Η Σάρα Γκάλαχερ αποφασίζει επιτέλους να ψάξει για τους βιολογικούς της γονείς. Μετά από πολλά εμπόδια ανακαλύπτει πως η μητέρα της, Τζούλια Λαρός, ήταν θύμα βιασμού από έναν κατά συρροή δολοφόνο που επιτίθεται τα καλοκαίρια σε άτυχα ζευγάρια που κατασκηνώνουν στο ύπαιθρο και η μητέρα της είναι η μόνη που του ξέφυγε. Αυτή η έρευνα παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις όταν βγαίνει στο φως η κρυμμένη ταυτότητα της Λαρός και έτσι ο δολοφόνος ανακαλύπτει ότι έχει μια κόρη. Τότε ξεκινάει μια παράξενη οικογενειακή σχέση, γεμάτη μίσος, φόβο και κυρίως πόνο, άφατο πόνο. Ο πατέρας της Σάρα, ασύλληπτος εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια, αγωνίζεται να χτίσει μια σχέση επικοινωνίας με το παιδί του. Η Σάρα, έντρομη, βλέπει την ήσυχη ως τότε ζωή της να διαλύεται σε κομμάτια. Κανείς δεν μπορεί να τη στηρίξει, ούτε ο σύντροφός της, Έβαν, ούτε οι θετοί γονείς της και οι κόρες τους. Και πρέπει να κρατήσει πάση θυσία την εκτός γάμου κόρη της, Άλι, μακριά από τα νύχια αυτού του τέρατος. Ο Μπίλι και η Σάντι είναι δύο αστυνομικοί που της παραστέκονται με κάθε τρόπο. Ποιος θα κερδίσει λοιπόν; Θα καταφέρει η Σάρα να κλείσει τον ασκό του Αιόλου που άθελά της άνοιξε; Άραγε, τα γονίδια του πατέρα της έχουν μεταφερθεί και στην Άλι; Τι αντίκτυπο θα έχει στη ζωή της αυτό το αίμα;Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι μετά από 34 χρόνια (όσα είναι και η πρωταγωνίστρια δηλαδή) που αποφασίζεις να ψάξεις για τους βιολογικούς σου γονείς ανακαλύπτεις ότι είσαι κόρη κατά συρροή δολοφόνου, κάτι που συμβαίνει σε πολύ λίγες περιπτώσεις ανθρώπων, η ιστορία κυλάει γοργά και δε σε αφήνει να ησυχάσεις. Ίσως φανεί μακροσκελές και \"τραβηγμένο\" σε κάποιους να περάσουν τόσες μέρες (ή μάλλον σελίδες) ώσπου να κλιμακωθεί η αγωνία και να αρχίσει ουσιαστικά το κυνηγητό. Κι εμένα με κούρασε, το ομολογώ, όμως οι σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων που αναπτύσσονται είναι αληθέστατες. Η Σάρα έχει να ετοιμάσει έναν γάμο, να κάνει τον πατέρα της, που εξαρχής δεν ήθελε να την υιοθετήσουν, για μια στιγμή να αισθανθεί περήφανος γι\' αυτήν, να ξαναφτιάξει τη σχέση της με τη μία ετεροθαλή αδελφή που δεν τη χωνεύει καθόλου, να πείσει τον αρραβωνιαστικό της, Έβαν, ότι πρέπει να αντιμετωπίσει κατά μέτωπον την περίπτωση του δολοφόνου πατέρρα της ώστε να ησυχάσει και η βιολογική της μητέρα και η ψυχή της και φυσικά τη μικρούλα Άλι, που πεισμώνει τη στιγμή που δεν πρέπει και έχει επιθετική συμπεριφορά στο σχολείο.
Καλοστημένο, καλογραμμένο, ένα κείμενο όπου η πρωταγωνίστρια (κι αυτή από το Νησί του Βανκούβερ) πάλι μιλάει στην ψυχολόγο της και έτσι διαβάζουμε εμείς την ιστορία. Μου άρεσε η σχέση συμπάθειας που ανέπτυξε η Σάρα με τον αστυνομικό Μπίλι και τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο κλιμακώθηκε. Ήταν λογικό η Σάρα να κάνει αυτό ακριβώς που έκανε όταν έπεσαν όλα τα χαρτιά στο τραπέζι και δεν είχε άλλη επιλογή ώστε να προστατέψει το παιδί της. Μια μεγάλη ανατροπή στο τέλος, εκεί που λες ότι όλα πήγαν καλά και καληνύχτα σας σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Νόμιζα ότι είχα μια μονοδιάστατη ιστορία, με κλιμακούμενη αγωνία ως το αναμενόμενο τέλος και ξαφνικά, μπαμ!
Όταν ο δολοφόνος νιώθει την ανάγκη να αποκτήσει την απερίσπαστη προσοχή της κόρης του, αρχίζει να επιτίθεται στα άτομα του περιβάλλοντός της, στον Έβαν, στην ψυχολόγο της. Μήπως όμως δεν είναι αυτός; Και αν αυτό ισχύει, ποιος τους επιτέθηκε και γιατί; Ένα βιβλίο για απαιτητικούς αναγνώστες. Η συγγραφέας προχωρά την αστυνομική λογοτεχνία αγωνίας ένα βήμα παραπέρα.
Πάνος Τουρλής