Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603224617
Κατηγορίες:
Προσχολική Ηλικία , Ιστορία , Σχολικά Βοηθήματα | Ξένες Γλώσσες
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Μολιέρος (κατά κόσμον Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν) γεννήθηκε το 1622 στο Παρίσι. Ακολούθησε το δρόμο του θεάτρου αφήνοντας το σίγουρο μέλλον της δουλειάς του πατέρα του, ο οποίος κατείχε τη μόνιμη θέση του «ταπετσιέρη του βασιλιά». Το 1643 ίδρυσε μαζί με τη Madeleine Béjart το θίασο Illustre Théâtre, που στην αρχή δεν είχε επιτυχία. Αντιθέτως, άφησε στον Μολιέρο χρέη, εξαιτίας των οποίων και φυλακίστηκε. Την περίοδο 1645-1658 ο θίασος περιοδεύει στην επαρχία. Οι παραστάσεις δίνονται σε πλατείες και σε πύργους ευγενών. Παίζουν κυρίως τραγωδίες, αλλά, την ίδια εποχή, ο Μολιέρος αρχίζει να γράφει σύντομες, μονόπρακτες φάρσες, με έντονο το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού. Η επιτυχία ήρθε αβίαστα. Με τον αέρα της επιτυχίας αυτής επιστρέφει στο Παρίσι. Στο εξής βρίσκει το δρόμο του μέσα από την κωμωδία. Το 1658, με διαταγή του βασιλιά, παραχωρείται στο θίασο του Μολιέρου το θέατρο Petit-Bourbon. Στην αρχή το «φυσικό παίξιμο» του Μολιέρου ξενίζει το παρισινό κοινό, που είναι εθισμένο στις συμβάσεις και στη ρητορεία. Στη συνέχεια όμως η επιτυχία είναι τεράστια και το 1668 του παραχωρείται το θέατρο Palais-Royal, όπου στο εξής θα παιχτούν όλα τα έργα του. Η προστασία του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ΄ αποδείχθηκε πολύτιμη, καθώς κάποια έργα του προκάλεσαν θυελλώδη κριτική. Πέθανε το 1673, αφού έπαιξε για τελευταία φορά στην παράσταση του έργου Ο κατά φαντασίαν ασθενής τον ομώνυμο ρόλο. Τα σημαντικότερα έργα του: Οι κομψεπίκομψες, (Les Précieuses ridicules, 1659), Σχολείο των γυναικών (1662), Η κριτική του Σχολείου των γυναικών (1663), Ο αυτοσχεδιασμός των Βερσαλλιών (1663), Δον Ζουάν (1665), Ο μισάνθρωπος (1666), Ζώρζ Νταντέν (1668), Ο φιλάργυρος (1668), Ταρτούφος (1669), Ο αρχοντοχωριάτης (1670), Οι σοφολογιότατες (1672), Ο κατά φαντασίαν ασθενής (1673).
Η Ιφιγένεια Μποτουροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1990 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (Paris IV) με την εργασία: "Ο Ernest Renan και η σύγχρονη Ελλάδα". Το 1998 εξελέγη λέκτωρ στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στον Τομέα του Γαλλικού Πολιτισμού. Έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες και έχει πλούσιο μεταφραστικό έργο.
Ο Θανάσης Αγαθός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και υποστήριξε διδακτορική διατριβή στον Τομέα Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα "Οι γυναικείοι χαρακτήρες στα μυθιστορήματα του Νίκου Καζαντζάκη". Εργάζεται ως καθηγητής της Νέας Ελληνικής ως Ξένης Γλώσσας στο Διδασκαλείο Νέας Ελληνικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια και τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη νεοελληνική πεζογραφία και στη διδακτική της νέας ελληνικής ως ξένης γλώσσας.
O Κωνσταντίνος Κυριακός γεννήθηκε στη Χίο. Αναπληρωτής Καθηγητής της Ιστορίας του Θεάτρου και του Ελληνικού Κινηματογράφου (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Πατρών). Στα περισσότερα από εκατό μελετήματα και άρθρα του γύρω από το θέατρο και τον κινηματογράφο, έχει ασχοληθεί, μεταξύ άλλων, με την ιστοριογραφία της ελληνικής σκηνής με έμφαση σε ζητήματα πρόσληψης (θέατρο 19ου αιώνα, ρωσικό θέατρο και Αντόν Τσέχοφ), τη θεωρία της υποκριτικής τέχνης ("starstudies"), τις διεπιστημονικές προσεγγίσεις του θεάτρου με τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο, τις αρχαιόθεμες ταινίες της ελληνικής κινηματογραφίας και θέματα κοινωνικού φύλου και ταυτότητας στο θέατρο (σκηνή και δραματουργία) και στον κινηματογράφο (queer studies και θεωρίες της αρρενωπότητας). Δίδαξε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο Πατρών. Εργάσθηκε ως δραματολόγος, συντάκτης, μεταφραστής και υπεύθυνος έκδοσης μελετών στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βόλου και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αρθρογραφεί στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο.
H Mαίρη Γ. Μπαϊρακτάρη είναι αριστούχος Διδάκτωρ του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπότροφος του ΙΚΥ, με ειδίκευση στο Γαλλικό Θέατρο (υπό την οπτική της Σημειολογίας του Θεάτρου) και τη Μεταφρασεολογία. Έχει διδάξει δραματολογία, θεωρία και ορολογία θεάτρου σε προπτυχιακά μαθήματα του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών ως εντεταλμένος Λέκτορας (Π.Δ. 407/80) για δύο χρόνια και έχει συμμετάσχει με σειρά διαλέξεων στο μεταπτυχιακό μάθημα του Τομέα Λογοτεχνίας του ιδίου Τμήματος με τίτλο "Θεωρία του Θεατρικού Λόγου". Από το 2018 είναι διδάσκουσα λογοτεχνικής μετάφρασης στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η επιστημονική έρευνά της επικεντρώνεται στον θεατρικό λόγο και τη σκηνική του παρουσίαση, καθώς επίσης στη θεωρία και την πρακτική της θεατρικής μετάφρασης με στόχο τη λειτουργικότητα του μεταφράσματος επί σκηνής. Από το 2017, εκπονεί μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α. (με επιβλέπουσα την Αναπληρώτρια Καθηγήτρια κ. Αικατερίνη Διαμαντάκου). Όσον αφορά το δημοσιευμένο ερευνητικό έργο της, η διδακτορική διατριβή της με τίτλο "Οι μεταφράσεις του Μαριβώ από τον Ανδρέα Στάικο και οι παραστάσεις τους στην Ελλάδα" (με επιβλέπουσα την Καθηγήτρια κ. Μαρίκα Θωμαδάκη) εκδόθηκε με υποτροφία του Σαριπολείου Ιδρύματος (2016). Η μονογραφία της με τίτλο "Κερματισμός και ανασύσταση του προσώπου στη Nύχτα της Βαλόνης του Ερίκ-Εμμανουέλ Σμιτ" (εκδ. Συμμετρία, 2010) έλαβε το Καυτατζόγλειο Βραβείο 2012 του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ το 2016 εκδόθηκε η παραστασιολογική έρευνά της με τίτλο "La dramaturgie de Maurice Maeterlinck en Grece. Focus sur les 15 premieres annees du 21eme siecle" (εκδ. Γράμμα).
Επίσης, είναι μέλος του Ελληνικού Kέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (από το 2010) και ερευνήτρια του Κέντρου Σημειολογίας του Θεάτρου (από το 2000), ενώ συνεργάστηκε επί σειρά ετών με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Επιστημών του Ανθρώπου και με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
Στον τομέα της μετάφρασης, έχει ολοκληρώσει πρακτική άσκηση (stage) στο Μεταφραστικό Τμήμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες και διετή φοίτηση λογοτεχνικής μετάφρασης (με ειδίκευση στη θεατρική) στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Επιστημών του Ανθρώπου με δασκάλους τον Τίτο Πατρίκιο, τον Ανδρέα Στάικο, τον Στρατή Πασχάλη, τον Βαγγέλη Μπιτσώρη και άλλους σημαντικούς μεταφραστές από τη γαλλική προς την ελληνική γλώσσα. Επιπλέον, έχει παρακολουθήσει σεμινάριο δημιουργικής θεατρικής γραφής με τον Ανδρέα Στάικο.
Τέλος, συμμετέχει σε διεθνή συνέδρια με διαλέξεις για το θέατρο και τη λογοτεχνική μετάφραση, δημοσιεύει σχετικά άρθρα σε επιστημονικά έντυπα και έχει μεταφράσει έργα των Bernard-Marie Koltes και Joel Jouanneau τα οποία παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο θεατρικών αναλογίων, ενώ παράλληλα έχουν εκδοθεί μεταφράσεις της από τα γαλλικά (όπως J.-K. Huysmans, Ο κύριος Μπουγκράν συνταξιοδοτείται, Marivaux, "Ο έρως εξευγενίζει τον Αρλεκίνο", Christian Petr, "Κλέφτες ζωής", "Τραγικό και τραγωδία στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης" [συμμετοχή στη μετάφραση συλλογικού έργου]).
Η Μαρίκα Θωμαδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία και Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ειδικεύθηκε στην Σημειολογία του Θεάτρου. Είναι καθηγήτρια θεωρίας και σημειολογίας του θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι μελέτες της προωθούν θεωρητικά τη θεατρολογία, με σαφή κατεύθυνση προς την παραστασιολογία, ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξεως. είναι ιδρύτρια και πρόεδρος του Κέντρου Σημειολογίας του Θεάτρου και Διευθύντρια εκδόσεως του περιοδικού "Θεατρογραφίες". Είναι κριτικός θεάτρου, αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά θεάτρου της Ελλάδας και του εξωτερικού και συνεργάζεται με ξένα Πανεπιστήμια και διεθνή κέντρα μελέτης του θεάτρου.
Επί σειρά ετών διδάσκει ως προσκεκλημένη καθηγήτρια στο θεατρικό εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Avignon.
Έργα της ιδίας: "Lorenzaccio, de Musset: Syntaxe dramatique et discours politique", 1999. "Σημειωτική του ολικού θεατρικού λόγου", 1993. "Θεατρολογία και αισθητική. Προς μια θεωρία της ενεργειακής θεατρικότητας", 1995. "Θεατρολογικοί προβληματισμοί", 1996. "Κίτρινος θεός", 1997, "La dramaturgie de Koltes", 2001. "Η επανάσταση των νεκρών. Του Τάκη Αντωνίου: Το θέατρο του "αθέατου" λόγου", 2001. "Θεατρικός αντικατοπτρισμός: Εισαγωγή στην παραστασιολογία", 2001 "Essais sur le tragique", 2002. "Φιλοσοφία του σημείου και χάος.Το πείραμα της θεατρικής μεταφοράς", 2003, "Φωτοσκιάσεις των Αρχετύπων: Αναζητώντας το τελικό αίτιο στην Τέχνη και στο Θέατρο", 2010, "Relire Don Juan de Moliere", 2014.
Ο Απόστολος Μπενάτσης γεννήθηκε στα Γιάννενα. Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και διδάσκει Θεωρία της Λογοτεχνίας και Ανάλυση Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Έχει δημοσιεύσει βιβλία για τον Τάσο Λειβαδίτη και τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη. Αναλύσεις κειμένων βασισμένες στη Θεωρία της Λογοτεχνίας περιλαμβάνονται στο βιβλίο του "Το σημειωτικό τετράγωνο" (Επικαιρότητα, 1994). Είναι μέλος της Ελληνικής και της Διεθνούς Σημειωτικής Εταιρείας. Έχει λάβει μέρος σε πολλά συνέδρια.
Η Ντόρα Λεονταρίδου γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη Συγκριτική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Bourgogne και εκπονεί τη διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, Paris 3. Έχει κάνει πολυετείς σπουδές πιάνου. Έχει τιμηθεί με το βραβείο διηγήματος Αντώνη Σαμαράκη το 2004.
