Ένα μυθιστόρημα αυτογνωσίας που εξελίσσεται στην άγρια Αμερικανική Δύση του 19ου αιώνα και θεωρείται ισάξιο, «ίσως και καλύτερο» (Guardian), από τον Στόουνερ, το μυθιστόρημα που έκανε τον Τζον Γουίλιαμς διάσημο 60 χρόνια από τότε που γράφτηκε.

Στα 1870 ο Γουίλ Άντριους, φοιτητής στο Χάρβαρντ, επηρεασμένος από τα βιβλία του Ραλφ Ουάλντο Έμερσον, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη Βοστόνη και τις σπουδές του στο Χάρβαρντ για να ανακαλύψει την Άγρια Δύση και τον εαυτό του. Στο Πέρασμα του Μακελάρη, μια μικρή πόλη-ορμητήριο κυνηγών, γνωρίζει τον Μίλερ, έναν αληθινό βουνίσιο, που τον πείθει να πάει μαζί του σε μιαν άγνωστη στους πολλούς κοιλάδα του Κολοράντο για να κυνηγήσουν βουβάλια, μαζί με δύο ακόμα άντρες. Το ταξίδι είναι δύσκολο. Καταλήγει σε έναν παραδεισένιο τόπο όπου οι τρεις άνδρες παρασύρονται σε ένα όργιο σφαγής βουβαλιών.

Γραμμένο πέντε χρόνια πριν από τον Στόουνερ, Το Πέρασμα του Μακελάρη θεωρείται το ενδιάμεσο βήμα από τον Μέλβιλ στον Κόρμακ Μακάρθι και αποκαλύπτει πως ο ξεχασμένος αυτός συγγραφέας ήταν πράγματι πολύ μεγάλος (Ιndependent). «Το πρώτο και το καλύτερο αντι-γουέστερν που έχει γραφτεί» κατά το The New York Times Book Review είναι  «ένα υποδειγματικό, βαθύ και ενδιαφέρον βιβλίο που δεν αφηγείται απλώς μια πολύ αμερικανική ιστορία, αλλά θέτει  υπαρξιακά ερωτήματα που δεν συνδέονται με συγκεκριμένο τόπο και χρόνο» (Der Spiegel).

Έγραψαν:

Μπορεί η καθυστερημένη ανακάλυψη του Στόουνερ να το έβαλε σε δεύτερη μοίρα, αλλά ίσως είναι καλύτερο μυθιστόρημα ακόμα και από αυτόν.

Guardian

Τελείως διαφορετικό από τον Στόουνερ, αλλά αριστούργημα.

express.co.uk

Επιτέλους ένας συγγραφέας που χρησιμοποιεί ένα οικείο θέμα για να κάνει αυτό που οφείλει να κάνει όλη η λογοτεχνία, να πει κάτι νέο για την ίδια την ανθρώπινη κατάσταση.

Chicago Tribune

Το αμερικάνικο όνειρο όχι σαν κυνήγι του πλούτου και της εξουσίας, αλλά σαν μαγική δύναμη που πηγάζει από τον πόθο για την περιπέτεια, για το πρωτότυπο, για το καινούργιο – η αληθινή δύναμη της Αμερικής.

Die Zeit

Μια υπέροχη παραβολή για την αποτυχία και τη δύναμη που σου δίνει  για ν΄ αντέχεις όλο και νέα κτυπήματα.

Frankfurter Allgemeine