Το παράξενο αυτό βιβλίο του Θεοδόση Μοσχόπουλου περιέχει έξι αλλόκοτες ιστορίες που είναι ένα δάσος από ιστορικές αναφορές, σύμβολα και υπαινιγμούς. Μια πικρή ειρωνεία και ένα λεπτό υποδόριο χιούμορ αναδίνονται κάθε στιγμή στις σελίδες του. Το τραγικό με το κωμικό και το σοβαρό με το αστείο βρίσκονται τόσο κοντά το ένα με τ` άλλο, που ο αναγνώστης θα δυσκολευτεί να τα ξεχωρίσει, και σε πολλά σημεία μπορεί και να τα μπερδέψει παίρνοντας το σοβαρό για αστείο και το αστείο για σοβαρό. Πρόκειται για ένα βιβλίο με τις απολαυστικότερες σελίδες της νεοελληνικής πεζογραφίας. Η άλλοτε παιγνιώδης και άλλοτε υπονομευτική διάθεση, η ευρηματικότητα του ευφυολογήματος και οι διφορούμενες ιστορικές αναφορές ασκούν στον αναγνώστη μια ακαταμάχητη γοητεία.