Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789604581702
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 130 ετών από την ίδρυση του βουλγαρικού κράτους (1878), το 2008 έχει ανακηρυχθεί έτος της Ρωσίας στη Βουλγαρία και της Βουλγαρίας στη Ρωσία. Δεν είναι μόνο οι ιστορικοί δεσμοί που συνδέουν τις δύο χώρες, αλλά και τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα που σήμερα εκφράζονται περισσότερο με τη δυναμική του οικονομικού παράγοντα. Μετά από μια περίοδο εσωστρέφειας, η Ρωσία του Πούτιν επιστρέφει στα Βαλκάνια με το ενεργειακό όπλο του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Υπογράφοντας τις συμφωνίες για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης και του αγωγού φυσικού αερίου South-Stream, η Βουλγαρία εντάχθηκε στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι. Η Ελλάδα με τη σειρά της αποτελεί τον επόμενο ενεργειακό κόμβο της Ρωσίας. Είναι η πρώτη φορά που Ελλάδα, και Βουλγαρία, έχουν τη δυνατότητα μιας διευρυμένης οικονομικής συνεργασίας ως μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Πολιτιστικά ανήκουν στη Δύση, αλλά και στην `καθ` ημάς Ανατολή`, ο ευρωατλαντικός τους προσανατολισμός συνάδει με την ανάπτυξη κάθε είδους επαφών με τη Ρωσία. Είναι η πρώτη φορά που η ρωσική παρουσία στη Βουλγαρία δεν είναι για την Ελλάδα πηγή ανησυχιών, αλλά ευκαιριών εντός του παγκοσμιοποιημένου οικονομικού συστήματος.
Πριν από 130 χρόνια η ανάδυση της βουλγαρικής ηγεμονίας ως ρωσικού δορυφόρου έγινε αισθητή στην Αθήνα ως μια απειλή για τα ευρύτερα συμφέροντα του Ελληνισμού. Τρία ήταν τα βασικά θέματα που η Αθήνα είχε θέσει προς διαπραγμάτευση με τη Βουλγαρία, αν ευνοούσαν οι συγκυρίες: η διάσωση του Ελληνισμού της Ανατολικής Ρωμυλίας, η άρση του βουλγαρικού σχίσματος και η οροθέτηση των σφαιρών επιρροής στη Μακεδονία. Σε κανένα δεν επιτεύχθηκε συμφωνία και η Βουλγαρία με το ηγεμονικό της σύνδρομο έβλεπε την Ελλάδα ως ευκαταφρόνητο κράτος.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Σπυρίδων Σφέτας γεννήθηκε στο χωριό Κοιλάδα Λαρίσης το 1960. Αποφοίτησε από το Ιστορικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ το 1983. Με υποτροφίες αρχικά του Ι.Κ.Υ. και αργότερα του γερμανικού κράτους, μεταξύ 1985-1991 πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία της Ανατολικής και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και στη Σλαβολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Το 1991 ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Η διατριβή του αφορούσε στο Μακεδονικό Ζήτημα. Επέστρεψε στην Ελλάδα, εκπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία και το 1993 διορίστηκε Επιστημονικός Συνεργάτης στο Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ). Το 1999 εκλέχθηκε Λέκτορας Νεότερης και Σύγχρονης Βαλκανικής Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, το 2004 εξελίχθηκε στη θέση του Επίκουρου Καθηγητή, το 2009 στη θέση του Αναπληρωτή Καθηγητή και το 2017 στη βαθμίδα του Τακτικού Καθηγητή. Έχει γράψει πολλές μελέτες και άρθρα για την ιστορία των Βαλκανίων, αλλά και για τις τρέχουσες εξελίξεις, έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά, καθώς και βαλκανικές γλώσσες.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα