωτών της Παιδείας στο Βερολίνο και στο Συνέδριο Σεξουαλικής Παιδαγωγικής στη Δρέσδη, μελέτησε έργα του Φρόυντ, γνωρίστηκε με το Λεό Σεστώβ και έγραψε την Ασκητική. Το 1924, επιστρέφοντας στην Ελλάδα ταξίδεψε στην Ιταλία και γνωρίστηκε στην Αθήνα με την Ελένη Σαμίου. Από τον Οκτώβριο του 1925 ως το Φεβρουάριο του 1926 έμεινε στη Ρωσία ως απεσταλμένος της εφημερίδας "Ελεύθερος Λόγος". Ακολούθησαν δυο ακόμη ταξίδια του στη Ρωσία, ένα στα τέλη του 1927 μετά από πρόσκληση της Σοβιετικής Κυβέρνησης και ένα από τον Απρίλη του 1928 ως τον Απρίλη του 1929, ενώ με τη δημοσιογραφική του ιδιότητα επισκέφτηκε επίσης την Ιταλία και την Ισπανία (1926, 1932-1933, 1936-1937, 1950), την Αίγυπτο και το Σινά (1927). Το 1926 πήρε διαζύγιο από τη Γαλάτεια και ταξίδεψε με την Ελένη στην Παλαιστίνη και την Κύπρο. Τον ίδιο χρόνο δημοσίευσε στο περιοδικό "Αναγέννηση" το πρώτο δείγμα από την "Οδύσσεια", που ολοκλήρωσε σε πρώτη γραφή το 1927 στην Αίγινα και εξέδωσε μόλις το Δεκέμβρη του 1938, μετά από εφτά συνολικά γραφές. Το 1928 διώχτηκε δικαστικά με αφορμή τη διοργάνωση συγκέντρωσης για τη Σοβιετική Ένωση μαζί με τον ελληνορουμάνο συγγραφέα Παναΐτ Ιστράτι στο αθηναϊκό θέατρο Αλάμπρα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιρινού ταξιδιού του στη Ρωσία συνέχισε να ασχολείται με τη συγγραφή. Τον ίδιο χρόνο έγινε γνωστός στη Γαλλία μέσα από ένα άρθρο του Ιστράτι στο περιοδικό "Monde" . Η σχέση του Καζαντζάκη με τον Ιστράτι διακόπηκε το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου στη Σοβιετική Ένωση. 

 


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Χαρτόδετο
Σελίδες:
330
Διαστάσεις:
14x21
Βάρος:
0.579 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση