Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9786185416096
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Νίκος Δεληγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Παρακολούθησε μαθήματα νεοελληνικής λογοτεχνίας και γαλλικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Λυών και στη συνέχεια στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Επίσης παρακολούθησε μαθήματα βιβλιοδεσίας τέχνης στη σχολή του ΕΟΜΜΕΧ στην Αθήνα. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: "Εύθυμη καταστροφή" (1987), "Μικροί παράδεισοι" (1989), "Εφευρέτης αισθήσεων" (1992, 2000), "Απόπλους στο φως" (1997), "Μικροί παράδεισοι" (βιβλίο ΙΙ) (1998), "Μικρό ερωτικό αλφαβητάριο" (1997, 2003), "Το αιωνόβιο λουλούδι του έρωτα", "Σώμα και όνειρο", "Άγγελος πολιορκητής".
Ποιήματα και κείμενά του, καθώς και κριτικές αναφορές για το έργο του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά. Το 1994 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο "Ίδμων". Επίσης συμμετέχει στην έκδοση του περιοδικού "Ίαμβος". Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της λογοτεχνικής ομάδας "Ιδεόπνοον".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Αρετή Γκιωνάκη γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα. Σπούδασε λογιστικά, σχέδιο και ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Παρακολούθησε σεμινάρια συγγραφής ιστορικού μυθιστορήματος στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Παρακολούθησε επίσης σεμινάρια ελληνικής-ξένης λογοτεχνίας.
Ασχολείται με το γραπτό λόγο από εικοσιπενταετίας και αρθρογραφεί σε περιοδικό ποικίλης ύλης.
Το πρώτο της βιβλίο "Ταξίδι με τα φτερά ενός αγγέλου", διηγήματα, εκδόθηκε το 1997 (Ίδμων). Το δεύτερο, "Έρωτας στην άβυσσο", μυθιστόρημα, εκδόθηκε το 2002 (Ίδμων).
Έχει βραβευτεί σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Δουλειά της έχει κατά καιρούς δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά έγκριτα περιοδικά.
Είναι μέλος του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Κέντρου Δ. Πετρούπολης ενώ από το 2004 είναι υπεύθυνη της Λογοτεχνικής Ομάδας του Πολιτιστικού Κέντρου Δ. Πετρούπολης. Συμμετέχει στη διεύθυνση και έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Πνοές λόγους και τέχνης". Επίσης είναι υπεύθυνη λέσχης ανάγνωσης στο Δήμο Πετρούπολης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Βασιλική Δραγούνη γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ευρωπαϊκή Συγκριτική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης (Βέλγιο) και έχει μεταπτυχιακό στις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές Πανεπιστημίου Πειραιώς. Εργάζεται στον αεροπορικό χώρο.
Ποιήματα και διηγήματά της έχουν βραβευθεί σε Πανελλήνιους και Διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχουν εκδοθεί σε συλλογικές ανθολογίες ποίησης και διηγημάτων καθώς και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματα και κείμενά της έχουν επίσης δημοσιευθεί στο διαδίκτυο σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες και σε ψηφιακά λογοτεχνικά περιοδικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Aνδρέας Kαρκαβίτσας (1865-1922), κύριος εκπρόσωπος του ηθογραφικού διηγήματος, μετά τον Παπαδιαμάντη, γεννήθηκε στα Λεχαινά Hλείας. Ήταν πρωτότοκος γιος του Δημητρίου Καρκαβίτσα και της Άννας το γένος Σκαλτσά. Είχε τέσσερις αδερφούς και τέσσερις αδερφές. Τα πρώτα γράμματα έμαθε στη γενέτειρά του και δεκατριών χρόνων πήγε στην Πάτρα για γυμνασιακές σπουδές. Στην Πάτρα μελέτησε ελληνική μυθολογία και ελληνική λογοτεχνία, κυρίως τους Επτανήσιους και τους πεζογράφους της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής. Την περίοδο αυτή χρονολογείται ο άτυχος έρωτάς του για την Ιολάνθη Βασιλειάδη, από τη μορφή της οποίας θεωρείται πως εμπνεύστηκε για την ηρωίδα της "Λυγερής" (1896). Το 1883 γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από οπού αποφοίτησε πέντε χρόνια αργότερα. Στην Αθήνα σχετίστηκε με τον Κωστή Παλαμά, τον Κωνσταντίνο Χατζόπουλο και τον Γρηγόριο Ξενόπουλο. Η προκήρυξη του διαγωνισμού διηγήματος της "Εστίας" τον ώθησε στο χώρο της ηθογραφίας και ταξίδεψε σε χωριά της Ρούμελης για να συλλέξει λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία τα οποία χρησιμοποίησε στα πρώτα έργα του. Το 1889 στρατεύτηκε και κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Μεσολόγγι γνώρισε τις άθλιες συνθήκες ζωής της ελληνικής υπαίθρου. Τις εντυπώσεις του κατέγραψε σε μια σειρά οδοιπορικών σημειώσεων, που αξιοποίησε στη νουβέλα του "Ο ζητιάνος" το 1897. Υπηρέτησε επίσης ως έφεδρος δόκιμος γιατρός και το 1891 μετά τη λήξη της στρατιωτικής του θητείας διορίστηκε υγειονομικός γιατρός στο ατμόπλοιο "Αθήναι", με το οποίο ταξίδεψε στη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα, τα παράλια της Μικράς Ασίας και τον Ελλήσποντο. Οι εμπειρίες του από την περίοδο αυτή της ζωής του περιέχονται στο ταξιδιωτικό ημερολόγιο "Σ΄ Ανατολή και Δύση" και αξιοποιήθηκαν στη συλλογή διηγημάτων "Λόγια της πλώρης" (1899). Από τον Αύγουστο του 1896 και ως το 1921 υπήρξε μόνιμος αξιωματικός του ελληνικού στρατού φθάνοντας ως το βαθμό του γενικού αρχίατρου. Από τη θέση αυτή συνέχισε να ταξιδεύει με συνεχείς μεταθέσεις που επιδίωξε ο ίδιος (την έντονη αυτή επιθυμία του για τα ταξίδια ονόμαζε ο ίδιος "αειφυγία"). Υπήρξε μέλος της Εθνικής Εταιρίας που προωθούσε τη Μεγάλη Ιδέα και η ήττα του 1897 στάθηκε για τον Καρκαβίτσα πολύ μεγάλη απογοήτευση. Μέλος του Στρατιωτικού Συνδέσμου το 1909, συμμετείχε στο κίνημα στο Γουδί, στράφηκε όμως στη συνέχεια εναντίον του Βενιζέλου. Πήρε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους ως στρατιωτικός γιατρός και το 1916 αντιτάχτηκε στο κίνημα Εθνικής Αμύνης με αποτέλεσμα να τεθεί σε περιορισμό και να εξοριστεί στη συνέχεια στη Μυτιλήνη. Στο στράτευμα επανήλθε το 1920 και αποστρατεύτηκε δυο χρόνια αργότερα με δική του αίτηση. Οι κακουχίες της εξορίας συνέβαλαν στον κλονισμό της υγείας του και το 1922 πέθανε από φυματίωση του λάρυγγα. Σύντροφός του στα τελευταία χρόνια της ζωής του στάθηκε η Δέσποινα Σωτηρίου. Η πορεία του Ανδρέα Καρκαβίτσα στα γράμματα ξεκίνησε στο πλαίσιο της φθίνουσας περιόδου του Αθηναϊκού Ρομαντισμού. Από την περίοδο αυτή σώζονται χειρόγραφα από ποιητικά και πεζά έργα του στην καθαρεύουσα. Πολύ σύντομα όμως στράφηκε στη δημοτική και έγινε δημοφιλής στους λογοτεχνικούς κύκλους, δημοσιεύοντας από το 1885 άρθρα ποικίλου περιεχομένου, διηγήματα και νουβέλες σε πολλά αθηναϊκά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Τις εκδόσεις των έργων του φρόντιζε ο ίδιος διορθώνοντας και συμπληρώνοντας τις αρχικές μορφές των κειμένων του. Το 1898 βραβεύτηκε στο διαγωνισμό της Εστίας για το διήγημα "Πάσχα στα πέλαγα" και το 1911 τιμήθηκε με τον Αργυρό Σταυρό. Γύρω στο 1905 η λογοτεχνική παραγωγή του παρουσίασε σημαντική κάμψη που διάρκεσε ως το τέλος της ζωής του με μοναδική εξαίρεση τη διετία 1918-1920, οπότε ξεκίνησε η ενασχόλησή του με τη συγγραφή σχολικών αναγνωσμάτων σε συνεργασία με τον Επαμεινώνδα Παπαμιχαήλ. Πριν το θάνατό του εξέδωσε δυο ακόμη συλλογές παλιότερων διηγημάτων του με στρατιωτική θεματογραφία ("Διηγήματα για τα παλικάρια μας" και "Διηγήματα του γυλιού"), ενώ δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει τον "Αρματωλό", μυθιστόρημα που είχε ξεκινήσει από το 1894. Στο λογοτεχνικό έργο του Καρκαβίτσα κυριαρχεί η δημοτική γλώσσα στη μετριοπαθή της έκφραση. Η συμβολή του συγγραφέα στο δημοτικιστ
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αργύρης Εφταλιώτης (1849-1923) (ψευδώνυμο του Κλεάνθη Μιχαηλίδη) γεννήθηκε στο Μόλυβο της Λέσβου, γιος του δασκάλου Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη. Στη γενέτειρά του πέρασε τα παιδικά και μαθητικά χρόνια του και πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές του στο ιδιωτικό σχολείο του πατέρα του. Το 1866 πέθανε ο πατέρας του και ο δεκαεφτάχρονος τότε Αργύρης ανέλαβε να συνεχίσει τη διδασκαλία των συμμαθητών του ως το τέλος της χρονιάς. Το 1866 ξενιτεύτηκε λόγω των οικονομικών δυσχερειών που αντιμετώπιζε η οικογένειά του. Εργάστηκε αρχικά στην Πόλη, κοντά στον τραπεζίτη αδερφό της μητέρας του και κατόπιν στο Μάντσεστερ της Αγγλίας, όπου συνδέθηκε φιλικά με τον Αλέξανδρο Πάλλη και τον Δ.Π.Πετροκόκκινο και εντάχτηκε στον πυρήνα του δημοτικιστικού κινήματος. παράλληλα υπήρξε ενεργό μέλος του ελληνικού φιλολογικού συλλόγου Λόγιος Ερμής του Μάντσεστερ, πραγματοποίησε ομιλίες, μελέτησε τους αρχαίους έλληνες κλασικούς, καθώς επίσης άγγλους και γάλλους λογοτέχνες και μπήκε σε λόγιους και λογοτεχνικούς κύκλους. Η εμπορική του σταδιοδρομία στην Αγγλία υπήρξε επιτυχημένη και σύντομα άνοιξε κατάστημα με τη δική του επωνυμία. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 1870-1880 προσλήφθηκε στον εμπορικό οίκο των αδελφών Ράλλη και εγκαταστάθηκε στο Λίβερπουλ. Εκεί παντρεύτηκε την Ελισσάβετ Γκράχαμ. Στα πλαίσια της επαγγελματικής του δραστηριότητας ταξίδεψε σε διάφορες πόλεις της Αγγλίας και στη Βομβάη των Ινδιών με έξι ενδιάμεσες επισκέψεις στην Ελλάδα ως το τέλος της ζωής του. Το 1891 επισκέφτηκε το Παρίσι, όπου γνωρίστηκε με τον Ψυχάρη. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του κλονίστηκε η ψυχική υγεία του και αποσύρθηκε στο Cab d΄ Antibes της Γαλλίας, όπου πέθανε σε ηλικία 74 χρόνων. Η είσοδος του Εφταλιώτη στο χώρο της λογοτεχνίας τοποθετείται χρονικά γύρω στο 1869 με μεταφράσεις ποιημάτων και συγγραφή πρωτοτύπων ποιητικών έργων σε λογοτεχνικά περιοδικά όπως η Ελληνική Βιβλιοθήκη. Ακολούθησαν μεταφράσεις έργων των Μπάιρον και Μακώλεϋ. Το 1889 με προτροπή του Αλέξανδρου Πάλλη που στάθηκε στενός φίλος και πνευματικός οδηγός του πήρε μέρος στο Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό με τη συλλογή του Τραγούδια ξενιτευμένου, που τιμήθηκε με έπαινο. Τον επόμενο χρόνο πήρε ξανά μέρος στον ίδιο διαγωνισμό με τις συλλογές Ο καθρέφτης του πύργου μου και Αγάπης