Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789601701509
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Τόπος: Νέα Υόρκη. Χρόνος: Τέλη της δεκαετίας του `20, λίγο πριν τη μεγάλη οικονομική κρίση. Αντίδικοι και αντικείμενο της αντιδικίας: Προσφεύγων, ο ρουμάνος γλύπτης C. Brancusi που ζει στο Παρίσι· καθ` ου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ως πολιτικός προϊστάμενος των τελωνειακών Αρχών που δασμολόγησαν το χάλκινο έργο του Brancusi με τίτλο `Πουλί` στο χώρο, παρότι ο νόμος επιβάλλει ατέλεια εισαγωγής στα έργα τέχνης, ακριβώς επειδή έκριναν πως το επίμαχο «αντικείμενο» δεν ανήκε σ` αυτή την κατηγορία. Το δικαστήριο καλείται ν` απαντήσει τελεσίδικα στο ερώτημα: Το έργο του Brancusi πρέπει ή όχι να εισαχθεί ατελώς; Κοντολογίς, είναι ή δεν είναι έργο τέχνης; Η ανάγνωση των πρακτικών της δίκης, που αναπαράγονται εδώ πιστά, παραμένει - ανεξάρτητα από την έκβαση της υπόθεσης - συναρπαστική. Ευτράπελοι διάλογοι δεν αγγίζουν απλώς τα όρια του παραλόγου, αλλά και καθιστούν σαφή την αναρμοδιότητα των δικαστηρίων να αποφανθούν περί παρομοίων ζητημάτων. Ωστόσο, η επικαιρότητα του βιβλίου βρίσκεται αλλού: Η μετατόπιση του κριτηρίου εγκυρότητας από το ίδιο το καλλιτεχνικό έργο προς το θεσμικό πλαίσιο που το αναγνωρίζει ως τέτοιο, αλλά και η αυξανόμενη δυσκολία εντοπισμού αυτού του ίδιου του καλλιτεχνικού αντικειμένου, θα αποτελέσουν ορισμένα από τα καίρια ζητήματα της καλλιτεχνικής θεωρίας όχι μόνο του 20ού, αλλά και του 21ου αιώνα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Νiκος Δασκαλοθανάσης γεννήθηκε στην Aθήνα το 1961. Είναι καθηγητής ιστορίας της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Σπούδασε αρχαιολογία στην Aθήνα (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο) και ιστορία της τέχνης στις Βρυξέλλες (Universite Libre de Bruxelles), το Παρίσι (Universite de Paris I, Pantheon-Sorbonne) και τη Νέα Υόρκη (The Graduate School and University Center of The City University of New York). Είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Aπό το 1994 υπήρξε αναπληρωτής αρχισυντάκτης του περιοδικού "The Art Magazine". Έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, μια μονογραφία για τον Giorgio de Chirico ("Η ζωγραφική του Giorgio de Chirico: η άρθρωση του μεταφυσικού χώρου", εκδόσεις Opera/Critica, 2001), ένα δοκίμιο για τη θεωρία του Clement Greenberg ("Aριάδνη", τ. 9, 2003) και μια μελέτη για τον ιστορικό ρόλο του καλλιτέχνη ("Ο καλλιτέχνης ως ιστορικό υποκείμενο: από τον 19ο στον 21ο αιώνα", εκδόσεις Άγρα, 2004), ενώ ήταν ένας από τους συγγραφείς του καταλόγου της έκθεσης σύγχρονης τέχνης "Outlook" (Aθήνα, ΑΣΚΤ-Τεχνόπολις-Μουσείο Μπενάκη, 2003). Έχει επίσης επιμεληθεί την ελληνική έκδοση των Πρακτικών της δίκης του Brancusi κατά του αμερικανικού Δημοσίου ("Brancusi κατά ΗΠΑ", Aθήνα, εκδόσεις Ύψιλον, 2004), τον κατάλογο της έκθεσης στην ΑΣΚΤ "Συνομιλία; Τελευταία αποκτήματα του μουσείου Van Abbe" (Aθήνα, εκδόσεις Άγρα και Γκαλερί Bernier/ Eliades, 2002) καθώς και τις εκθέσεις και τους καταλόγους "Γιώργος Χατζημιχάλης. Έργα 1985-2000" (Aθήνα, Eθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2001) και "Διδάσκοντας την τέχνη. H ιστορία της Aνωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών μέσα από το έργο των δασκάλων της" (Aθήνα, ΑΣΚΤ, 2004).
