Σαπφούς σάπφειροι
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Σαπφούς σάπφειροι

Ανθολόγιο γυναικείας ομοφυλόφιλης ποίησης 19ου - 20ού αιώνα

Συλλογικό έργο

Ζωή Καρέλλη

Marina Tsvetaeva

Η ερωτική έλξη που προκαλεί μια γυναίκα σε άλλη γυναίκα, η τρυφερότητα που αναπτύσσεται ανάμεσά τους με υπαινικτικές κοινοποιήσεις σε κλειστές κοινωνίες, όπως η δική μας, η εξύμνηση της γοητείας των ομοφύλων πνευματικών, ψυχικών, αλλά και κάποτε σαρκικών χαρισμάτων του θηλυκού φύλου συγκεντρώνονται κι εκφράζονται, απ΄ όσο γνωρίζουμε, για πρώτη φορά στην ιστορία της ποίησης, στο μικρό σε μέγεθος αλλά τεράστιο, διαχρονικής ακτινοβολίας, έργο της Σαπφούς. Χάρη στη μεγάλη λέσβια ποιήτρια, θεματογραφικά η κατηγορία της ποίησης αυτής πήρε τον τίτλο, που αν θέλετε τον χρησιμοποιώ επηρεασμένος κι εγώ, λεσβιακή ποίηση. Δεν γνωρίζω αν έχουν συγκεντρωθεί κάπου αλλού τέτοια δείγματα γραφής με πρώτο γνώμονα την ποιότητα. Αν έχει λεξικογραφηθεί ο όριος λέσβιος ή λεσβιακός έρωτας με σκοπό τον εκχυδαϊσμό μιας ανθρώπινης, αν είναι, αδυναμίας, όπως τόσες άλλες, που τα ανά τους αιώνες ήθη δέχονται, ανέχονται ή αποδοκιμάζουν (το σύστημα πάντως θέλει την ισοπέδωση των υπηκόων του και στο σεξουαλικό τομέα για να προχωρήσει), τότε η συγκεκριμένη ελάχιστη ανθολογία περιττεύει. Αλλά εφόσον παραδεχτούμε ότι τα κομμάτια που επελέγησαν εδώ διαθέτουν ως πρώτο κριτήριο παράθεσης τη φόρτιση του ποιητικού Λόγου, ας γευτούμε το μέλι και αυτού του μελισσιού. Έτσι, πιστεύω πως η έρευνα σταχυολόγησε τους ιδιαίτερους καρπούς της σε μια ποικιλία της, ανάλογα με το κλίμα, τη δοκιμασία και τη δυναμικότητα των δημιουργών-καλλιεργητών της. Η σαπφική ποίηση, με την ευρύτατη έννοια του όρου, θρέφει τις ρίζες της από την ποιήτρια που δικαιωματικά της χάρισε τις καλύτερες στιγμές της. [...] (από την εισαγωγή του Γιώργου Κ. Καραβασίλη)

Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Ζωή Καρέλλη

Ζωή Καρέλλη (Συγγραφέας)

