Ο Τρότσκι στην Εξορία ασχολείται με τη μοίρα ενός επαναστάτη, του οποίου η μοίρα συνδέεται άρρηκτα με το ιστορικό πεπρωμένο του επαναστάτη στον 20ό αιώνα. Το πραγματικό θέμα του Τρότσκι στην Εξορία είναι τα σαράντα χρόνια της σύγχρονης σοσιαλιστικής επανάστασης. Το κύριο πρόσωπο του έργου είναι οι Ρώσοι επαναστάτες, και οι επικεφαλής τους Λένιν και Τρότσκι. Ο μεγάλος ανταγωνιστής τους, ο Στάλιν, δύσκολα εμφανίζεται στη σκηνή, αλλά η σκοτεινή σκιά του πέφτει σε ένα σημαντικό μέρος του έργου.
ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ:
Η κύρια σκηνή είναι ένα δωμάτιο που θα μπορούσε να βρίσκεται οπουδήποτε, μ’ ένα γραφείο γεμάτο από χαρτιά και βιβλία, ένα κρεβάτι εκστρατείας, μπαούλα, και πακέτα και μερικές καρέκλες από δω και από κει. Ο Τρότσκι κάθεται στο γραφείο και διαβάζει ένα χειρόγραφο, με την πένα στο χέρι. Τούτη η εικόνα επαναλαμβάνεται σε διάφορα σημεία μέσα στο έργο. Και ιδιαίτερα ανταποκρίνεται στις τελικές στιγμές του έργου.
Πολλά μέρη της ζωής του Τρότσκι, συμβαίνουν σε τούτη την αναλλοίωτη σκηνή. Περίοδοι της εξορίας, συναντήσεις και συζητήσεις με διάφορες προσωπικότητες της επανάστασης. Η αρχή εξηγείται από το ίδιο το τέλος του έργου, που δείχνει τον Τρότσκι απομονωμένο και μονάχο, πριν από τον θάνατό του. Οι εμφανίσεις των ηθοποιών είναι γρήγορες και ξαφνικές.
Ο Πέτερ Βάις γεννήθηκε το 1916 στο Νοβαβές, κοντά στο Βερολίνο. Εβραίος την καταγωγή, εγκατάλειψε, με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, τη Γερμανία κι εγκαταστάθηκε στη Σουηδία. Πέθανε το 1982.
Τα πρώτα έργα ήταν μια σειρά αφηγήματα, που άρχισαν να εκδίδονται το 1960 ("Ο ίσκιος του κορμιού του αμαξά" 1960, "Αποχαιρετώντας τους γονείς" 1961, "Καταφύγιο" 1962, "Η κουβέντα των τριών πεζοπόρων" 1963).
Το πρώτο θεατρικό έργο "Νύχτα με επισκέπτες" ανεβάστηκε πάλι στο Σιλλερτεάτερ του Βερολίνου.
Το έργο που τον καθιέρωσε σαν θεατρικό συγγραφέα "Η καταδίωξη και η δολοφονία του Μαρά" ανέβηκε πάλι στο Σιλλερτεάτερ το 1964. "Η Ανάκριση" παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1966, από την "Ελεύθερη Λαϊκή Σκηνή" του Βερολίνου με σκηνοθεσία του Έρβιν Πισκάτορ. Είναι ένα "θεατρικό ντοκουμέντο" που γράφτηκε με βάση τα πρακτικά της δίκης του Άουσβιτς, που έγινε το 1964 στη Γερμανία. Ακολούθησαν τα έργα: "Τραγούδι για το Λουζιτανικό σκιάχτρο" 1967, "Πώς ο κύριος Μόκινποτ λυτρώθηκε από τα βάσανα" 1968, "Διάλογος για το Βιετνάμ" 1968, "Ο Τρότσκυ στην εξορία", που ανέβηκε στη Γερμανία, και ο "Χαίλντερλιν". Έγραψε, ακόμη, δύο διασκευές του Κάφκα. Η πρώτη ανέβηκε στη Γερμανία και η δεύτερη στη Σουηδία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
