Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789606723230
Κατηγορίες:
Γλωσσολογία , Φιλοσοφία | Κοινωνιολογία | Θρησκεία , Ιατρική
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής, Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου
Για πρώτη φορά, παρά τον χώρο όπου διεξάγονται, το Νοσοκομείο, οι Συζητήσεις αφορούν τις ιδιοτυπίες του Λόγου. Εστιάζονται στη φαινομενολογία του, υιοθετώντας δηλαδή μια διαφορετική προσέγγιση του νοητικού και του νευρωνικού υποστρώματος του Λόγου, πέρα από την ανάλυση των ιδιοτήτων που άμεσα ή έμμεσα συνδέονται με αυτόν.
Οι "Ιδιότυποι λόγοι" περιλαμβάνουν εν πρώτοις τις άτυπες και παθολογικές εκφάνσεις του Λόγου: η παθολογία αποτελεί προνομιακό παράθυρο στη λειτουργία του Λόγου και στις εγκεφαλικές δομές του, όπως αυτό αναδεικνύεται στους διαφορετικούς τύπους αφασίας (Broca, Wernicke, αγωγής) ή στην άνοια όπου βλέπουμε το λεξικό και τη γραμματική να διαλύονται, να αποσυντίθενται. Η δυσλεξία αποκαλύπτει συγκεκριμένα ελλείμματα στον χειρισμό του γραπτού ενώ ο Λόγος μένει λειψός όταν απουσιάζει το "δεύτερο" επίπεδο, η μεταφορά, όπως αυτό συμβαίνει στον αυτισμό. Και από την άλλη μεριά, η ίδια η παθολογία μπορεί να αναδείξει κάποτε αναπάντεχες πηγές γλωσσικού πλούτου, όπως σε διάφορες αναπτυξιακές αποκλίσεις ή και στον ίδιο τον αυτισμό. Παραδείγματα των παραπάνω παρέχονται εδώ με τη μορφή κλινικών περιστατικών (τα "διαλείμματα" του παρόντος τόμου).
Ωστόσο, ο Λόγος παίρνει ιδιότυπες μορφές και εκτός παθολογίας, όπως στην ποίηση ή στον τρόπο που εκφράζει τον χώρο και τον χρόνο, ενώ η εμπειρία του ηλεκτρονικού λόγου από τις οιονεί παθολογικές μηχανές, τους υπολογιστές -όταν χρησιμοποιούνται για παράδειγμα στη λεγόμενη "μηχανική" μετάφραση-, οδηγεί σε απρόσμενα συμπεράσματα για την ίδια τη φύση της γλώσσας. Από αυτήν την οπτική γωνία, ο παθολογικός λόγος εντάσσεται στην ευρύτερη κατηγορία των προς διερεύνηση ιδιοτυπιών του λόγου, που ανοίγουν ξανά τη Συζήτησή μας, εμπλέκοντας για μία ακόμη φορά διαφορετικές επιστήμες, ειδικότητες, τέχνες και τεχνικές.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Τίτος Πατρίκιος (1928). Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος των ηθοποιών Σπύρου και Λέλας Πατρικίου. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό "Ξεκίνημα της Νιότης", ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο "Χωματόδρομος". Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού "Επιθεώρηση Τέχνης" από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση (κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαρωντύ, Λούκατς και άλλων) και την πεζογραφία, ενώ τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, τα φλαμανδικά, τα γερμανικά και τα ολλανδικά. Το 1994 τιμήθηκε με ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τίτου Πατρίκιου βλ. Αλέξανδρος Αργυρίου, "Τίτος Πατρίκιος", στο "Η ελληνική ποίηση · η πρώτη μεταπολεμική γενιά", Αθήνα: Σοκόλης, 1982, Αλέξανδρος Αργυρίου, "Πατρίκιος Τίτος", στο "Παγκόσμιο βιογραφικό λεξικό", τ. 8, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988 και Δώρα Μέντη, "Πατρίκιος Τίτος", στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Αθήνα, Πατάκης, 2007.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.· φωτογραφία: Δημήτρης Τσουμπλέκας)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
