Μια φορά κι ένα καιρό ένας διπλωμάτης
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Μια φορά κι ένα καιρό ένας διπλωμάτης

Ακόλουθος

Άγγελος Σ. Βλάχος

17.76€ -18% 14.56€

Διορίστηκα ακόλουθος του Υπουργείου Εξωτερικών στις 30 Σεπτεμβρίου 1939 και υπηρέτησα στον Διπλωματικό Κλάδο έως τις 19 Σεπτεμβρίου 1974 όταν παραιτήθηκα από τον Κλάδο όπου κατείχα την θέση του Γεν. Γραμματέως με βαθμό Πρέσβεως. Ο πάππος μου Άγγελος Βλάχος είχε διορισθεί στην θέση Γενικού Γραμματέως του Υπουργείου Εξωτερικών στις 6 Δεκεμβρίου 1880 και το Διάταγμα του δικού μου διορισμού στην ίδια θέση είχε ημερομηνία 6 Δεκεμβρίου 1973. Είχαν μεσολαβήσει ενενήντα τρία χρόνια ακριβώς. Από αυτά, τα τριάντα πέντε τα καλύπτει η δική μου σταδιοδρομία από νεαρός ακόλουθος 24 χρονών έως Πρέσβυς 59 χρονών.
Στο διάστημα αυτό υπηρέτησα 50 Κυβερνήσεις. Επειδή το πράγμα φαίνεται απίστευτο, παραθέτω, στις επόμενες σελίδες τις 50 αυτές ελληνικές Κυβερνήσεις. Αν πολλαπλασιάσαμε τα 35 χρόνια επί του 365 -δεν περιλαμβάνω και τα δίσεκτα χρόνια- βρίσκαμε γινόμενο 11.875 μέρες και αν τις μέρες αυτές τις διαιρέσομε δια του 50 βρίσκαμε πηλίκον 236,3 μέρες, μέσος όρος βίου μιας ελληνικής κυβερνήσεως.
Η επιθυμία μου, όταν μπήκα στον διπλωματικό κλάδο ήταν να σταδιοδρομήσω στην περιοχή της Μεσογείου. Το επέτυχα σχεδόν απολύτως αφού μετατέθηκα, κατά σειρά, στην Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα, την Ρώμη, τα Ιεροσόλυμα, την Κύπρο, την Γενεύη, την Αθήνα. Παρένθεση ήταν ο διορισμός μου ως Πρέσβεως στην Μόσχα για μια τετραετία. Επέστρεψα στην Αθήνα και υπηρέτησα στο Κέντρο από το 1973 έως το 1974 οπότε και παραιτήθηκα.
Όταν υπηρετούσα στο εξωτερικό, αισθανόμουν πάντα υπερήφανος που εκπροσωπούσα την Ελλάδα αλλά είχα, συχνά κι ένα αίσθημα πικρής συστολής όταν αναλογιζόμουν τι είδους και πόσο εφήμερες ήσαν οι Κυβερνήσεις που εξυπηρετούσα και διαισθανόμουν ότι οι ξένοι συνάδελφοί μου προσηνείς, ίσως, πάντα θα είχαν ανάμικτα απέναντί μου αισθήματα, φθόνου από μια πλευρά για τα όσα ξυπνούσε μέσα τους η μόνη λέξη Ελλάς, αλλά και επιεικείας από την άλλη πλευρά ή συγκαταβάσεως προς ένα κράτος του οποίου η λειτουργία ήταν φανερά ελαττωματική, τόσο ώστε να προκαλεί, καμιά φορά, διακριτικά αλλά σαφή σχόλια.
Έρχονταν τότε στην μνήμη μου οι μελαγχολικοί στίχοι του Καβάφη:
... σαν ένοιωθε που όμως πάντα υπήρχε μια κρυφή
Ολιγωρία για τες δυναστείες τες ελληνίζουσες·
που ξέπεσαν, που για τα σοβαρά έργα δεν είναι,
για των λαών την αρχηγία πολύ ακατάλληλες...
Κάπου έχω γράψει: `Είναι δύσκολο να είσαι Έλλην`. Τώρα γράφω: `Είναι δυσκολότερο να είσαι Έλλην διπλωμάτης`.


[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]

Άγγελος Σ. Βλάχος

Άγγελος Σ. Βλάχος (Συγγραφέας)

Άγγελος Σ. Βλάχος (1915-2003). Ο Άγγελος Σ. Βλάχος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια με καταγωγή από την Αθήνα, εγγονός του λογοτέχνη και πολιτικού Άγγελου Βλάχου (1838-1920). Ο πατέρας του ήταν δικαστικός. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1939 μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Στρατεύτηκε κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου και πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο. Το 1943 φυλακίστηκε από τους γερμανούς και κατόρθωσε μετά από προσπάθειες να φύγει στη Μέση Ανατολή, όπου πήρε μέρος στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση που βρισκόταν στο Κάιρο. Μετά την απελευθέρωση σταδιοδρόμησε ως διπλωμάτης (α΄ γραμματέας της πρεσβείας της Άγκυρας και της Ρώμης, γενικός πρόξενος Ιεροσολύμων και Λευκωσίας και έλληνας αντιπρόσωπος στη Γενεύη), φτάνοντας ως το βαθμό του πρέσβη της Ελλάδας στη Μόσχα, ενώ παράλληλα διακρίθηκε και στο χώρο της πολιτικής (υφυπουργός Παιδείας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Πιπινέλη το 1963, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών ως την κήρυξη της απριλιανής δικτατορίας και την παραίτησή του, υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας το 1974). Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1945 με το υπό μορφής χρονικού πεζογράφημα "Το μνήμα της γρηάς", που αντλούσε το θέμα του από τον πόλεμο στην Αλβανία. Για το λογοτεχνικό του έργο τιμήθηκε με το Βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα (1954 για το μυθιστόρημα "Ο κύριός μου Αλκιβιάδης"), το Βραβείο Υπουργείου Παιδείας (1958 για τη νουβέλα "Ώρες ζωής" και 1968 για τη συλλογή διηγημάτων "Ντάιμας ο τυχερός"), το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1972), και το 1985 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα Λογοτεχνίας/Πεζού Λόγου. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία συνεργαζόμενος με αθηναϊκές εφημερίδες υπό το ψευδώνυμο Ανδρέας Βέλος. Στο πεζογραφικό έργο του Άγγελου Σ. Βλάχου κυριαρχεί η ιστορική θεματική, είτε ως απόπειρα συνολικής αναπαράστασης μιας συγκεκριμένης εποχής, είτε ως ένταξη ατομικών περιπτώσεων στον αντίστοιχο ιστορικό περίγυρο. Η γραφή του είναι φροντισμένη στη δομή της, λιτή, συναισθηματικά συγκρατημένη. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Άγγελου Βλάχου βλ. Αφρουδάκης Άγγελος, "Άγγελος Σ. Βλάχος", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ʼ40 ως την δικτατορία του ʼ67", τ. Γ΄, σ. 54-63, Αθήνα: Σοκόλης, 1988· Ζήρας Αλέξης, "Βλάχος Άγγελος", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 2, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1984 και Φαρμάκης Φρ., "Βλάχος Άγγελος", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 4, Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ. (πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Χαρτόδετο
Σελίδες:
296
Διαστάσεις:
21x15
Βάρος:
0.482 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση