Η νέα σειρά έχει τριπλό στόχο: Να κάμει προσιτούς, πρώτα απ’ όλα στο ευρύ κοινό, τους ποιητές μας όσων τα έργα εκδόθηκαν παλαιότερα, αλλά σήμερα είτε μένουν ανέγγιχτα μέσα στη λήθη των αρχείων και των βιβλιοθηκών, γιατί έχουν επανεκδοθεί μεν, αλλά ως βαρύτιμα «Άπαντα» είναι απλησίαστα, είτε έχουν γνωρίσει ανατυπώσεις - που αποκαλούνται «επανεκδόσεις» ή «νέες εκδόσεις» - οι οποίες δεν παρέχουν τα εχέγγυα μήτε την πιστότητα, μήτε για την καλή επιλογή των ποιητικών κειμένων που περιλαμβάνουν. Ο δεύτερος στόχος είναι να ανθολογηθούν νεοέλληνες ποιητές, παλιότεροι και σύγχρονοι, που το έργο τους βρίσκεται βέβαια στην αγορά και έχει εκδοθεί με τη φροντίδα που του πρέπει, - ωστόσο ήρθε η ώρα να ξανακοιταχτεί με καινούρια ματιά: Καρυωτάκης, λόγου χάρη, ναι, Εμπειρίκος, πάλι ναι, αλλά ποιος Καρυωτάκης συγκινεί σήμερα; Και με ποια κριτήρια θα περισυνέλεγε ο ανθολογητής τα καλύτερα, για το σύγχρονο αναγνωστικό κοινό, ποιήματα του Εμπειρίκου; Κι αλλιώς: σε ποιαν όψη της Ερωφίλης θα εστίαζε την προσοχή του ο αισθαντικός αναγνώστης της ποίησης, έτσι ώστε να προσπεράσει το ιστορικίστικο κοίταγμα και να έλθει σε άμεση επαφή με τη λυρική ουσία της; Τρίτος στόχος - ο πιο ζητούμενος! - είναι να φανερωθούν οι ποιητές που το έργο τους έμεινε παραγνωρισμένο έως άδικα υποτιμημένο μέχρι τις μέρες μας; Πόσο, άραγε, έχει εκτιμηθεί το «περίεργο» είδος ποίησης που έγραψε ο Γεώργιος Εξαρχόπουλος- Ματθαίου - ή οι ώριμοι στίχοι του Αλέξανδρου Μάτσα;
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Μίμης Σουλιώτης είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και υπεύθυνος της βιβλιοθήκης του. Επίσης, είναι ο ιδρυτής του "Βαλκανικού Ασύλου Ποίησης" στις Πρέσπες. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Σβούρα", Τραμ, 1972, "Ποιήματα εν παρόδω", Τραμ, 1974, "Βαθιά επιφάνεια", Κέδρος, 1992, "Αβγά μάταια", Ερμής, 1998, "Περί ποιητικής", Ερμής, 1999, "Υγρά", Ερμής, 2000, "Ήλιος στην σκοτία", Ερμής, 2001, "Παλιές ηλκίες", Ερμής, 2002. Είναι υπεύθυνος της σειράς "Ανθολόγος Ερμής" των εκδόσεων "Ερμής", ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Δυτικής Μακεδονίας και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Ο Κλείτος Κύρου γεννήθηκε στις 13.8.1921 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε στις 10.4.2006, σε ηλικία 85 ετών. Εργάστηκε στον τραπεζικό τομέα από το 1951 ως το 1983. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από το 1974 ως το 1976.
Συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Ασχολήθηκε με την κριτική κινηματογράφου. Το 1988 του απονεμήθηκε το Β΄ Κρατικό βραβείο ποίησης, που δεν το δέχτηκε.
Βιβλία: "Αναζήτηση" 1949, "Σε πρώτο πρόσωπο" 1957, "Κραυγές της νύχτας" 1960, "Κλειδάριθμοι" 1963, "Απολογία" 1966, "Απολογία Β΄" (έκδ. συμπληρωμένη) 1976, "Οι κατασκευές (1949-1979)" 1980, "Τα πουλιά και η αφύπνιση" 1987, "Περίοδος χάριτος" 1992, "Ο πρωθύστερος λόγος" 1995. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση ξένης ποίησης (ιδιαίτερα των Έλιοτ, Πάουντ, Μακλής, Ώντεν, Κητς, Απολλιναίρ, Σαντράρ, Λόρκα, Νερούντα) και θεάτρου (Φορντ, Μάρλοου, Λόρκα, Σέλλεϋ). Έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών για το έργο του Μάρλοου "Δόκτορ Φάουστους" (1991) και το κρατικό βραβείο μετάφρασης για το έργο "Οι Τσέντσι του Σέλλεϋ" (1994) και τα δύο στις εκδόσεις Άγρα. Τον Νοέμβριο του 2001 κυκλοφόρησε επίσης από την Άγρα το βιβλίο του "Οπισθοδρομήσεις - Αναδρομή ζωής".
(φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος)
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μάρκος Μέσκος (1935-2019) γεννήθηκε στην Έδεσσα. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες και τις γυμνασιακές σπουδές του στην Έδεσσα και εργάστηκε, στη συνέχεια, στο κατάστημα του πατέρα του, γράφοντας ποίηση από την εφηβική ηλικία. Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα έγινε το 1956 με το ποίημα "Ειρήνη" που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης" (τεύχος 13, Ιανουάριος 1956), με το ψευδώνυμο Κούλης Αυγερινός (χρησιμοποίησε, επίσης, τα λογοτεχνικά ψευδώνυμα Δημήτρης Γραμματικός και Πέτρος Μηλιώνης). Το 1957, συνδέθηκε με τη συντακτική ομάδα του περιοδικού "Μαρτυρίες". Το 1958 χρονολογείται η πρώτη του ποιητική συλλογή, "Πριν από τον θάνατο". Το 1965 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα για να σπουδάσει στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Σχολής Δοξιάδη. Εκεί έζησε έως το 1980, δουλεύοντας, μεταξύ άλλων, ως γραφίστας σε διαφημιστικά γραφεία και ως επιμελητής εκδόσεων. Το 1981 μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη και έγινε ιδρυτικό μέλος της εκδοτικής ομάδας του περιοδικού "Χειρόγραφα" και, αργότερα, υπεύθυνος των Αγροτικών Συνεταιριστικών Εκδόσεων (ΑΣΕ), μεταξύ 1987-1993. Δημοσίευσε ποιήματα, πεζογραφήματα και μελέτες του, κατά καιρούς, στα περιοδικά "Επιθεώρηση Τέχνης", "Εφημερίδα των ποιητών", "Καινούργια Εποχή", "Νέα Εστία", "Νέα Πορεία", "Ο Λογοτέχνης", "Μαρτυρίες", "Σημειώσεις", "Δεκαπενθήμερος Πολίτης", "Αντί", "Ελίτροχος", "Το Δέντρο", "Γράμματα και Τέχνες", κ.ά. Η πρώτη φάση της ποίησης του Μέσκου σχετίζεται με τραυματικά ιστορικά βιώματα της δεκαετίας του 1940 και εμφορείται από την αίσθηση ενότητας ποιητή και γενέθλιου τόπου, ανθρώπινου υποκειμένου και φύσης. Η έννοια της αντίστασης διατρέχει όλη τη λογοτεχνική του παραγωγή του και, ενώ στις πρώτες του συλλογές αποκρυσταλλώνεται σε μορφές της ελληνικής παράδοσης, όπως αυτές του Διγενή ή των Κλεφτών, σταδιακά κατατείνει όλο και περισσότερο στην αφαίρεση. Άλλα χαρακτηριστικά της ποίησής του είναι η εισβολή του ιστορικού χρόνου στον ατομικό χώρο και η διαπλοκή προσωπικού και συλλογικού. Οι διακρίσεις του περιλαμβάνουν το βραβείο ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω" για τη συλλογή "Χαιρετισμοί", το 1995, το βραβείο ποίησης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, το 2006, για το σύνολο του έργου και το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, το 2013, για τη συλλογή "Τα λύτρα". Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Το 1981 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ύψιλον η πρώτη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων του, που γράφτηκαν από το 1958 έως το 1980, με τίτλο "Μαύρο δάσος". Το βιβλίο ξανακυκλοφόρησε με τον ίδιο τίτλο δύο φορές, συμπληρωμένο κάθε φορά: το 1999 από τις εκδόσεις Νεφέλη και το 2011, σε δύο τόμους, από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Οι εκδόσεις Γαβριηλίδης εξέδωσαν επίσης τα συγκεντρωμένα "Πεζογραφήματά" του, το 2013, και τα "Προσωπικά κείμενα", το 2014. Τελευταία βιβλία του ήταν το δοκίμιο "Συνηγορία ποιήσεως" (Κίχλη, 2015), η συλλογή πεζών "Εν Βοδενοίς: Κείμενα εκτός εμπορίου από την ενδοχώρα της Έδεσσας" (Έδεσσα, 2016) και οι ποιητικές συλλογές "Άλφα Βήτα" (Κίχλη, 2015), "Στην όχθη του παραδείσου" (Το Ροδακιό, 2016) και "Όνειρα στον Άδη" (Το Ροδακιό, 2018). Έφυγε από τη ζωή στη Θεσσαλονίκη την 1η Ιανουαρίου 2019, σε ηλικία 83 ετών. (φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος)
