Πινδάρου Επίνικοι
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Πινδάρου Επίνικοι

Ολυμπιόνικοι, Πυθιόνικοι, Νεμεόνικοι, Ισθμιόνικοι: Ύμνοι προς τους νικητάς των αρχαίων αθλητικών αγώνων Ολυμπίας, Δελφών, Νεμέας, Ισθμού της Κορίνθου

Πίνδαρος

Ο Πίνδαρος, ο κορυφαίος έλληνας λυρικός κι ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές όλων των αιώνων, γεννήθηκε στις Κυνός Κεφαλές, μια κωμόπολη κοντά στις Θήβες, το 518 π.Χ. κατά την πιθανότερη εκδοχή... Εγκαταλείπει την πατρίδα του και εγκαθίσταται στην Αθήνα. Εδώ θα επιδοθεί στη μελέτη και στην έρευνα της ποιητικής παράδοσης, στη σπουδή των γλωσσικών ιδιωμάτων και, κυρίως, των «ποικιλιών» της μουσικής, δεδομένου ότι η ποίηση την εποχή εκείνη ήταν αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τη μουσική. Ως διδάσκαλοι του μνημονεύονται ο Αγαθοκλής και ο Απολλόδωρος. Είκοσι μόλις ετών γράφει, όπως φαίνεται, τον πρώτο του ύμνο, που διασώζεται εν μέρει στο απόσπασμα 29 και το οποίο οι Αλεξανδρινοί προτάσσουν στο «Βιβλίο των Ύμνων». Αλλά εκτός αυτού συνέθεσε στην ηλικία αυτή και τον 10ο Πυθιονίκη για να υμνήσει τη νίκη του θεσσαλού Ιπποκλέα, έπειτα από σχετική παραγγελία του Θώρακος, ενός από τους τρεις αδελφούς Αλευάδες, κυρίαρχους και κυβερνήτες θεσσαλικών πόλεων. Η ανάθεση ενός επινίκου, υμνητικού ενός αριστοκράτη αθλητή στους Πυθικούς αγώνες, ήταν για τον Πίνδαρο χωρίς υπερβολή «τίτλος τιμής». Βαθμιαία η φήμη του εξαπλώνεται... Εορταστές, νικητές, πενθούντες, αναθέτουν στον περιώνυμο πλέον ποιητή τη σύνθεση ύμνων, επινίκων, θρήνων. Ακόμη και ναοί και πολιτείες και ιερά προστρέχουν και ζητούν την σύνθεση διθυράμβων, παρθενίων, υπορχημάτων, παιάνων, προσοδίων, με μια φράση: παντός είδους χορικών ποιημάτων. Κι ο Πίνδαρος, είναι, πάντοτε, πρόθυμος. Είναι άλλωστε σε κατάσταση «διηνεκούς εμπνεύσεως» σε «κατάσταση συνεχούς βακχείας». Εξαπολύει λοιπόν τα βέλη της απολλώνιας τέχνης του και διασπείρει τους στίχους και τη μουσική του παντού... Η περίοδος της ακμής του θα διατηρηθεί ώς το 450 περίπου. Βεβαίως, η φήμη του ως ποιητή και μουσικοποιού δεν παύει να συγκινεί... Όπως αφηγείται ο θρύλος, ενώ παρακολουθεί αγώνες στο Γυμνάσιο του Άργους, θα γύρει νεκρός στα γόνατα του νεαρού φίλου του, του Θεοξένου. Ήταν τότε 80 ετών.


[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]

Πίνδαρος

Πίνδαρος (Συγγραφέας)

Ο Πίνδαρος, ο μεγαλύτερος από τους λυρικούς ποιητές της Ελλάδος και η φωνή των Δελφών για περισσότερο από σαράντα χρόνια, γεννήθηκε στο Κυνός Κεφαλές, ένα χωριό κοντά στις Θήβες, γύρω στο 518 π.Χ. Ήταν γιος του Δαΐφαντου, ο οποίος ανήκε στην αρχαία και αριστοκρατική οικογένεια των Αιγιδών. Έμαθε μουσική από τα μικρά του χρόνια από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν φημισμένος μουσικός αυλού και από τους έξοχους Αθηναίους μουσικούς Αγαθοκλή και Απολλόδωρο. Έζησε το περισσότερο μέρος της ζωής του στην Θήβα και στους Δελφούς, όπου το μαντείο τού είχε αναθέσει να εκφωνεί ύμνους προς τους Θεούς. Οι Θηβαίοι τον ονόμαζαν "ο αετός των Θηβών" και τον σύγκριναν με το πολύβουο ρέμα του ποταμού. Ο Πίνδαρος, κατά την διάρκεια της ζωής του, είχε τιμηθεί από όλες τις ελληνικές πόλεις για τα ποιήματα του και είχε προσκαλεστεί συχνά από βασιλείς και τύραννους στις αυλές τους, ιδιαίτερα από τον Αμύντα της Μακεδονίας, Αρκεσίλαο της Κυρήνης, Θήρωνα του Ακράγαντος και Ιέρωνα των Συρακουσών, όπου έζησε από το 476 μέχρι το 472 π.Χ. Το 438 π.Χ., σε ηλικία ογδόντα ετών, πέθανε στο θέατρο του Άργους, την στιγμή που εκφωνούσε ένα από τα ποιήματα του. Οι Αθηναίοι τον είχαν τιμήσει κάνοντάς τον πρόξενο και μετά τον θάνατον του, του έστησαν μπρούτζινο άγαλμα. Οι δε Θηβαίοι του είχαν επιβάλλει πρόστιμο, επειδή εγκωμίασε εχθρική πόλη, την Αθήνα, αλλά αργότερα έκτισαν ναό κοντά στο σπίτι του, για να τον τιμήσουν. Ο Πίνδαρος έγραψε ένα τεράστιο αριθμό ποιημάτων τα οποία είχαν ταξινομηθεί από τους Αλεξανδρινούς συγγραφείς σε δέκα επτά βιβλία. Η ποίηση του περιελάμβανε διθυράμβους, παιάνες, σχόλια, εγκώμια, προσόδια, παρθένια και επινίκια. Τα τελευταία είναι τα μόνα σωζόμενα έργα του, ενώ από τα υπόλοιπα έχουν απομείνει μόνο μερικά κομμάτια. Τα Επινίκια ήταν ύμνοι που εξυμνούσαν τους νικητές των αγώνων και απαγγέλλονταν από τον χορό, συνήθως στο τόπο της νίκης ή κατά την διάρκεια τελετής προς τιμήν του νικητού, μετά την επιστροφή του στο σπίτι. Περιείχαν 14 Ολυμπιακές, 12 Πύθια, 11 Νεμέα και 8 Ίσθμια ωδές. Τα ποιήματα του Πίνδαρου χαρακτηρίζονται από μεγαλειότητα σκέψεως, έκφραση, μέτρο και αρμονική σκέψη και περιέχουν έντονα θρησκευτικά συναισθήματα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Βασ. Ι. Λαζανάς (Μεταφραστής)


Βασ. Ι. Λαζανάς (Επιμέλεια)


Εκδότης:
Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Χαρτόδετο
Σελίδες:
528
Διαστάσεις:
24x17
Βάρος:
1.098 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση