Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789602042847
Κατηγορίες:
Φυσικές & Θετικές Επιστήμες | Τεχνικά , Προϊστορία , Δοκίμια
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Tο βιβλίο παρουσιάζει την έρευνα για τη βιομηχανική αρχαιολογία στο Αιγαίο. Κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, μια ιδιότυπη επέκταση της δυτικής εκβιομηχάνισης έλαβε χώρα στον πλούσιο σε ορυκτά χώρο του νησιωτικού Αιγαίου. Η εξορυκτική δραστηριότητα άφησε τα ίχνη της στο τοπίο: κτίρια, στοές, σκάλες φόρτωσης, πυλώνες. Eξετάζονται οι γεωτεκτονικές συνθήκες διαμόρφωσης του υπεδάφους των νησιών, η εξόρυξη και η εκμετάλλευση στη διάρκεια της αρχαιότητας. Στη σύγχρονη εποχή, εξετάζονται η ιστορία των επιχειρήσεων, οι εργασιακές σχέσεις, οι οικονομικές - κοινωνικές μεταβολές, ο χώρος, οι εγκαταστάσεις, οι τεχνικές. Η έκδοση περιλαμβάνει την ιστορική, τεχνική, μεταλλειολογική και αρχιτεκτονική τεκμηρίωση των εγκαταστάσεων και βασίζεται σε πενταετή έρευνα του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ. Αποτυπώθηκαν ορυχεία, μεταλλεία και λατομεία σε 39 νησιά του Aρχιπελάγους, ενώ ερευνήθηκε ποικίλο αδημοσίευτο αρχειακό υλικό. Τα μεταλλεία σιδήρου της Σερίφου, τα σμυριδωρυχεία της Νάξου, τα θειωρυχεία της Μήλου συνιστούν κορυφαία παραδείγματα βιομηχανικών μνημείων.
Ο Νίκος Μπελαβίλας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1959. Έκανε σπουδές αρχιτεκτονικής και διδακτορική διατριβή στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου όπου διδάσκει από το 2003, σήμερα στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή. Έχει διδάξει επίσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Διηύθυνε το Γραφείο Λαυρίου του ΕΜΠ για τη δημιουργία του Τεχνολογικού-Πολιτιστικού Πάρκου και το Βιομηχανικό Μουσείο Ερµούπολης. Ως μέλος του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ, συμμετείχε στον σχεδιασμό του Μητροπολιτικού Πάρκου στο Γουδί, του θαλασσίου μετώπου της Ελευσίνας, του Τεχνικού Πανεπιστημίου στη Λεµεσό, των επεκτάσεων του Τραµ στην Αθήνα και Πειραιά, κ.α. Ήταν επικεφαλής της μελέτης του κτιρίου της νέας Ταινιοθήκης της Ελλάδος στην Ιερά Οδό, όπως και των ερευνών του ΕΜΠ για τα Ιστορικά Μεταλλεία στο Αιγαίο, το Μητρώο Ελληνικής Βιομηχανικής Κληρονομιάς, του ιστορικού κέντρου της Πρέβεζας, του Μητροπολιτικού Πάρκου Ελληνικού. Είναι μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς - TICCIH, του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων - ICOMOS και από το 2007 επιστημονικός αξιολογητής του World Heritage List της UNESCO.
Έχει γράψει τα βιβλία "Λιμάνια και Οικισμοί στο Αιγαίο της Πειρατείας" και "Τόποι Ανθρώπων - σχόλια για το χώρο και την πολιτική". Συμμετείχε με άρθρα του στους συλλογικούς τόμους "Αιγαίο: διάσπαρτη πόλη" στη 10η Biennale Αρχιτεκτονικής Βενετίας 2006, "Αthens-Absolute Realism" στην 8η Biennale Αρχιτεκτονικής Βενετίας 2002, " Ελλάδα της θάλασσας", "Ιστορικός βιομηχανικός εξοπλισμός στην Ελλάδα", "Το ελληνικό τοπίο", "Το Αιγαίο Πέλαγος. Χαρτογραφία και ιστορία, 15ος - 17ος αιώνας", "Ορυχεία στο Αιγαίο 19ος-20ος αιώνας", "Σύγχρονα ελληνικά τοπία" κ.α.
Η Λήδα Παπαστεφανάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου και έκανε τις μεταπτυχιακές τις σπουδές και υποστήριξε την διδακτορική της διατριβή (2002). Σήμερα είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και συνεργάτης του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών/ΙΤΕ.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν στην οικονομική και κοινωνική ιστορία της εκβιομηχάνισης και της εργασίας, την κοινωνική ιστορία της τεχνολογίας, την ιστορία της εργασιακής υγείας, την ιστορία των πόλεων, την ιστορία των γυναικών και του φύλου, την προφορική ιστορία, τη βιομηχανική αρχαιολογία, την ιστορία των Εβραίων. Στα πεδία αυτά αφιερώνονται οι επιστημονικές δημοσιεύσεις της, ελληνικές και ξενόγλωσσες.
Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Οικονομικής Ιστορίας, της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού, της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς - Ελληνικό Τμήμα, ενώ συμμετέχει στο Ελληνικό "Δίκτυο Ιστορικών για την Ιστορία των Γυναικών και του Φύλου" της International Federation for Research in Women΄s History και στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την Ιστορία της Εργασίας (European Labour History Network), όπου συντονίζει τις ομάδες εργασίας "Feminist Labour History" και "Labourin Mining".
