[...] Η μορφή του αγίου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη αποτελεί, πράγματι, ιδιάζουσα περίπτωση πνευματικής φυσιογνωμίας του 14ου αιώνα στο Άγιον Όρος, καθ΄ όσον αφ΄ ενός μεν συντελεί στην αναζωπύρωση των παλαιών ασκητικών παραδόσεων των οσίων Πέτρου και Αθανασίου των Αθωνιτών, αφ΄ ετέρου δε συναρμόζει τον κοινοβιακό βίο με τις ησυχαστικές τάσεις που εκείνη την εποχή κυριαρχούν στον Άθω. Η συναρμογή αυτή εκ πρώτης όψεως φαίνεται αντιθετική ή και αδύνατη, στο πρόσωπο όμως του Μαξίμου εκφράστηκε με ισορροπία, κατά τρόπο λελογισμένο και νηφάλιο, χωρίς υπερβολές, χάρη και στην πείρα που ο όσιος απέκτησε μέσα στο κοινόβιο, όπου ασκήθηκε στην υπακοή και στην ταπείνωση, ως την αναχώρησή του για την έρημο, όπου αποδύθηκε σε σκληρότερα ασκητικά αθλήματα. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)