Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789601408941
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
[. . .] Ερωτήσεις τόσο απλές, ώστε θα μπορούσε να τις κάνει κάθε παιδί. Κι όμως, λίγοι είναι σε θέση να τις απαντήσουν. Νομπελίστες όλων των κατηγοριών εξηγούν, με τρόπο κατανοητό και εκπληκτικά απλό, πολύπλοκα προβλήματα της εποχής μας και απαντούν σε περισσότερες από είκοσι βασικές ερωτήσεις, τις οποίες θα έπρεπε να περιμένουν όχι μόνο οι γονείς των εξαιρετικά περίεργων παιδιών. Το βιβλίο αυτό, γραμμένο από επιστήμονες, πολιτικούς και καλλιτέχνες, απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους, αποδεικνύοντας πόσο σημαντική είναι μια καλή γενική παιδεία ακόμα και σε αυτή την εποχή της εξειδίκευσης.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Δαλάι Λάμα, ο Τεντζίν Γκιάτσο, είναι ο πνευματικός και κοσμικός ηγέτης του θιβετιανού λαού. Γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1935, σ΄ ένα χωριουδάκι που ονομάζεται Τάκτσερ και βρίσκεται στο βορειοανατολικό Θιβέτ. Η Αυτού Αγιότης, που προερχόταν από οικογένεια χωρικών, αναγνωρίστηκε όταν ήταν δύο ετών, σύμφωνα με τη θιβετιανή παράδοση, ως μετενσάρκωση του προκατόχου του, του 13ου Δαλάι Λάμα. Οι Δαλάι Λάμα αποτελούν ενσαρκώσεις του Βούδα της Συμπόνιας, οι οποίοι επέλεξαν να γεννηθούν και πάλι, με σκοπό να υπηρετούν άλλα ανθρώπινα όντα. Δαλάι Λάμα σημαίνει "Ωκεανός Σοφίας". Συνήθως οι Θιβετιανοί αποκαλούν την Αυτού Αγιότητα Γιέσε Νόρμπου, "Το Πετράδι που πραγματοποιεί Ευχές", ή απλώς Κούντουν, που σημαίνει Ύπαρξη. Το 1989, απονεμήθηκε στην Αυτού Αγιότητα το βραβείο Νομπέλ Ειρήνης, λόγω της σταθερής αντίστασης στη χρήση βίας, ακόμη και στην περίπτωση επίθεσης προς το λαό του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Σιμόν Πέρες (1923-2016) γεννήθηκε στην Πολωνία, από εβραίους γονείς που σύντομα μετανάστευσαν στη Μέση Ανατολή. Σπούδασε στη Γεωργική Σχολή του Ben Shemen και ήταν από τους ιδρυτές του Κιμπούτς Alumot στην κοιλάδα της Ιορδανίας. Κατά τη διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας του Ισραήλ, υπηρέτησε ως υπεύθυνος στρατολογίας και αγοράς οπλισμού και το 1948 τοποθετήθηκε επικεφαλής των δυνάμεων του ναυτικού. Το 1949 ορίστηκε επικεφαλής της αντιπροσωπείας του νεοσύστατου Ισραηλινού Υπουργείου Άμυνας στα Ηνωμένα Έθνη. Μεταξύ 1953-1959 διετέλεσε γενικός διευθυντής του ίδιου Υπουργείου. Το 1959 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής στην ισραηλινή βουλή (Knesset) και στη συνέχεια ανέλαβε διάφορες υπουργικές θέσεις από το 1959 έως το 1977, στα υπουργεία Άμυνας, Απορρόφησης Μεταναστών, Μεταφορών, κ.ά. Εν τω μεταξύ, το 1965 είχε αποχωρήσει από το εργατικό κόμμα Mapai, μαζί με τον Μπεν Γκουριόν, για να δημιουργήσουν το Rafi, ενώ το 1968 λειτούργησε καταλυτικά για τη συνένωση του Rafi με το Mapai και τη δημιουργία του Εργατικού Κόμματος του Ισραήλ. Το 1977 εκλέχτηκε γραμματέας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Μεταξύ 1984-1986 διετέλεσε για πρώτη φορά πρωθυπουργός στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας που ακολούθησε τον πόλεμο του Λιβάνου, και στη συνέχεια αναπληρωτής πρωθυπουργός, Υπουργός Εξωτερικών και Υπουργός Οικονομικών (1986-1990). Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του τα στρατεύματα του Ισραήλ αποχώρησαν από τον Λίβανο και τέθηκε σε εφαρμογή πρόγραμμα οικονομικής σταθεροποίησης. Το 1994 τιμήθηκε μαζί με τον Γιτζάκ Ράμπιν και τον Γιασέρ Αραφάτ με το Νόμπελ Ειρήνης για την πολιτική του στη Μέση Ανατολή, που οδήγησε στην υπογραφή της Συμφωνίας του Όσλο με την PLO. Μετά την δολοφονία του Γιτζάκ Ράμπιν, το επόμενο έτος, ανέλαβε και πάλι την πρωθυπουργία του Ισραήλ, αλλά το 1996 έχασε τις εκλογές από τον Βενιαμίν Νετανιάχου. Ακολούθησε η παραίτησή του από την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος, και η υποψηφιότητά του για την προεδρία του Ισραήλ, το 2000, εκλογή κατά την οποία ηττήθηκε από τον υποψήφιο του κόμματος Likud της αντιπολίτευσης, Moshe Katsav. Μετά τη νίκη του Αριέλ Σαρόν και του Likud στις εκλογές του 2001, ο Σιμόν Πέρες οδήγησε το Εργατικό Κόμμα σε κυβέρνηση συνασπισμού με το Likud, στην οποία ο ίδιος ανέλαβε το Υπουργείο Εξωτερικών. Το 2005 ανέλαβε και πάλι την προεδρία του Εργατικού Κόμματος· τον Νοέμβριο, όμως, της ίδιας χρονιάς, ανακοίνωσε ότι το εγκαταλείπει για να συμμετάσχει στην ίδρυση του νέου κόμματος Kadima υπό τον Αριέλ Σαρόν. Είτε από κυβερνητικές, είτε ακόμα και από αντιπολιτευόμενες θέσεις, ο Σιμόν Πέρες υποστήριξε συχνά την πολιτική "ασφάλειας" του Ισραήλ εναντίον των επιθέσεων της Χαμάς και της Χεσμπολά, αξιοποιώντας το διεθνές διπλωματικό του κύρος. Μετά την αποχώρηση του Σαρόν από την πολιτική, λόγω καρδιακών προβλημάτων, ο Πέρες υποστήριξε τον Εχούντ Ολμέρτ στην ηγεσία της Kadima και στην πρωθυπουργία. Στις 13 Ιουνίου 2007 εκλέχτηκε από την ισραηλινή βουλή, με απόλυτη πλειοψηφία, ως νέος πρόεδρος του Ισραήλ με θητεία που έληξε τον Ιούλιο του 2014. Με την επίσκεψή του στην Τουρκία, λίγους μήνες αργότερα, και την ομιλία του στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση τον Νοέμβριο του 2007, έγινε ο πρώτος ισραηλινός πρόεδρος που μίλησε σε νομοθετικό σώμα μουσουλμανικής χώρας. Έφυγε από τη ζωή σε νοσοκομείο του Τελ Αβίβ σε ηλικία 93 ετών, στις 28 Σεπτεμβρίου 2016, από επιπλοκές της υγείας του ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γκερτ Μπίνιχ γεννήθηκε στις 20.7.1947 στη Γερμανία. Το 1986 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Φυσικής (από κοινού με τους Χάινριχ Ρόρερ/ Heinrich Rohrer και Ερνστ Ρούσκα/ Ernst Ruska) για τη δημιουργία του μικροσκοπίου σάρωσης μέσω του κβαντικού φαινομένου σήραγγας. Με αυτό μπορεί να φωτογραφηθεί με λεπτομέρεια ακόμα και η δομή των ατόμων. Είναι διευθυντής ερευνών του εργαστηρίου της IBM στο Ρίσλικον (Ruschlikon), κοντά στη Ζυρίχη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Eric F. Wieschaus γεννήθηκε το 1947 στο South Bend της Ιντιάνα. Το 1995 τιμήθηκε μαζί με τους Edward B. Lewis (Έντουαρντ Μπ. Λιούις) και Christiane Nusslein-Volhard (Κριστιάνε Νούσλαϊν-Φόλχαρντ) με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής, για τη διερεύνηση της λειτουργίας των διαφόρων γονιδίων της μύγας Drosophila Melanogaster. Είναι ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, στο τμήμα Βιολογίας της εξέλιξης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο αιδεσιμώτατος Desmond Mpilo Tutu γεννήθηκε στο Klerksdorp του Transvaal (Ν. Αφρική) το 1931, και έζησε, μετά τα δώδεκά του χρόνια, στο Γιοχάνεσμπουργκ. Σπούδασε στο Bantu Normal College της Πρετόρια μεταξύ 1951-1953 και δίδαξε στο Λύκειο Bantu του Γιοχάνεσμπουργκ έως το 1957. Το 1957 παραιτήθηκε από την εκπαίδευση, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εφαρμογή του νομοθετήματος "Bantu Education Act" και για τις μηδαμινές προοπτικές εκπαίδευσης των γηγενών αφρικανών στη χώρα του. Συνέχισε τις σπουδές του, αυτή τη φορά στη θεολογία, και το 1960 εντάχθηκε στην Αγγλικανική εκκλησία. Μεταξύ 1962-1966 συνέχισε τις σπουδές του στη θεολογία στο King΄s College του Λονδίνου, από όπου αποφοίτησε με MA. Επιστρέφοντας στη Ν. Αφρική, χρίστηκε αρχιεπίσκοπος και χρησιμοποίησε τις διαλέξεις του και άλλες πρωτοβουλίες, από το 1967 έως το 1972, για να καταδείξει την κατάσταση του μαύρου πληθυσμού στη Ν. Αφρική. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης και το 1987 με το εκκλησιαστικό βραβείο Pacem in Terris ("Επί Γης Ειρήνη"), της Καθολικής εκκλησίας, για τη συμβολή του στην κατάργηση του απαρτχάιντ. Σήμερα είναι συνταξιούχος και ζει στο Κέιπ Τάουν. Η νοτιοαφρικανική κυβέρνηση του αναθέτει συχνά να εκπροσωπεί τα συμφέροντα της χώρας σε διεθνές επίπεδο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
