Τούτο το βιβλίο είναι μια κραυγή αγωνίας, απαιτώντας από όσους ακόμη είναι ζωντανοί να επαναφέρουν τον ήρωα στην ζωή μας, να τον σηκώσουν ψηλά επάνω στην ασπίδα. Η ανθρωπότης βλέπει το ελληνικό
αίμα να χύνεται και τα νιάτα της να προσπαθούν να τα αντικαταστήσουν με το πλαστικό αίμα των ψευδώς αποκαλουμένων ηρώων του θεάματος και του γηπέδου και το παραισθησιογόνο της ηρωίνης. Εγκληματίες βουλευτές, εγκληματίες νομοθέτες, εγκληματίες λογιστές, εγκληματίες δημοκράτες, τα νιάτα του πλανήτου σας ξερνούν. Ξερνούν τα ανθρώπινα δικαιώματά σας, ξερνούν την αιματοβαμμένη με χρήματα ελευθερία σας, δεν αναγνωρίζουν τους νόμους σας και αναζητούν την πνευματική ελευθερία του Χριστού μέσω της υποταγής στον ήρωα. Ηρακλής, Θησεύς, Αχιλλεύς, τα απελπισμένα νιάτα σας αναζητούν. Δεν ήταν η σωματική ρώμη, ούτε η πολιτική εξουσία που σας ανεβίβαζαν στο επίπεδο των θεών, αλλά η πνευματική αρτιότητα. «Ήρως» είναι λέξη ελληνική.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]