Το παράλογο, ως αποτέλεσμα παραλογισμών, είναι βασικά ένα γελοίο γιʼ αυτόν που το προβάλλει και ένα άκρως επικίνδυνο για τον αντίπαλό του επιχείρημα, το οποίο δεν στερείται μεν Λογικής, αλλά τη διαστρέφει. Το παράλογο είναι προαιώνιο, όσο και η Λογική του ανθρώπου, αλλά στην εποχή μας εμφανίστηκε με αβυσσαλέα φρίκη. Ο Αλμπέρ Καμύ, παιδί της φτώχειας της ζωής και του πλούτου του πνεύματος, με όλο το έργο του, με ολόκληρη τη ζωή του, αναδείχτηκε ακαταμάχητος αγωνιστής πολεμώντας μέσα από πέντε προμαχώνες κατά του παραλόγου. Ως δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος, χρονικογράφος, δραματουργός και καλλιτέχνης-φιλόσοφος αγωνίστηκε να καταπολεμήσει το παράλογο της εποχής του, που οδήγησε σε δύο εξολοθρευτικούς παγκοσμίους πολέμους, και ταυτόχρονα να αφυπνίσει και να παιδαγωγήσει τις αστόχαστες μάζες, για να εξεγείρονται και να αντιστέκονται σθεναρώς στις επιδρομές του παραλόγου. Τα έξι μυθιστορήματα και τα έξι θεατρικά έργα του Καμύ, όταν αναλυθούν λογικά, θα αποδείξουν με θαυμαστή ενότητα τις δώδεκα αρετές, τις οποίες ζητεί για τον κάθε άνθρωπο ο Πιττακός ο Μυτιληναίος, με τις οποίες πρέπει να ολοκληρώνεται ο χαρακτήρας του καθενός μέλους της κοινωνίας, για να δικαιούται ο άνθρωπος να ονομάζεται "καλός καγαθός" πολίτης. Έτσι ο Καμύ αντλώντας από τα τρίσβαθα της ύπαρξής του, από αυτή την μοναδική πηγή των εμπνεύσεών του, αναδεικνύεται αξιόπιστος και αξιόμαχος δάσκαλος πρωτοστάτης του λαού.