Η νουβέλα Δύο / υγρασία είναι μια συνηθισμένη ερωτική ιστορία δύο ανθρώπων μέσα από τις φαντασιώσεις του ενός. Μια ιστορία όπου η υγρασία των σωμάτων και των τόπων καθορίζει τα λεπτά όρια ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό. Μια ιστορία όπου ο έρωτας δεν είναι αυτό που κερδίζεται αλλά αυτό που μπορεί να κερδηθεί.

(απόσπασμα από το βιβλίο)

Μισό όνειρο... μισό ψέμα.

Το νερό άγγιξε τα γυμνά της πόδια, σκέφτηκε ότι τα μπαλκονάκια από το απέναντι κτίριο κρέμονταν γερασμένα και βρόμικα στον δρόμο. Το κίτρινο υποτονικό χρώμα της λάμπας στον δρόμο αρρώσταινε το δέρμα και κόλλαγε το μυαλό στον πόνο. Πολλές Κυριακές του χειμώνα και τις μέρες των Χριστουγέννων σταματούσε σ’ αυτά τα φώτα και στην ερημιά τους. Οι λίγοι περαστικοί ανάμεσα στους δρόμους δεν άφηναν τα στολίδια και τα φωτάκια να γιορτάσουν. Άγγιζαν σχεδόν τα κεφάλια τους, γιατί έτσι γίνεται στις μικρές πόλεις, στενεύουν όλα μαζί ανάμεσα στους ανθρώπους. Χρωστάω ένα μυστικό να δώσω, σκεφτόταν συνέχεια και τύλιγε τις κινήσεις της γύρω από αυτό. Περπάτησε ώρες μέχρι να βρει τον τρόπο που θα φανέρωνε την αλήθεια σε όλους. Και αναρωτιόταν πώς αυτή η αλήθεια μπερδεύτηκε τόσο στενά με τα ψέματά της και πώς έγινε τώρα να μην την ξεχωρίζει, να μη βρίσκει με τίποτα τις σωστές εξηγήσεις ούτε και τις ερμηνείες.