Μου άρεσε πολύ! :) Δυνατό, αγωνιώδες, ανατρεπτικότατο και με ωραία οπτική. Αντί να δούμε την ιστορία από την αρχή μπαίνουμε κατευθείαν στα βαθιά: η Σοφία, έχοντας πάρει τη θέση της ετοιμοθάνατης αδερφής της, Χριστίνας, έρχεται σε επαφή με τον περιβάλλοντα χώρο εργασίας, αυτό είναι το πρώτο crash-test για να δει αν θα αντιληφθούν τη διαφορά οι συνάδελφοί της. Και περνάει το τεστ με επιτυχία. Γνώσεις οινολογίας, μιμητική συμπεριφορά είναι υπερ-αρκετά για να γίνει πιστευτή. Μετά αρχίζουμε σταδιακά να βλέπουμε τι έχει συμβεί στο παρελθόν και την ημέρα του ατυχήματος και την ημέρα πριν το ατύχημα! Βασικά η κεντρική ιδέα μου θύμισε πολύ την αγαπημένη μου σειρά Αντίζηλες με την Έλενα Ναθαναήλ (ΕΤ2, 1992 περίπου) όπου κι εκεί η μία αδερφή...Αλλά σιγά μη χαλάσω την έκπληξη!!!!!
Η Χριστίνα και η Σοφία, κόρες ενός πλούσιου άντρα (οινοπαραγωγού), για τον οποίο υπάρχουν φήμες ότι εμπλέκεται σε λαθραία διακίνηση διαμαντιών, όταν μαθαίνουν για το ποιον του, η μία μένει μαζί του, απολαμβάνοντας τα πλούτη και την ευμάρεια, η άλλη απομακρύνεται κι αφοσιώνεται στο θέατρο. Όταν η Χριστίνα πέφτει σε κώμα μετά από τροχαίο, η Σοφία παίρνει τη θέση της για να καταφέρει να εξιχνιάσει και να εξαρθρώσει το δίκτυο των διαμαντιών, για το οποίο δεν ήξερε τίποτα ενώ η Χριστίνα βρισκόταν πολύ κοντά για να διαπιστώσει ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Η γαλλική και η ελληνική αστυνομία είναι πάντα δίπλα της, την καθοδηγούν, τη νουθετούν, την προσέχουν. Και η Σοφία μπαίνει όλο και πιο βαθιά στα ένοχα μυστικά αυτού του σύγχρονου Φάλκον Κρεστ!
Ο νεαρός και άπειρος αστυνομικός Φίλιππος, που υπηρετεί στη Σαντορίνη, όπου γίνεται το ατύχημα, ο κακός και απαιτητικός Γάλλος αστυνομικός Ζαν-Μισέλ (συγνώμη αλλά το θεωρώ άσχημο να εμφανίζεται σε όλο το κείμενο ως JM χάριν συντομίας και 2-3 φορές μόνο ως Ζαν-Μισέλ λες και έχουμε περιορισμό σελίδων και η συντομογραφία αυτή μας γλυτώνει χώρο) με τον οποίο κοντράρονται συνέχεια σαν τα σκυλιά για το ποιος θα κάνει καλύτερα τη δουλειά του, και η καημένη η Σοφία που εξακολουθεί να ζει στη σκιά μιας εγωίστριας και αδίστακτης αδερφής, είναι το πρωταγωνιστικό τρίγωνο σε αυτήν την ιστορία.
Ωραία πλοκή λοιπόν, έξυπνο στήσιμο της υπόθεσης, σωστοί διάλογοι, εξελίξεις και δράση απολύτως απαραίτητες για την ολοκλήρωση της περιπέτειας, οινολογικοί όροι έτσι για αληθοφάνεια (και πολύ σωστά τοποθετημένοι), η λύση του γρίφου και η μεγάλη ανατροπή σωστά δοσμένα (για τον προσεκτικό αναγνώστη πετάγονται κάπου κάπου κάποια κομματάκια που βοηθάνε, έχετε τον νου σας), πρόσωπα που δεν είναι αυτό που δείχνουν, άνθρωποι υπεράνω υποψίας κι όμως βαθιά μπλεγμένοι, διαμάντια, μαύρο χρήμα, κρασί και σκοτεινά κελαρια! Ένα καλό αστυνομικό μυθιστόρημα που απαιτεί όλο το διαθέσιμο χρόνο κάπου εκεί στο τέλος γιατί δεν μπορείς να το αφήσεις εύκολα! Τέλος, κάπου κάπου υπήρχαν και λίγα τυπογραφικά και νοηματικά λάθη αλλά είναι ελάχιστα και παρασύρεσαι τόσο από το ρυθμό που τα αγνοείς!
Πάνος Τουρλής