1920, 21η Ιουνίου! Ημέρα Τρίτη! Μια ακόμη αποφράδα μέρα προστέθηκε στη δοκιμασία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Το "Κούγκι" της Βιθυνίας φλέγεται από τις ορδές του Κεμάλ. Ξεριζωμός εκ θεμελίων. Γυναικόπαιδα, άοπλοι νέοι και γέροι στήνονται στον τόπο του μαρτυρίου, την Εκκλησία. Καίγεται από τη μια άκρη ως την άλλη το "Κιουτσούκ Γιουνανιστάν", η Μικρή Ελλάδα, το Φουλατζίκι της Βιθυνίας. Λεηλασίες, πυρπολισμοί και σφαγές ακολουθούν και το πλούσιο χωριό μετατρέπεται σε
ένα απέραντο πεδίο οδυρμών και θρήνων. "Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!" Όσοι απόμειναν, έτρεχαν προς τα βουνά για να σωθούν. Και εκεί ψηλά, μετά από σαράντα πέντε μέρες, φάνηκε ο ήλιος της
Μητέρας Πατρίδας, που πάντα φτάνει τελευταία... Αυτή είναι η μοίρα του Ελληνισμού...