ΖΩΗ ΚΑΡΕΛΛΗ (1901-1998) Η Ζωή Καρέλλη (Χρυσούλα Αργυριάδου το γένος Πεντζίκη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αδελφός της ήταν ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης. Ασχολήθηκε με την εκμάθηση ξένων γλωσσών και τη μουσική και παρακολούθησε μαθήματα Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μετά το 1944 ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου. Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο των ελληνικών γραμμάτων το 1935 από τις στήλες του περιοδικού Το 3ο μάτι, όπου δημοσίευσε το πεζογράφημα Διαθέσεις. Το 1937 πρωτοδημοσίευσε ποίημά της (Φετεπουρσικρί) στο περιοδικό Μακεδονικές Ημέρες. Εξέδωσε δώδεκα ποιητικές συλλογές, πέντε θεατρικά έργα και πολλά δοκίμια, ενώ πολλά κείμενά της βρίσκονται δημοσιευμένα σε λογοτεχνικά περιοδικά, όπως τα Φιλολογικά Χρονικά, Νέα Εστία, Μακεδονικά Γράμματα, Μορφές, Ο Αιώνας μας, Σημερινά Γράμματα, Καινούρια Εποχή, Πνευματική Κύπρος, Νέα Πορεία. Υπήρξε μέλος του κύκλου του περιοδικού Κοχλίας της Θεσσαλονίκης. Ποιήματά της μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση, κυρίως έργων του Τόμας Έλλιοτ. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη ποιητική συλλογή Κασσάνδρα και άλλα ποιήματα και το Αʼ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τα Ποιήματα 1940-1973. Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ως το 1981) και της Ακαδημίας Αθηνών (1982). Στο ποιητικό έργο της Ζωής Καρέλλη, αποτέλεσμα της δημιουργικής αφομοίωσης της ελληνικής (αρχαίας και νέας) και ευρωπαϊκής λογοτεχνικής παράδοσης, κυριαρχούν ο εσωτερικός λόγος και η υπαρξιακή αγωνία, εκφρασμένη στο πλαίσια των συνδυασμών γυναικείας ευαισθησίας και διανόησης, ελληνικότητας και ανθρωπισμού και μιας
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Marina Tsvetaeva

Marina Tsvetaeva (Συγγραφέας)

Η ρωσίδα ποιήτρια Μαρίνα Τσβετάγιεβα (1892-1941) γεννήθηκε στη Μόσχα. Εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή το 1910 και λίγο αργότερα εγκατέλειψε τις εγκύκλιες σπουδές της και παντρεύτηκε τον Σεργκέι Έφρον. Το 1922, δηλώνοντας την αντίθεσή της στην Οκτωβριανή Επανάσταση, εγκατέλειψε την πατρίδα της και έως το 1939 έζησε στο εξωτερικό. Όταν επέστρεψε στη Σοβιετική Ένωση, η κόρη της φυλακίστηκε, ο άντρας της εκτελέστηκε και η ίδια τελικά αυτοκτόνησε.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Valery Larbaud

Valery Larbaud (Συγγραφέας)

Ο Βαλερύ Λαρμπώ γεννήθηκε και πέθανε στο Βισύ (1881-1957). Ήταν μοναχογιός του φαρμακοποιού Nicolas Larbaud και παραχαϊδεμένος από τους πάμπλουτους γονείς του. Μπήκε εσωτερικός στο κολέγιο Sainte-Barbe-des-Champs στο Fonteney-aux-Roses: "παλιό σχολείο, πιο κοσμοπολίτικο κι από παγκόσμια έκθεση". Εκεί είχε συμμαθητές νεαρούς Νοτιοαμερικανούς, γεγονός που τον οδήγησε αργότερα να πει ότι ο κόσμος της Καστίλλης υπήρξε η δεύτερη πατρίδα του. Η μύησή του αυτή στον εξωτισμό έμελλε να τον σημαδέψει για πάντα. Τελειώνει τον δεύτερο κύκλο των σπουδών του στο λύκειο Henri IV του Παρισιού και μπαίνει στη Σορβόννη. Αφού κληρονόμησε την πατρική περιουσία στα εικοσιένα του χρόνια, ολοκλήρωσε τη μόρφωσή του με διάφορα ταξίδια: Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, Σουηδία και, βεβαίως, Ισπανία, την οποία είχε ήδη επισκεφτεί όταν ήταν δεκαπέντε ετών. Το 1908 πήρε το πτυχίο του της Φιλολογίας. Εν συνεχεία θα μοιράσει το χρόνο του ανάμεσα στο Παρίσι και την ιδιαίτερη πατρίδα του. Σύντομα έγινε ο μεγάλος Ευρωπαίος που θα δάνειζε τη μορφή του στον ήρωα του Barnabooth. To πρώτο του δοκίμιο το έγραψε όταν ήταν δώδεκα ετών: μια μικρή ιστορία με θέμα τη ζωή στο κολέγιο. Ήδη από το 1901 άρχισε να συνεργάζεται με το περιοδικό La plume κι έγινε γνωστός με τη μετάφραση του "The Rime of the Ancient Mariner" του Coleridge. Από το 1902 ως το 1907 συνέγραψε τη συλλογή ποιημάτων "Poemes par un riche amateur", την οποία εξέδωσε ανώνυμα το 1908 και την επανεξέδωσε το 1923 με τον τίτλο "Poesies de A.O. Barnabooth". Το 1906 άρχισε να γράφει τη "Φερμίνα Μάρκες", ένα μικρό μυθιστόρημα το οποίο ολοκλήρωσε το 1909 και το εξέδωσε το 1911. Το 1913 κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του "Α.Ο. Barnoboth. Le pauvre chemisier. Son journal intime", με το οποίο και καθιερώθηκε. Το 1919, έχοντας γνωρίσει προσωπικά τον James Joyce, γοητεύεται με τον "εσωτερικό μονόλογο" του τελευταίου και χρησιμοποιεί το λογοτεχνικό αυτό σχήμα σε μια συλλογή αφηγημάτων που εκδίδει αργότερα με τίτλο "Εραστές, ευτυχισμένοι εραστές..." Θέλοντας να τιμήσει τον Τζόυς, του προτείνει να ξαναδούν μαζί τη δύσκολη μετάφραση του Οδυσσέα που είχαν εκπονήσει ο A.Morel και ο Stuart Gilbert (1929). Mετά τους "Εραστές...", ο Λαρμπώ σταμάτησε να γράφει μυθιστορήματα και αφιερώθηκε στα δοκίμια, στις κριτικές και τη μετάφραση. Όπως είχε φροντίσει να διαδώσει τη σύγχρονη γαλλική λογοτεχνία στο εξωτερικό, ο Λαρμπώ, χάρη στη γλωσσομάθειά του, αποκάλυψε στους συμπατριώτες του πολλούς σπουδαίους Άγγλους συγγραφείς σαν τον Μπέκετ, τον Τσέστερτον, τον Κόνραντ, τον Τζόυς κτλ., αλλά και άλλους όπως τον Gomez de la Serna και τον Guiraldes. Μπορούσε επιπλέον να διαβάσει με άνεση αρχαία ελληνικά και λατινικά, και γνώριζε καλύτερα από τον καθένα την παλιά γαλλική λογοτεχνία. Η μεγάλη του αγάπη για τη λογοτεχνική έρευνα είναι εμφανής σε έργα του που σήμερα είναι γνωστά στους ανθρώπους των γραμμάτων: "Ce vice inpuni, la lecture" (1925-1941), "Jaune, bleu, blanc, Techniques" (1932), "Aux couleurs de Rome". Χτυπημένος από ημιπληγία τον Οκτώβριο του 1935, ο Λαρμπώ δεν ήταν πλέον σε θέση να εγκαταλείψει το Βισύ. Αισθησιακός, σκεπτικιστής, λόγιος και τρομερά ακριβολόγος, ο Βαλερύ Λαρμπώ δεν είναι συγγραφέας που απευθύνεται στην πλατιά μάζα. Έχει, ωστόσο, επηρεάσει με τον πιο λεπταίσθητο τρόπο τη γαλλική λογοτεχνία, τόσο στον τομέα της κριτικής όσο και στους τομείς της λογοτεχνίας και της ποίησης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Charles Baudelaire

Charles Baudelaire (Συγγραφέας)

O Charles Baudelaire γεννήθηκε στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1821. Σε ηλικία έξι χρονών πεθαίνει ο πατέρας του και η μητέρα του ξαναπαντρεύεται τον Jacques Aupick κι αυτό χαλάει την ήρεμη ζωή του. Η οικογένεια μετακομίζει στη Λυών το 1832 και επιστρέφει στο Παρίσι το 1836. Ο Κάρολος παραμένει εσωτερικός στη Λυών στο κολέγιο Louis-le-Grand, από όπου αποβάλλεται για απειθαρχία, αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να αποφοιτήσει το 1839. Mόνο η λογοτεχνική εργασία τον ενδιαφέρει. Ο ακράτητος δανδισμός του ανησυχεί την οικογένεια του, που τον στέλνει κοντά σε έμπιστό της καπετάνιο να κάνει τον γύρο του κόσμου, μήπως και συνετισθεί. Μετά τα νησιά Maurice, και Βourbon, διασχίζει τις Ινδίες. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, το 1842, συνδέεται με τη Jeanne Duval. Συναντά τους Balzac, Nerval, Theophille Gautier, Theodore de Bauville. Δεν καταφέρνει να εκδώσει τα πρώτα του άρθρα και δημιουργεί τέτοια χρέη, που τον οδηγούν σε καταδίκη το 1844 (σε ηλικία 24 χρόνων) -κάτι που δεν συγχωρεί στη μητέρα του, παρά μόνο μετά το θάνατο του στρατηγού Jacques Aupick το 1857. Δημοσιεύει τα πρώτα του έργα στο "Salon de 1845", "Salon de 1846", - La Fanfarlo- 1847, συνεργάζεται με τα περιοδικά "Τintamarre", "Corsaire-Satan", "Messager", "Monde literaire", "Artiste", με ποιήματα και ποικίλα δοκίμια. Από το 1851 αρχίζει να μεταφράζει Edgar Poe. Το 1857 εκδίδει τα "Άνθη του κακού" όπου έξι από αυτά στηλιτεύονται από τη δικαιοσύνη. Η υγεία του είναι εύθραυστη αλλά η λογοτεχνική του δραστηριότητα μεγάλη. Κατά τη διαμονή του στο Βέλγιο επιδεινώνεται η υγεία του, μαζί με τις ατυχίες του. Στην επιστροφή μαζί με τη μητέρα του στο Παρίσι, πεθαίνει τον Αύγουστο του 1867 σε ηλικία 46 ετών.


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Σαπφώ

Σαπφώ (Συγγραφέας)

Κάπου ανάμεσα στο 617 και το 612 π.Χ., γεννιέται η Σαπφώ στην Ερεσό της Λέσβου. Την πρωτοσυναντάμε νεαρή ποιήτρια στους αριστοκρατικούς κύκλους του νησιού, και λίγο αργότερα εξόριστη για πολιτικούς λόγους, αρχικά στην Πύρρα της Λέσβου και κατόπιν στη Σικελία. Γύρω στο 585 π.Χ. επιστρέφει στο νησί της και ιδρύει τον δικό της κύκλο των Μουσών, ένα είδος Ωδείου, κέντρο ανώτερων σπουδών όπου οι ανύπαντρες κόρες της υψηλής βαθμίδας ανέπτυσσαν ικανότητες στη μουσική, την ποίηση, το χορό. Μέσα απ΄ τα ποιήματα των εννέα βιβλίων της μαθαίνουμε πως είχε τρεις αδελφούς, μια κόρη, γνωρίζουμε μία-μία τις μαθήτριές της με τα ονόματά τους, διακρίνουμε τη σχέση της Λέσβου με τη Λυδία της αντικρινής Ασίας. Ανάμεσα στο 570 και το 560 π.Χ. η Σαπφώ πεθαίνει -από έρωτα σύμφωνα με το θρύλο- σε προχωρημένη για την εποχή της ηλικία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Paul Verlaine

Paul Verlaine (Συγγραφέας)

Γάλλος ποιητής (1844-1896). Πέρασε από πολλές φάσεις: στην αρχή ποιητής των σαλονιών, παρεκτρέπεται μετά κάτω από την τριπλή επίδραση ενός δυστυχισμένου έρωτα, του αλκοολισμού και του Μπωντλέρ. Μετά από μια περίοδο ήσυχη, η ζωή του αναστατώνεται πάλι με τη γνωριμία του Ρεμπώ. Προσχωρεί στον καθολικισμό και στην ποίηση με πλαστικότητα και μουσικότητα. Έγινε, χωρίς να το θέλει, ο ηγέτης της "παρακμιακής σχολής" και έκανε γνωστούς τους Poetes Maudits (καταραμένους ποιητές) το 1884.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Μυρτιώτισσα

Μυρτιώτισσα (Συγγραφέας)

ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ (1885 -1968). Η Μυρτιώτισσα (λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Θεώνης Δρακοπούλου) γεννήθηκε στο προάστιο της Κωνσταντινούπολης Μπεμπέκι. Ο πατέρας της ήταν διπλωμάτης και έξι χρόνια μετά τη γέννηση της Θεώνης διορίστηκε γενικός πρόξενος της Ελλάδας στην τουρκοκρατούμενη τότε Κρήτη, όπου μετακόμισε μαζί με την οικογένειά του. Μετά από παραμονή δυο χρόνων στο νησί εγκαταστάθηκαν οριστικά στην Αθήνα, όπου η Θεώνη φοίτησε στη Σχολή Χιλλ της Πλάκας. Από μαθητική ηλικία είχε κλίση προς την ποίηση και το θέατρο. Πήρε μέρος σε ερασιτεχνικές παραστάσεις αρχαίου δράματος και συνεργάστηκε με τη Νέα Σκηνή του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Μετά από σύντομη διακοπή της ενασχόλησής της με το θέατρο, λόγω αντίδρασης της οικογένειάς της, συνέχισε τις δραματικές σπουδές της στο Παρίσι (Κρατική Δραματική Σχολή), όπου εγκαταστάθηκε μετά το γάμο της με το Σπύρο Παππά, με τον οποίο απέκτησε ένα γιο το Γιώργο, ο οποίος σταδιοδρόμησε στο ελληνικό θέατρο. Στην Ελλάδα επέστρεψε μετά από μερικά χρόνια μετά το τέλος του βραχύβιου γάμου της και εργάστηκε ως καθηγήτρια απαγγελίας στο Ωδείο Αθηνών. Καθοριστική για την ποιητική της έκφραση στάθηκε η γνωριμία και ο έρωτάς της με τον ποιητή Λορέντζο Μαβίλη. Μετά τον δραματικό θάνατο του τελευταίου στη μάχη του Δρίσκου το 1912 η Μυρτιώτισσα στράφηκε στην παλιά της αγάπη για να εκφράσει τον πόνο της. Το 1919 κυκλοφόρησε η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Τραγούδια. Σημαντική για τη ζωή της στάθηκε επίσης η βαθιά φιλία που τη συνέδεε με τον Κωστή Παλαμά, οποίος στάθηκε καθοδηγητής της. Τιμήθηκε με κρατικά βραβεία ποίησης (το 1932 για τα Δώρα της αγάπης και το 1939 για τις Κραυγές). Μετά τον πρόωρο χαμό του γιου της εξέδωσε το βιβλίο Ο Γιώργος Παππάς στα παιδικά του χρόνια (1962). Πέθανε στην Αθήνα. Η ποίηση της Μυρτιώτισσας κυριαρχείται από έντονο λυρισμό, ενώ συχνά θέματά της είναι η φύση και το δίπτυχο έρωτας-θάνατος. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Μυρτιώτισσας βλ. Μαυροειδή - Παπαδάκη Σοφία, «Μυρτιώτισσα», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 10. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και Μερακλής Μ.Γ., «Μυρτιώτισσα», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί - Εποχή του Παλαμά - Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία - Γραμματολογία, σ.490-491. Αθήνα, Σοκόλης, 1977. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Gertrude Stein

Gertrude Stein (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε το 1874 στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ από γονείς γερμανοεβραϊκής καταγωγής. Σπούδασε στο Χάρβαρντ όπου κατ΄ αρχάς παρακολούθησε σεμινάρια ψυχολογίας και ακολούθως για τέσσερα χρόνια ιατρική, την οποία εγκατέλειψε για να συναντήσει τον αδελφό της Λεό στην Ιταλία. Από το 1903 έζησε στο Παρίσι και άρχισε να αγοράζει με τον αδελφό της έργα των Σεζάν, Ρενουάρ, Ματίς, Μπρακ και Πικασό με τον οποίο συνδέθηκε πολύ στενά. Το διαμέρισμά της στη Rue de Flerus 27 έγινε θρυλικό ως τόπος συνάντησης των σημαντικότερων καλλιτεχνικών ρευμάτων. Το 1907 γνώρισε την Άλις Τόκλας και έζησε μαζί της σαράντα χρόνια περίπου. Το 1933 είχε την πρώτη μεγάλη επιτυχία με το έργο της "Αυτοβιογραφία της Άλις Τόκλας". Το 1934-35 ακολούθησε σειρά επιτυχών διαλέξεων στις ΗΠΑ. Το 1946 προσβλήθηκε από καρκίνο και πέθανε ύστερα από εγχείρηση.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Carol Ann Duffy

Carol Ann Duffy (Συγγραφέας)

Η Carol Ann Duffy είναι καταξιωμένη ποιήτρια και θεατρική συγγραφέας και έχει γράψει πολλά εικονογραφημένα βιβλία. Το βιβλίο της "Meeting Midnight", με ποίηση για παιδιά, είχε συγκαταλεχθεί στη βραχεία λίστα Whitbread Children’s Book of the Year 2000. Το 2006 τιμήθηκε με το T. S. Eliot Prize για το βιβλίο της "Rapture". Ζει στην Αγγλία με την κόρη της, Ella.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Hilda (H.D.) Doolittle (Συγγραφέας)

Η Αμερικανίδα ποιήτρια H.D. (Hilda Doolittle) γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1886 στην πόλη Μπέτλεεμ της Πενσυλβανίας, στους κόλπους μιας συντηρητικής οικογένειας. Η γνωριμία και η ερωτική της σχέση με τον Έζρα Πάουντ την καθόρισαν καλλιτεχνικά: γρήγορα εξελίχθηκε σε κορυφαία φωνή των ιμαζιστών ποιητών. Συνδέθηκε με ισόβια φιλία με τον Έζρα Πάουντ και τη Μαριάν Μουρ, παντρεύτηκε τον μυθιστοριογράφο Ρίτσαρντ Άλντινγκτον, έφερε στον κόσμο την κόρη της Περντίτα, καρπό της βραχύβριας σχέσης της με τον Σέσιλ Γκρέι, έζησε στην Αμερική και την Ευρώπη με τη φίλη της Bryher, ταξίδεψε στην Ελλάδα και την Αίγυπτο παρακινούμενη από την αρχαιολατρεία και την ελληνολατρεία της, ασχολήθηκε με την πεζογραφία και τη δοκιμιογραφία, ερωτοτρόπησε για λίγο με τον κινηματογράφο, ενδιαφέρθηκε για την ψυχανάλυση και αναλύθηκε από τον ίδιο τον Φρόυντ. Τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών και με τα βραβεία Brandeis και Longview. Πέθανε στις 21 Σεπτεμβρίου 1961, από εγκεφαλικό επεισόδιο. Πληροφορίες για τη ζωή και το έργο της παρέχονται στην ιστοσελίδα www.imagists.org/hd/ και μπορούν να αναζητηθούν από την "The H.D. International Society".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Σαπφώ Σπαθοπούλου (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Εκδότης:
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες:
90
Διαστάσεις:
21χ12
Βάρος:
0.112 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση