Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα υπέροχο μικρό χωριό, ζούσαν ένα ζευγάρι χωρικών που δεν είχαν παιδί. Είχαν όμως ένα γάιδαρο, ο οποίος λεγόταν Λουδοβίκος και ήταν πολύ ιδιότροπος. Τον τάιζαν, τον πότιζαν, μέχρι και στο σχολείο τον έστελναν. Κάποτε, ο Θεός άκουσε τις προσευχές τους και τους έδωσε ένα παιδί. Ένα πολύ μικρό παιδί μέσα σε ένα καρβέλι ψωμί! Το ονόμασαν Σίτο Σιταράκι. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]