λόγια, δε βραβεύτηκε ωστόσο, κάτι που προκάλεσε την αντίδραση μεταξύ άλλων και του Παλαμά, ο οποίος επαίνεσε το έργο του Εφταλιώτη, απέδωσε την αδικία κατά του ποιητή στο ότι η γλώσσα του ήταν δημοτική και εναντιώθηκε στον τότε εισηγητή της κριτικής επιτροπής του Φιλαδέλφειου Άγγελο Βλάχο. Ο Εφταλιώτης συνέχισε να γράφει ποιήματα, όχι όμως συστηματικά. Από το 1891 στράφηκε συστηματικά προς την πεζογραφία, καλλιεργώντας τη δημοτική γλώσσα και εμμένοντας θεματικά στον πόνο της ξενιτιάς και τη λαχτάρα των ξενιτεμένων για την πατρίδα. Το πιο χαρακτηρηστικό πεζογράφημά του είναι οι Νησιώτικες ιστορίες, που εκδόθηκαν το 1894 και αποτελούν συλλογή ηθογραφικών διηγημάτων που δημοσίευε από το 1889 στην Εστία. Το 1900 εξέδωσε τη Μαζώχτρα και το Βουρκόλακα το μοναδικό θεατρικό έργο του (εμπνευσμένο από το τραγούδι Του νεκρού αδελφού και με στόχο την ανανέωση της νεοελληνικής δραματουργίας με θέματα από τη σύγχρονη ιστορία). Στη Μαζώχτρα ο Εφταλιώτης αποπειράται ένα πέρασμα από την απλή ηθογραφία στην ψυχογραφική διείσδυση. Έγραψε επίσης ένα μυθιστόρημα το Ο Μανόλης ο Ντελμπεντέρης. Παράλληλα από το 1892 ασχολήθηκε με τη διδακτική πεζογραφία και τις ιστορικές μελέτες, εκδίδοντας την Ιστορία της Ρωμιοσύνης (1901) και τα Ιστορικά ξεγυμνώματα (1908). Το 1914 ξεκίνησε να μεταφράζει την Οδύσσεια του Ομήρου, έργο που έμεινε ανολοκλήρωτο λόγω του θανάτου του. Τη συνέχισή του (ραψωδίες φ΄ - ω΄) ανέλαβε ο Νικόλαος Ποριώτης. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Αργύρη Εφταλιώτη βλ. Γιαλουράκης Μανώλης, «Εφταλιώτης Αργύρης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας6. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Θωμαΐδου- Μώρου Μάρθα , «Εφταλιώτης Αργύρης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό3. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985, Μερακλής Μ.Γ., «Αργύρης Εφταλιώτης», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί - Εποχή του Παλαμά - Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία - Γραμματολογ
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Νίκος Λιανός είναι συγγραφέας, στιχουργός, αρθρογράφος, ποιητής.
Γεννήθηκε στο Μοσχάτο το 1971. Έχει καταγωγή από ένα ορεινό χωριό της Αιτωλοακαρνανίας, το Λαμπίρι. Τελείωσε το 1ο ΤΕΛ Πειραιά, στο τμήμα Β. Οικονομίας και Διοίκησης.
Γράφει απλά σε καθημερινή γλώσσα, ώστε να γίνεται αντιληπτός από πολλούς.
Όπως λέει και ο ίδιος: "Γράφει τις ελεύθερες σκέψεις του μυαλού του, οι οποίες δίνουν χρώμα στη βούληση της ψυχής του".
Έχει συμμετοχή και με άλλους συγγραφείς σε 42 βιβλία-περιοδικά από τις εκδόσεις "Πνοές λόγου & τέχνης", όπου παρουσιάζονται ερωτικές ανθολογίες, διηγήματα, άρθρα, ελεύθερο θέμα.
Είναι μέλος της Ένωσης Μαγνησίας Μ. Ασίας, μέλος της Ιωνικής Λέσχης Ανάγνωσης, μέλος της UNESCO ιστορίας, τέχνης και θεάτρου, μέλος του Κύκλου Φίλων της Λογοτεχνικής Συγγραφικής Ομάδας Ιδεόπνοον και του περιοδικού Πνοές Λόγου & Τέχνης. Κείμενα και ποιήματά του δημοσιεύονται στα περιοδικά Πνοές Λόγου & Τέχνης και iamvosart (Ίαμβος). Είναι επίσης, μέλος της ομάδας Όμορφη Μέρα Pitsos, η οποία έχει σκοπό να βοηθάει ανθρώπους που έχουν πραγματικά ανάγκη (Χαμόγελο του παιδιού, Ανθρώπινοι Άνθρωποι, Ηλιαχτίδα, κλπ.) Αρθρογραφεί στο περιοδικό BSH NEWS, κάνοντας γνωστή τη δράση της ομάδας, "Όμορφη Μέρα Pitsos".
Έχει παρακολουθήσει κύκλο σεμιναρίων, όπως: Μικρασιατικής Ιστορίας της Ένωσης Μαγνησίας Μ. Ασίας, Υγιεινής και Ασφάλειας της Academy Skills, Κόστους και Ποιότητας του Ινστιτούτο Εμπορίου και Υπηρεσιών (ΙΝ.ΕΜ.Υ), Πυρασφάλειας της Π.Υ., Ιατρικής Βοήθειας του Ε.Σ.Υ, Ταχυδακτυλουργών στον Μάγο Κρίστοφερ, Λειτουργίες Ανυψωτικών Μηχανημάτων στο Σωματείο Χειριστών (Νομαρχεία Πειραιώς), Χειρισμό και λειτουργία Η.Υ. στην Παιδαγωγική Πειραιά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Δημήτρης Α. Δημητριάδης γεννήθηκε το 1955 στο Τέμενος Δράμας κι ασχολείται με τη λογοτεχνία και τη δημοσιογραφία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Τάκης Κούρβας γεννήθηκε στα Φοναΐτικα Ηλείας. Κατάγεται από πολυμελή αγροτική οικογένεια. Σε ηλικία δεκατριών ετών, μαζί με την οικογένειά του, μετακόμισε στην Αθήνα. Έκανε σπουδές στη Διπλάρειο Σχολή και πήρε το πτυχίο του Μηχανοτεχνίτη. Αργότερα, πήρε και το πτυχίο του Εργ. Μηχανολόγου Οχημάτων, ενώ αρκετά αργότερα, φοίτησε στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, με σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό. Εξάσκησε το επάγγελμα του Τεχνικού Οχημάτων. Δίδαξε ως αναπληρωτής καθηγητής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, για περισσότερο από δέκα χρόνια, στη Σιβιτανίδειο Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων. Η αγάπη του για τη γενέτειρά του, τον ώθησε να μελετήσει, όσο μπορούσε και με τον δικό του τρόπο, την ιστορία του τόπου του. Μετά από πολλά χρόνια, καταθέτει το έργο αυτό, με ανάμικτα συναισθήματα, προκειμένου να το μοιραστεί με όσους αγαπούν τον τόπο τους, έχουν τις ίδιες ανησυχίες και δείχνουν σεβασμό στην ξεχωριστή προσωπικότητα και τα πιστεύω του καθενός μας.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μαρία Κολοβού-Ρουμελιώτη γεννήθηκε στη Βουλιαγμένη Ηλείας. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Πάτρα όπου σπούδασε και παντρεύτηκε και δημιούργησε τη δική της οικογένεια. Εργάστηκε για είκοσι τρία χρόνια στον τομέα της Υγείας ως Νοσηλεύτρια σε μονάδα νεογνών.
Απ’ τη νεανική της ηλικία ασχολείται με τη ζωγραφική και τη συγγραφή. Έχει παρακολουθήσει ανελλιπώς τέσσερα χρόνια μαθήματα σχεδίου και χρώματος σε ιδιωτικά καλλιτεχνικά εργαστήρια πλάι στον αείμνηστο γλύπτη και ζωγράφο Χαράλαμπο Θεμιστοκλέους, στον Κλεομένη Κωστόπουλο και στη Δήμητρα Βαγενά. Έχει μελετήσει Παιδική Ψυχολογία και Ιστορία της Τέχνης.
Είναι ενεργό μέλος λογοτεχνικών περιοδικών, της Διεθνής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και Καλλιτεχνών, της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδας, του Ελληνο-Αυστραλιανού Συνδέσμου Μελβούρνης, των Νέων Καλλιτεχνών Πάτρας και του Φυσιολατρικού Συλλόγου Πατρών.
Έχει λάβει μέρος σε Πανελλήνιους Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς καθώς και σε διαγωνισμούς ζωγραφικής όπου λογοτεχνικά και εικαστικά της έργα έχουν πάρει τιμητικές διακρίσεις, επαίνους, μετάλλια και βραβεία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Ιωάννα Μαστοράκη είναι συγγραφέας θεατρικών έργων και διηγημάτων, ηθοποιός και σκηνοθέτις. Έχει γράψει θεατρικά έργα, σενάρια, διηγήματα και δημοσιογραφικά άρθρα. Είναι διευθύντρια θεάτρου του Όμιλου για την Unesco Πειραιώς και Νήσων. Έχει βραβευτεί για την προσφορά της στον πολιτισμό, ως συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτις.
Έχει γράψει το σενάριο του ντοκιμαντέρ "Λειψοί, το διαμάντι της Δωδεκανήσου" το οποίο έχει κυκλοφορήσει σε τουριστικούς οδηγούς τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το βραβευμένο θεατρικό της έργο "Βλέπε και φεύγα" μια ηθογραφία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα των κρατικών πορνειών των Βούρλων Δραπετσώνας παρουσιάστηκε με επιτυχία στο θέατρο επί 3 συνεχόμενες χρονιές και με χορηγό επικοινωνίας την ΕΡΤ. Για το θεατρικό της έργο "Βλέπε και φεύγα" και για την σκηνοθεσία της στο παιδικό θεατρικό έργο "Δόνα Γη και Δον Αστέρης" του Θανάση Σάλτα, έλαβε τις καλύτερες κριτικές από τον κ Νίκο Μπατσικανή, κριτικό Θεάτρου (μέλος Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών - Θεατρικά Βραβεία Κάρολος Κουν κι Ευρωπαϊκά Βραβεία Θεάτρου - Χορού).
Το διήγημά της "Θαλασσινές Διαδρομές" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύμα στην συλλογή διηγημάτων "Ιστορίες της Θάλασσας".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
H Τζωρτζίνα Κουριαντάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και έχει ρίζες από Ζάκυνθο και Κρήτη. Μεγάλωσε στην Κω, ενώ σπούδασε στη Ρόδο. Διαμένει στη Σητεία, είναι καθηγήτρια Αγγλικών και εργάζεται σε κέντρο ξένων γλωσσών. Λάτρης της λογοτεχνίας από παιδί, γράφει κυρίως διηγήματα, κοινωνικά μυθιστορήματα και ποιήματα. Έχει διακριθεί και βραβευτεί σε Πανελλήνιους και Διεθνείς Διαγωνισμούς. Έργα της έχουν φιλοξενηθεί σε λογοτεχνικούς διαδικτυακούς ιστοτόπους, ανθολογίες, e-books, έντυπη και ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια, ενώ έχει διατελέσει κριτής σε Πανελλήνιους Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς Ποίησης και Διηγήματος.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Νίκος Δεληγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Παρακολούθησε μαθήματα νεοελληνικής λογοτεχνίας και γαλλικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Λυών και στη συνέχεια στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Επίσης παρακολούθησε μαθήματα βιβλιοδεσίας τέχνης στη σχολή του ΕΟΜΜΕΧ στην Αθήνα. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: "Εύθυμη καταστροφή" (1987), "Μικροί παράδεισοι" (1989), "Εφευρέτης αισθήσεων" (1992, 2000), "Απόπλους στο φως" (1997), "Μικροί παράδεισοι" (βιβλίο ΙΙ) (1998), "Μικρό ερωτικό αλφαβητάριο" (1997, 2003), "Το αιωνόβιο λουλούδι του έρωτα", "Σώμα και όνειρο", "Άγγελος πολιορκητής".
Ποιήματα και κείμενά του, καθώς και κριτικές αναφορές για το έργο του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά. Το 1994 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο "Ίδμων". Επίσης συμμετέχει στην έκδοση του περιοδικού "Ίαμβος". Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της λογοτεχνικής ομάδας "Ιδεόπνοον".
Η Αρετή Γκιωνάκη γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα. Σπούδασε λογιστικά, σχέδιο και ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Παρακολούθησε σεμινάρια συγγραφής ιστορικού μυθιστορήματος στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Παρακολούθησε επίσης σεμινάρια ελληνικής-ξένης λογοτεχνίας.
Ασχολείται με το γραπτό λόγο από εικοσιπενταετίας και αρθρογραφεί σε περιοδικό ποικίλης ύλης.
Το πρώτο της βιβλίο "Ταξίδι με τα φτερά ενός αγγέλου", διηγήματα, εκδόθηκε το 1997 (Ίδμων). Το δεύτερο, "Έρωτας στην άβυσσο", μυθιστόρημα, εκδόθηκε το 2002 (Ίδμων).
Έχει βραβευτεί σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Δουλειά της έχει κατά καιρούς δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά έγκριτα περιοδικά.
Είναι μέλος του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Κέντρου Δ. Πετρούπολης ενώ από το 2004 είναι υπεύθυνη της Λογοτεχνικής Ομάδας του Πολιτιστικού Κέντρου Δ. Πετρούπολης. Συμμετέχει στη διεύθυνση και έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Πνοές λόγους και τέχνης". Επίσης είναι υπεύθυνη λέσχης ανάγνωσης στο Δήμο Πετρούπολης.
