Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789600308631
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Πέντε ιστορίες του Τανιζάκι που καλύπτουν μια περίοδο σχεδόν πενήντα ετών. Το Τατουάζ είναι η ιστορία του Σέικιτσι, ενός μεγάλου καλλιτέχνη του τατουάζ με έντονες σαδιστικές τάσεις, που ψάχνει την Τέλεια Γυναίκα, για να δημιουργήσει πάνω στο σώμα της το Τέλειο Έργο του. Το Πορτρέτο της Σούνκιν είναι η ιστορία της σχέσης μιας πανέμορφης, τυφλής, ιδιοφυούς μουσικού του κότο και του σαμισέν, που όμως η σκληρή, πολλές φορές σαδιστική συμπεριφορά της προκαλεί οδύνη και ηδονή στον απόλυτα αφοσιωμένο, παντοτινά και σχεδόν μαζοχιστικά ερωτευμένο υπηρέτη και μαθητή της Σάσουκε. Η λατρεία του Σάσουκε τον οδηγεί στο να τυφλωθεί και ο ίδιος, για να μπορέσει να μπει στο δικό της κόσμο και να γίνει ένα μ` αυτήν. (. . .) Οι ταξικές διαφορές, χαρακτηριστικές της ιαπωνικής κοινωνίας, τόσο πριν τη βιομηχανοποίηση, όσο και σήμερα, είναι λίγο πολύ φανερές και στις πέντε ιστορίες, οι οποίες αφήνουν να διακρίνεται καθαρά η τεράστια γκάμα του ταλέντου του Τανιζάκι.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Τζουνιτσίρο Τανιζάκι (1886-1965) ήταν ένας γνήσιος "γιος του Έντο", έχοντας γεννηθεί στο Νιχόνμπασι, τη λαϊκή εμπορική περιοχή κοντά στο λιμάνι του Τόκυο, που θεωρείται το λίκνο των πραγματικών συνεχιστών της φεουδαρχικής πρωτεύουσας. Παρ΄ όλα αυτά, στα μισά περίπου της ζωής του μετακινήθηκε και πήγε να ζήσει στο Κάνσαϊ, την περιοχή της Οσάκα και του Κυότο, το κέντρο της παραδοσιακής ιαπωνικής αυτοκρατορικής κουλτούρας. Το 1907 δημοσιεύει την "Κηδεία ενός σπάνιελ" και το "Αβέβαιες αναμνήσεις". Τον Σεπτέμβριο της επόμενης χρονιάς μπαίνει στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο, στο Τμήμα Ιαπωνικής Λογοτεχνίας. Το 1911 δημοσιεύει την πρώτη του συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο "Τατουάζ" και ένα χρόνο αργότερα το πρώτο του μυθιστόρημα "Ζεστή σούπα". Ακολουθούν πολλά έργα για το θέατρο, διηγήματα και μυθιστορήματα τα οποία συχνά έχουν προβλήματα με τη λογοκρισία. Ένα πάθος για τη Δύση ήταν εφήμερο όσον αφορά τον κινηματογράφο, την τροφή και τη μόδα, παρέμεινε όμως μέχρι το τέλος της ζωής του για ό,τι είχε σχέση με τη δυτική λογοτεχνία, την οποία μελέτησε ευρέως και κατά εποχές μετέφρασε στη μητρική του γλώσσα. Ταυτόχρονα απορροφήθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά καθώς περνούσαν τα χρόνια από τις παραδόσεις και την κουλτούρα του Κάνσαϊ. Θεωρείται απ΄ τις σημαντικότερες μορφές της ιαπωνικής λογοτεχνίας του 20ου αιώνα, καθώς τα έργα του καλύπτουν τεράστια θεματική και στυλιστική γκάμα, συνιστώντας το καθένα μια αναφορά σε κάποιο διαφορετικό λογοτεχνικό είδος. Το 1964 εκλέχτηκε επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών. Πέθανε στις 30 Ιουλίου 1965 από νεφρική και καρδιακή ανεπάρκεια στο σπίτι του στη Γιουγκαουάρα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
