Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789604101351
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
«Μερικοί ταξιδιώτες διηγούνται κάποτε περισσότερα απ΄ αυτά που πραγματικά συνέβησαν. Γι΄ αυτό δεν είναι ν΄ απορεί κανείς όταν ο ακροατής ή ο αναγνώστης δείχνει κάποια δυσπιστία. Εάν ωστόσο κάποιοι από τους αναγνώστες αμφιβάλλουν για την αλήθεια των λόγων μου, τους λυπάμαι με όλη μου την καρδιά για τη δυσπιστία τους και είμαι υποχρεωμένος να τους παρακαλέσω ν΄ αποχωρήσουν καλύτερα από τη συντροφιά μας πριν αρχίσω να διηγούμαι τις περιπέτειές μου...».
Με αυτά τα λόγια «προειδοποιεί» τους μελλοντικούς του αναγνώστες ο βαρόνος Μινχάουζεν, ο μεγαλύτερος και διασημότερος ψεύτης όλων των εποχών. Οι περίφημες ιστορίες του εκδόθηκαν για πρώτη φορά του 1785 στην Αγγλία, ανώνυμα, από τον Ρούντολφ Έρικ Ράσπε. Ο ήρωας αυτών των ιστοριών ήταν υπαρκτό πρόσωπο -ο βαρόνος Κάρολος Φρειδερίκος Ιερώνυμος φον Μινχάουζεν, ένας άνθρωπος που το ταλέντο του στην αφήγηση φανταστικών περιπετειών ήταν ευρύτατα γνωστό.
Ένα χρόνο μετά την πρώτη, αγγλική έκδοση, η συλλογή των ιστοριών του Ράσπε μεταφράστηκε (ή, ακριβέστερα, διασκευάστηκε) στα Γερμανικά από τον λαμπρό Γερμανό ποιητή Γκόττφριντ Άουγκουστ Μπύργκερ, ο οποίος έκανε πιο ζωντανό τον ήρωά του, του προσέδωσε προσωπικότητα και πρόσθεσε σατιρικό και ποιητικό ύφος σ΄ αυτά τα αφηγήματα. Έτσι λοιπόν, περιπετειωδώς, προέκυψε αυτή η ποιητική φαντασμαγορία, που αγαπήθηκε όσο λίγα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και θα διαβάζεται με απόλαυση όσο θα υπάρχουν αναγνώστες.
Επιπλέον, αυτή η έκδοση κοσμείται από τις εκπληκτικές ξυλογραφίες του Γκουστάβ Ντορέ, που ξαναδιηγούνται χωρίς λόγια, με την ευγλωττία της εικόνας, τις ιστορίες.
Ο Γκυστάβ Ντορέ (Στρασβούργο, 1832 - Παρίσι, 1883) ήταν Γάλλος εικαστικός, εικονογράφος και χαράκτης. Ξεκίνησε την καριέρα του ως εικονογράφος σε ηλικία μόλις δεκαπέντε ετών στη σατιρική εφημερίδα "Le Journal pour rire". Στη συνέχεια διακρίθηκε σε διαγωνισμούς εικονογράφησης για εκδόσεις βιβλίων των Ραμπελαί, Μπαλζάκ, Μίλτονα και Δάντη. Το 1853 τού ζητήθηκε να εικονογραφήσει τα έργα του Μπάιρον και στη συνέχεια μια έκδοση της Βίβλου. Το 1856 εικονογράφησε τον "Θρύλο του περιπλανώμενου Ιουδαίου" για ένα σύντομο ποίημα του Πιερ-Ζαν ντε Ρανζέ, εμπνευσμένο από μυθιστόρημα του Οζέν Συ. Τη δεκαετία του 1860 εικονογράφησε τη γαλλική έκδοση του "Δον Κιχώτη". Οι εικονογραφήσεις του ήρωα του Θερβάντες και του ακολούθου του, Σάντσο Πάντσα, έγιναν τόσο διάσημες ώστε επηρέασαν αναγνώστες, καλλιτέχνες, καθώς και θεατρικούς ή κινηματογραφικούς σκηνοθέτες ως προς την όψη των δύο χαρακτήρων. Οι εικονογραφήσεις του της αγγλικής Βίβλου, το 1866, οδήγησαν την επόμενη χρονιά σε μια μεγάλη έκθεσή του στο Λονδίνο. Αυτή οδήγησε στην ίδρυση της Dore Gallery, στη Bond Street. Το 1869, ο Μπλανσάρ Τζέρολντ του πρότεινε να συνεργαστούν για να δημιουργήσουν ένα ολοκληρωμένο πορτρέτο της πόλης του Λονδίνου. O Ντορέ υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με τους εκδότες Grant & Co έναντι ενός υπέρογκου ποσού για την εποχή (£10,000 ανά έτος), με την υποχρέωση της παραμονής του επί τρεις μήνες κάθε χρόνο στο Λονδίνο. Οι ξυλογραφίες και τα χαρακτικά που έκανε γι΄ αυτό το έργο ανήκουν στα σημαντικότερα έργα του. Το βιβλίο "London: A Pilgrimage", με 180 χαρακτικά του, εκδόθηκε τελικά το 1872 και είχε μεγάλη εμπορική απήχηση, αλλά συγκέντρωσε αρνητικές κριτικές στα έντυπα της εποχής. Ορισμένες από αυτές στράφηκαν στο γεγονός ότι ο Ντορέ φαινόταν "να εστιάζει στη φτώχεια ορισμένων τμημάτων του Λονδίνου". Το "The Art Journal" τον κατηγόρησε ότι ότι "περισσότερο επινοούσε παρά απεικόνιζε". Η εφημερίδα "Westminster Review" έγραψε ότι ο Ντορέ μας δίνει σκίτσα με κοινότυπα και εκχυδαϊσμένα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Παρά τις αρνητικές κριτικές, ο Ντορέ έλαβε αναθέσεις και από άλλους Βρετανούς εκδότες. Η ύστερη περίοδός του περιλαμβάνει εικονογραφήσεις έργων του Τόμας Χουντ, της "Μπαλλάντας του γέρου ναυτικού" του Σ.Τ. Κόουλριτζ, του "Χαμένου παράδεισου" του Μίλτον, των "Ειδυλλίων του βασιλιά" του Τέννυσον, του "Κορακιού" του Ε. Ά. Πόε, της "Θείας Κωμωδίας" του Δάντη και συνεργασία με την εφημερίδα "The Illustrated London News". Η προσωπική ζωή του Ντορέ ήταν μονήρης: συνέχισε να ζει με τη μητέρα του στο Παρίσι και να εικονογραφεί βιβλία ως το θάνατό του, μετά από σύντομη ασθένεια, στις 23 Ιανουαρίου 1883, σε ηλικία 51 ετών. Ο τάφος του βρίσκεται στο νεκροταφείο Περ Λασέζ του Παρισιού.
