Ο ποιητής και μεταφραστής Π. Α. Σινόπουλος, εντυπωσιασμένος από την ανακάλυψη της ανάγνωσης της Γραμμικής Γραφής Β΄ των μυκηναϊκών πινακίδων από δύο Άγγλους, τον καθηγητή της Οξφόρδης Τζων Τσάντουϊκ και τον αποκρυπτογράφο Μίκαελ Βέντρις, ανέλαβε ένα περίεργο έργο: να μας δείξει το πώς θα έμοιαζε η μυκηναϊκή ποίηση, που δεν έχει διασωθεί, εάν υπήρχε.
Πήρε λοιπόν τα αναγνωσθέντα πλέον κείμενα των πήλινων πινακίδων της Πύλου και της Κνωσού, του 1200 π.Χ. αρχεία, λογαριασμούς και συντετμημένες σημειώσεις υπαλλήλων των ανακτόρων, και κατάφερε να κάνει να μας μιλήσει με ποιητικό τρόπο ο σιωπηλός εκείνος κόσμος. Το ποιητικό κείμενο ου παρουσίασε έχει την ιδιοτυπία, ότι διαμορφώθηκε αποκλειστικά από τα μυκηναϊκά υλικά των πινακίδων και μόνο.
Επιπλέον, στο δεύτερο μέρος του βιβλίου του, με μια παρόμοια αντίληψη κατορθώνει να δημιουργήσει ένα άλλο ποίημα, όπου χρησιμοποιεί αποκλειστικά συνδεδεμένα σε μία φόρμα, αυτούσια ελληνικά κείμενα αντλούμενα από διάσημα τριάντα τριών αιώνων (μιας εικοσιπεντάδας επώνυμων ή ανώνυμων Ελλήνων ποιητών) που ξεκινάει από τις μυκηναϊκές πινακίδες και φτάνει ως τον Σεφέρη.
Το βιβλίο προλόγισε ο ίδιος ο Τζων Τσάντουϊκ.
Ανδρέας Σ.