Ανθολογία αγγλικής ποίησης
zoom in

Η δίγλωσση αυτή Ανθολογία Αγγλικής Ποίησης περιέχει διάφορα ποιήματα, αρχίζοντας με ένα απόσπασμα από το έπος του Μπέογουλφ (725 μ.Χ.) και φτάνοντας ως τον νομπελίστα Σέιμους Χήνυ (1995).

Η ελληνική μετάφραση κάθε ποιήματος βρίσκεται σε αντικριστή σελίδα με το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο.

Η συλλογή αυτή, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνει δέκα λαϊκές μπαλλάντες, δύο σονέτα του Σαίξπηρ, απόσπασμα από τον "Ξανακερδισμένο Παράδεισο" του Μίλτον, δύο ποιήματα του Ουέρντσγουερθ, οχτώ του Μπάιρον, τρία του Σέλλεϋ και άλλα τρία του Κητς. Συμπεριλαμβάνει επίσης ποιήματα ή αποσπάσματα ποιημάτων των τριών ποιητών, Γέητς, Έλιοτ, Χήνυ, στους οποίους απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ.

Πολυάριθμα είναι τα ποιήματα που έγραψαν ορισμένοι ελάσσονες ποιητές, τα οποία είναι άγνωστα αλλά φιλελληνικά.


This bilingual Anthology of English Poetry contains various poems starting with an extract from the epic poem of "Beowulf" (725 AD) and ending with Seamus Heaney, Nobel Prize winner, 1995.

The Greek translation of each poem is facing the page of the original English text.

This collection, inter alia, includes ten popular ballads, two sonnets by Shakespeare, an extract from Milton΄s "Paradise Regained", two poems by Wordsworth, eight by Byron, three by Shelley and another three by Keats. It also includes poems or extracts from the three Nobel Prize winners, Yeats, Eliot and Heaney.

Numerous are the poems written by certain minor poets, which are unknown but philhellenic.

Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

George Lord Byron

George Lord Byron (Συγγραφέας)

Μπαϋρον, Τζώρτζ Γκόρντον (1788 - 1824). Ο μεγαλύτερος και ενδοξότερους από τους Φιλέλληνες του αγώνα για την εθνική μας παλιγγενεσίας λόρδος Τζωρτζ Μπάυρον, (Βύρων, κατά τον εξελληνισμένο τύπο του ονόματός του), γεννήθηκε στο Λονδίνο και πέθανε στο Μεσολόγγι, σε ηλικία 36 μόνο ετών. Είχε αριστοκρατική καταγωγή και ο πατέρα του υπήρξε γιος ναυάρχου. Στη νεαρή του ηλικία άφησε εποχή με την εν γένει άτακτη ζωή, που ζούσε, και τα αρκετά μεγάλα και πολλά ερωτικά του σκάνδαλα. Ορφάνεψε νωρίς από πατέρα, αλλά το έτος 1798 κληρονόμησε τον παππού του, ο οποίος είχε μια σημαντική περιουσία, μαζί δε με αυτή πήρε και τον τίτλο ευγενείας του (του λόρδου). Ήταν λίγο κουτσός από το δεξί του πόδι και σ΄ αυτό ορισμένοι βιογράφοι του αποδίδουν τα πλέγματά εκείνα, που τον διέπλασαν ως χαρακτήρα ατίθασο, ανυπότακτο και αυθάδη. Όταν, τελειώνοντας το Πανεπιστήμιο του Κέμπρητζ, κυκλοφόρησε την πρώτη συλλογή ποιημάτων του, με τον τίτλου "Φευγαλέοι στίχοι", πολλοί λίγοι μόνο τον πρόσεξαν. Κατόπιν όμως έβγαλε τα επίσης ποιητικά του έργα "Ποιήματα ποικίλων περιστάσεων" και "Ώρες τεμπελιάς", που έκαναν μια ιδιαίτερα σημαντική αίσθηση. Επειδή δε μερικοί Σκοτσέζοι άσκησαν εναντίον του δεύτερου από τα παραπάνω έργα του μια έντονη κριτική, ο ποιητής αντέδρασε με όμοια οξύτητα, γράφοντας τη σατιρική του πραγματεία "Άγγλοι ραψωδοί και Σκοτσέζοι κριτικοί", η οποία γνώρισε τεράστια εκδοτική επιτυχία (σημείωσε 5 εκδόσεις, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα). Ύστερα απ΄ όλα αυτά ο Μπάυρον, αφού δανείστηκε πριν ένα σοβαρό ποσό -γιατί τα δικά του κληρονομημένα χρήματα είχαν σχεδόν εξαντληθεί- άρχισε να ταξιδεύει, πηγαίνοντας κατά σειρά: Στη Λισσαβόνα, το Γιβραλτάρ, τη Μάλτα, την Πρέβεζα, τα Γιάννενα, το Τεπελένι (όπου συναντήθηκε με τον Αλή Πασά), την Πάτρα, το Μεσολόγγι, τους Δελφούς, τη Λιβαδειά, τη Θήβα και την Αθήνα (όπου έφθασε τα Χριστούγεννα του 1809 και φιλοξενήθηκε στο σπίτι της Θεοδώρας Μακρή, για την μικρότερη από τις 3 κόρες της οποίας, την Τερέζα, έγραψε ένα από τα λυρικότερα και ωραιότερα ποιήματά του, με τον τίτλο "Κόρη των Αθηνών"). Εξάλλου κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στο Σούνιο, εμπνεύσθηκε το άλλο εξίσου περίφημο ποίημα του "Τα νησιά της Ελλάδας" , που το περιέλαβε μετά στο "Δον Ζουάν". Στο ίδιο δε χρονικό διάστημα της διαμονής του στην Αθήνα -που κράτησε συνολικά 10 βδομάδες- έγραψε και ορισμένους από τους πιο ωραίους στίχους ενός άλλου του αριστουργήματος, του "Τσάϊλντ Χάρολντ". Από εδώ πήγε στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη, γυρίζοντας έπειτα από δύο μήνες πάλι στην Αθήνα, όπου αυτή τη φορά, εγκαταστάθηκε στο τότε μοναστήρι των Φραγκισκανών (κοντά στο μνημείο του Λυσικράτη) και έμεινε επί 10 ολόκληρους μήνες, κάνοντας ενδιάμεσα εκδρομές στην Πελοπόννησο και σε διάφορα άλλα μέρη. Κατόπιν έφυγε για την Αγγλία (1811), και φθάνοντας εκεί βρήκε τη μητέρα του στα τελευταία της (μετά από λίγο πέθανε). Τότε ακριβώς έδωσε στη δημοσιότητα τον υπέροχό του "Τσάϊλντ Χάρολντ", τον οποίο ακολούθησαν τα ποιήματά του "Γκιαούρ", "Κουρσάρος" και "Νύμφη της Αβύδου". Την ίδια εποχή παντρεύτηκε την Άννα Μίλμπανκ, από την οποία απόκτησε μια κόρη, αλλά, σ΄ ένα χρόνο, χώρισε μαζί της. Και επειδή το γεγονός αυτό δημιούργησε αρκετά δυσμενή σχόλια στους λεγόμενους "κοσμικούς κύκλους" της Αγγλικής πρωτεύουσας, ο ποιητής έφυγε από αυτή και πήγε, αρχικά μεν στη Γενεύη, ύστερα δε στη Βενετία, όπου έφθασε κατά το έτος 1816 και όπου μόνιμα πλέον εγκαταστάθηκε. Στο μεταξύ ο Μπάυρον βρισκόταν στο μεσουράνημα της ποιητικής ακμής και δόξας του. Τα βιβλία του είχαν σημειώσει εξαιρετική εκδοτική επιτυχία και ο ίδιος ήταν στην πρωτοπορία της πνευματικής επικαιρότητας. Άλλα έργα του είναι ο "Μάνφρεντ", "Η προφητεία του Δάντη", το "Όνειρο", η τραγωδία του "Μαρίνος Φαλλιέρ", το ιστορικό δράμα του "Σαρδανάπαλος", ο "Κάιν", ο "Δον Ζουάν" (του οποίου ήρτωας κατά βάθος, είναι ο ίδιος ο ποιητής), το "Όραμα της κρίσης" κ.α. Μετά το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ο Μπάυρον ήρθε σε επαφή με ορισμένους από τους παράγοντες της και σιγά-σιγά γεννήθηκε μες στο μυαλό του η ιδέα να έρθει εδώ και να βοηθήσει για τη λευτεριά της πολυαγαπημένης του
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Thomas Stearns Eliot

Thomas Stearns Eliot (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε στον Άγιο Λουδοβίκο του Μισσούρι το 1888 από πουριτανή αριστοκρατική οικογένεια διαπρεπών επιστημόνων και ανατράφηκε με τις αρχές του παππού του που ήταν θεολόγος. Σπούδασε στην Ακαδημία Σμιθ της Μασσαχουσέτης, βραβεύτηκε με χρυσό μετάλιο στα λατινικά από την Milton Academy. Σπούδασε τέσσερις γλώσσες: ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερμανικά και συνάμα μεσαιωνική ιστορία, συγκριτική φιλολογία και ιστορία νεώτερης φιλοσοφίας. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα φιλοσοφίας στο Χάρβαρντ από τον Μπ. Ράσελ, το 1914 καθώς και σανσκριτική και νεώτερη ινδική φιλοσοφία. Γνώστης της γαλλικής φιλολογίας επιδόθηκε στην ποίηση. Το 1915 ο Έλιοτ εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο παραδίνοντας μαθήματα σε σχολεία και αργότερα διορίστηκε στη Lloyd΄ s Bank του Λονδίνου όπου εργάστηκε οχτώ χρόνια. Η ποίηση του κατατάσσεται σε πέντε περιόδους. Η πρώτη περίοδος (1909-1919) περιλαμβάνει τα ποιήματα: "Το τραγούδι της αγάπης του Άλφρεντ Προύλφροκ", "Το πορτραίτο μιας κυρίας", "Πρελούδια", κ.ά. Η δεύτερη περίοδος (1920-1925) περιλαμβάνει τα ποιήματα: "Γερόντιον", "Ιπποπόταμος", "Η έρημη χώρα", κ.ά. Στην τρίτη περίοδο ανήκουν "Οι άδειοι άνθρωποι", ενώ στην τέταρτη περίοδο (1927-1934) περιλαμβάνονται τα ποιήματα: "Το ταξίδι των Μάγων", "Ένα τραγούδι για τον Συμεών", "Animula", "Βράχος", κ.ά. Στην πέμπτη περίοδο (1935-1942) ανήκουν τα "Τέσσερα κουαρτέτα". Τα θεατρικά του έργα είναι τα "Φονικό στην εκκλησιά" ("Murder in the cathedral"), "Sweeny Agonistes", "Κοκτέιλ πάρτυ" κ.ά. Ως δημοσιογράφος και κριτικός έδωσε αξιόλογα δείγματα. Από το 1922 που ήταν εκδότης του περιοδικού "Κριτήριον" σκοπό είχε να δημιουργήσει μια θέση για τις νέες τάσεις της λογοτεχνίας και την κριτική. Στα δοκίμια και τις μελέτες ανήκουν: "Η παράδοση και το ατομικό ταλέντο", 1919, "Η χρήση της ποίησης και η χρήση της κριτικής", 1933, "Σημειώσεις για τον ορισμό της κουλτούρας", 1948, "Ποίηση και δράμα", 1951, κ.ά. Το 1948 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1965.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Percy Bysshe Shelley

Percy Bysshe Shelley (Συγγραφέας)

Ο Percy Bysshe Shelley γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου 1792 στο Σάσσεξ. Γιος γαιοκτήμονα, σπούδασε στο Ήτον και στην Οξφόρδη. Πνεύμα επαναστατικό και ανήσυχο, το 1811 εξέδωσε το φυλλάδιο "Η αναγκαιότητα της αθεΐας", με αποτέλεσμα να αποβληθεί από το Πανεπιστήμιο, ο πατέρας του να τον αποκληρώσει και να θεωρηθεί αντιδραστικός. Αργότερα την ίδια χρονιά παντρεύτηκε την Harriet Westbrook, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Ο γάμος του δεν υπήρξε ευτυχισμένος. Το 1812 κυκλοφόρησε την "Έκκληση στους Ιρλανδούς" με αφορμή το Θρησκευτικό Απελευθερωτικό Κίνημα της Ιρλανδίας. Στο Λονδίνο γνωρίζεται με τον συγγραφέα William Goldwin, ο οποίος τον επηρέασε στα πρώτα του ποιήματα με κοινωνικά θέματα, όπως, "Η βασίλισσα Μαμπ" και "Η εξέγερση του Ισλάμ" (1813). Το 1814 , μετά τον χωρισμό του με την Harriet, φεύγει με την Mary Godwin -που αργότερα έγινε γνωστή με τον "Φρανκενστάιν"- από το Λονδίνο και μετά την αυτοκτονία της γυναίκας του, την παντρεύεται το 1816. Ο τραγικός θάνατος της πρώτης του γυναίκας και ο κοινωνικός σάλος που προκάλεσε, τον ανάγκασαν να αφήσει την Αγγλία τον Μάρτιο του 1818. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε κυρίως στην Ιταλία, με τους φίλους του Byron και Leigh Hunt, όπου και έγραψε τα ωραιότερα έργα του. Εδώ, λίγο πριν τα τριακοστά του γενέθλια πνίγηκε στον κόλπο της Σπέτζια, όταν το μικρό του πλοίο Άριελ αναποδογύρισε στην διάρκεια μιας καταιγίδας, τον Ιούλιο του 1822. Το σώμα του βρέθηκε δύο μήνες αργότερα και περιμένοντας την άφιξη του Byron και του Hunt, τον έθαψαν στην άμμο, για να τον αποτεφρώσουν αργότερα με την παρουσία των φίλων του. Η στάχτη και η καρδιά του τάφηκαν τελικά στη Ρώμη, δίπλα στον John Keats.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

John Milton (Συγγραφέας)

Ο Μίλτωνας, ένας από τους σημαντικότερους Άγγλους λογοτέχνες, γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 9 Δεκεμβρίου του 1608. Παρʼ όλο που έχασε το φως του σε μικρή ηλικία, τον χαρακτήριζε μια μεγάλη ικανότητα στην εκμάθηση ξένων γλωσσών και στη μελέτη των Ελλήνων και Λατίνων κλασικών. Τους πρώτους στίχους του αποπειράθηκε να τους γράψει ενώ ήταν ακόμη μαθητής στο σχολείο του Αγίου Παύλου. Φοίτησε στο Christʼs College του Πανεπιστημίου του Cambridge. Τα σπουδαιότερα έργα του είναι: "Χαμένος παράδεισος", "Λυκίδα", "Ξανακερδισμένος παράδεισος" και "Σαμψών αγωνιστής". Ασχολήθηκε επίσης με τη σύνθεση τραγουδιών. Πέθανε στις 8 Νοεμβρίου του 1674.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Seamus Heaney

Seamus Heaney (Συγγραφέας)

Ο Σέι
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

William Wordsworth

William Wordsworth (Συγγραφέας)

Ο Γουίλλιαμ Γουέρτζγουορθ γεννήθηκε στις 7 Απριλίου του 1770 στο Κόκερμαουθ του Κάμπερλαντ της βόρειας Αγγλίας, μέσα στην απλόχωρη φύση της Περιοχής των Λιμνών και πέθανε στο Γουέστμορλαντ το 1850. Ήταν το δεύτερο από τα πέντε παιδιά του Τζων Γουέρτζγουορθ και της Αν, κόρης του Γουίλλιαμ Κούκσον. Από την αρχή τίποτα δεν προμήνυε την μετέπειτα ποιητική κλίση στη φυσιογνωμία του Γουίλλιαμ Γουέρτζγουορθ. Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν καθόλου ανέμελα και ευτυχισμένα. Στα οκτώ του χρόνια πέθανε η μητέρα του. Στα δεκατρία του ο πατέρας του. Έμεινε υπό την κηδεμονία δύο θείων του. Μπήκε εσωτερικός μαθητής στο περίφημο γυμνάσιο του Χώκσχεντ. Οι σπουδές του συνεχίστηκαν στο κολλέγιο του Σαιν Τζων του Καίμπριτζ, στο οποίο μπήκε με υποτροφία το 1787. Η πρώτη εμφάνιση του Γουίλλιαμ Γουέρτζγουορθ στα γράμματα έλαβε χώρα το 1793, όταν δημοσίευσε πρώτο το ποίημά του "Βραδινός περίπατος" ("An Evening Walk"). To 1790 μαζί με έναν φίλο του αποτόλμησε την οδοιπορική περιπέτεια, κάνοντας το γύρο της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ελβετίας και της Γερμανίας. Τις εντυπώσεις του από τα ταξίδια αυτά αποθανάτισε στα "Περιγραφικά σχεδιάσματα" ("Descriptive Sketches") του 1793. Σημαντικός σταθμός στη ζωή του υπήρξε η χρονιά του 1791, όταν -ήδη ενθουσιασμένος από τις διακηρύξεις της Γαλλικής επανάστης- ξαναπήγε στη Γαλλία και γνώρισε τον δημοκρατικό στρατηγό Μισέλ ντε Μπωπυί. Τότε ερωτεύτηκε την Ανέτ Βαλόν με την οποία απέκτησε την εξώγαμη κόρη του Καρολίνα. Την επόμενη χρονιά 1792 επέστρεψε στην Αγγλία για να περάσει στη συνέχεια μια κρίσιμη εικοσαετία. Το 1795 εγκαταστάθηκε μαζί με την αδερφή του Ντόροθυ στο Ρέινσταουν Λοτζ του Ντόρσετ. Ο υπαίθριος βίος τον γαληνεύει. Εκεί γράφει το θεατρικό του έργο "Οι ακρίτες" ("The Borderers"). Έγινε γνωστός με τα έργα "Λυρικές μπαλάντες" που συνέγραψε με τον φίλο του Σάμιουελ Τέυλορ Κόουλριτζ και "Πρελούδιο" ("The Prelude"). Προς το τέλος της ζωής του (1843-1850) ο Γουίλλιαμ Γουέρτζγουορθ χρίσθηκε επίσημος ποιητής της Βασιλικής Αυλής. Τα έργα του είναι κατά βάση ποιητικά. Ανάμεσά τους υπάρχουν δύο καθαρώς πεζογραφικά, από τα οποία το ένα, εντελώς ξένο προς τον χαρακτήρα και τις λογοτεχνικές προτιμήσεις του, μας προκαλεί την έκπληξη, αφού αναλώνεται σε πολιτικές και διπλωματικές εκτιμήσεις.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

William Butler Yeats

William Butler Yeats (Συγγραφέας)

Ο ποιητής William Butler Yeats, γιος του John Butler Yeats και της Susan Pollexfen, γεννήθηκε στο Δουβλίνο, στις 13 Ιουνίου του 1865. Ο πατέρας του, που είχε σπουδάσει νομικά αλλά έγινε ζωγράφος, ήταν ένας σκεπτικιστής διανοούμενος, οπαδός του ορθολογισμού του John Stuart Mill και λαμπρός συνομιλητής. Η μητέρα του ήταν απλή θρησκευόμενη γυναίκα που της άρεσε να ακούει και να λέει ιστορίες για ξωτικά και για φαντάσματα. Το 1867 η οικογένεια Yeats μετακομίζει στο Λονδίνο όπου ο πατέρας αρχίζει την καριέρα του ως ζωγράφος. Στο Λονδίνο, ο William παρακολούθησε μαθήματα στο Godolphin School για λίγα χρόνια. Εκεί τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα γι΄ αυτόν. Όντας ονειροπόλος, δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί στα μαθήματά του, και οι συμμαθητές του τον κορόιδευαν, γιατί δεν ήταν δυνατός και δεν ήταν Άγγλος. Το 1880 η οικογένεια επέστρεψε στην Ιρλανδία. Εκεί ο William παρακολούθησε μαθήματα στο Erasmus High School, στο Δουβλίνο, ως την ηλικία των δεκαοκτώ. Η συμπεριφορά του άρχισε τότε να γίνεται χαρακτηριστική. Προσπαθώντας να καλύψει τη μεγάλη δειλία του, ο William άρχισε ν΄ αποκτά μια βυρωνική "πόζα" και να μιμείται το "ηρωικό βάδισμα" του Irving στον "Άμλετ" (είχε δει την παράσταση με τον πατέρα του). Αν στο προηγούμενο σχολείο στο Λονδίνο, είχε υποφέρει αρκετά από τις κοροϊδίες των συμμαθητών του, τώρα περνούσε στην αντεπίθεση και γινόταν ένας "δύσκολος" νεαρός. Προς μεγάλη απογοήτευση του πατέρα του, ο οποίος ήθελε να ακολουθήσει ο γιος του την οικογενειακή παράδοση και να σπουδάσει στο Trinity College, γράφεται και παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής στο Metropolitan School of Art του Δουβλίνου. Εκεί γνωρίστηκε μ΄ ένα συμφοιτητή του, τον George Russel (τον ποιητή που έγραφε με το ψευδώνυμο "ΑΕ"), ο οποίος συμμερίζεται και ενθαρρύνει το ενδιαφέρον του για το υπερφυσικό και το απόκρυφο. Σ΄ αυτόν τον παράξενο άνθρωπο ο Yeats βρίσκει έναν άξιο αντίπαλο του πατέρα του και μια πνευματική και ηθική στάση που αψηφούσε τον ορθολογισμό. Μαζί με τον Russel αφοσιώνονται στη μελέτη των ανατολικών θρησκειών και της ευρωπαϊκής μαγείας, και μάλιστα ιδρύουν, μαζί με άλλους, τον "Ερμητικό Σύλλογο του Δουβλίνου", ο οποίος συνεδριάζει για πρώτη φορά το 1885 με πρόεδρο τον Yeats. Ο William αρχίζει να γράφει ποίηση ενώ συγχρόνως ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το ποιητικό θέατρο. Το 1885 δημοσιεύονται για πρώτη φορά δύο λυρικά ποιήματά του: "Song of the faeries" και "Voices" καθώς και το λυρικό δράμα "The island of status" στο "Dublin University Review". Η ποίηση του Yeats, αρχικά, φανερώνει διάφορες επιδράσεις (π.χ. του Shelley ή των Προραφαηλιτών ποιητών, που είχε γνωρίσει μέσω του πατέρα του), αυτός όμως είχε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση: ήθελε να γράψει για τους Ιρλανδούς και για την πατρίδα τους, τη δική του πατρίδα. Έτσι δανείστηκε στοιχεία από τα παραμύθια και τους θρύλους του τόπου του, χρησιμοποιώντας και τη μορφή της μπαλάντας ("Crossways", 1889· "The rose", 1893) ή γράφοντας αφηγηματική ποίηση ("The wanderings of Oisin", 1889), όπου το ιρλανδικό υλικό παρουσιάζεται με προραφαηλιτικό ύφος και συμβολιστική μέθοδο. Με τη δημοσίευση μιας άλλης ποιητικής συλλογής ("The wind among the reeds", 1899), η ποίησή του είχε αρχίσει να γίνεται περισσότερο πολύπλοκη. Ο Yeats είχε γνωρισθεί με τον Arthur Symons, ο οποίος, με τη βοήθεια του ποιητή, έγραψε "Το συμβολιστικό κίνημα στη λογοτεχνία" (1899). O Symons έφερε τον Yeats σ΄ επαφή με το κίνημα του Mallarme. Ο Yeats, πάντως, δεν έπαψε να ενδιαφέρεται για μια καθαρά ιρλανδική καλλιτεχνική παραγωγή. Το αποτέλεσμα ήταν η ίδρυση του ιρλανδικού Θεατρικού Συλλόγου, του ιρλανδικού εθνικού θεάτρου που αργότερα έγινε γνωστό ως Abbey Theatre. Σ΄ αυτή του την προσπάθεια είχε τη συνεργασία του Edward Martyn, του George Moore και της Augusta Gregory. Το 1914 και το 1919 δημοσιεύονται οι ποιητικές του συλλογές "Responsibilities" και "The wild swans at Coole" αντίστοιχα. Το 1925 δημοσίευσε ένα έργο με τον τίτλο "A vision", αλλά τελικά το απέσυρε, το ξανάγραψε και, το 1937, το εξέδωσε με την νέα του μορφή. Το έργο αυτό είναι ένα ημι-αστρολογικό σύστημα που εξηγεί τους ανθρώπινους τύπους, την ιστορία και τη μετά θάνατον πορεία της ψυχής, χρησιμοποιώντας ως κεντρικό σημείο αναφοράς την κυκλική αντίληψη του χρόνου και τις είκοσι οκτώ φάσεις της σελήνης. Το 1928 δημοσιεύει την συλλογή "The tower", και το 1930 γράφει το θεατρικό "The words upon the window-pane". Έγραψε επίσης τα έργα: "The king of the great clock tower", "The winding stair", "Wheels and butterflies", "A full moon in March", "Essays 1931-1936", "Purgatory", "The death of cuchulain" κ.ά. Το 1923 τιμήθηκε με το Νόμπελ της Λογοτεχνίας. Ο Yeats πέθανε στη Γαλλία, στις 28 Ιανουαρίου του 1939, πιστεύοντας ότι, αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίσει την απόλυτη αλήθεια, μπορεί τουλάχιστον να την ενσαρκώσει. Η μέρα του θανάτου του ήταν, όπως λέει ο W.H. Auden, "μια σκοτεινή και κρύα μέρα"· το "ιρλανδικό αγγείο" έμεινε "άδειο από την ποίησή του". Στο έργο του, ωστόσο, ο Yeats είχε αμφισβητήσει την εξουσία του θανάτου: "Καιρός τη διαθήκη μου να γράψω... κι εδώ την πίση μου δηλώνω:... θάνατο και ζωή και όλα τα δημιούργησε ένας άνθρωπος απ΄ την πικρή ψυχή του, όλα, ναι, και ήλιο και σελήνη κι άστρα, κι ακόμη πρόσθεσε αυτό, πως οι νεκροί ανασταίνονται και ονειρεύονται... "


Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Πάνος Καραγιώργος (Μεταφραστής)

O καθηγητής Πάνος Καραγιώργος σπούδασε στο Ινστιτούτο Ξένων Γλωσσών και Φιλολογιών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αργότερα μετεκπαιδεύτηκε στο Ινστιτούτο Σαίξπηρ του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας, το οποίο του απένειμε διδακτορικό δίπλωμα (Ph. D.) το 1976. Δίδαξε αγγλική γλώσσα και λογοτεχνία ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και ως καθηγητής στο Τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα. Έκανε έρευνες για τον Σολωμό και τον Κάλβο και ανακάλυψε άγνωστες επιστολές τους. Δημοσίευσε διάφορες μελέτες και βιβλία για το έργο των: Σαίξπηρ, Μπάυρον, Ρήγα, Σολωμού, Κάλβου, Χάινε, Ίψεν και Ντάρρελ. Κυριότερα έργα: "Τ. Spencer, Αγγλικός Φιλελληνισμός", μετάφραση, 1990· "Σύντομη Ιστορία της Αγγλικής Λογοτεχνίας", 1992· "Πολιτισμικές Σχέσεις Ελλάδας - Βρετανίας", 2002· "Θέματα Επτανησιακής Λογοτεχνίας", 2004 (έκδοση Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων). "An English-Greek Dictionary of Idioms", 1992; Shakespeare Studies, 1995· Μπέογουλφ (Βραβείο Ελληνικής Εταιρίας Μεταφραστών Λογοτεχνίας, 1997)· "Byron, Η κατάρα της Αθηνάς", 1995 (Κυριακίδης, Θεσ/νίκη). "Landmarks in English Literature", 2000; "Greek Maxims and Proverbs", 2000 (Απόστροφος, Κέρκυρα). "Confusing Words in English", 2002; "The Use of Prepositions", 2003 (Μεταίχμιο, Αθήνα). "Βρετανικές και Γερμανικές Mπαλλάντες", 2014· "Ερρίκου Χάινε, Ποιήματα, επιλογή", 2015 (Διώνη, Αθήνα). "Greek and English Proverbs", 2015; "Anglo-Hellenic Cultural Relations", 2015; Sp. Tzouvelis΄ The Greek Poet Cavafy and History (μετάφραση), 2016· "A Multilingual Dictionary of Maxims and Proverbs", 2017 (Cambridge Scholars Publishing, Αγγλία). Είναι μέλος της Ελληνικής Βυρωνικής Εταιρίας, της Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών, και ισόβιο μέλος της Διεθνούς Εταιρίας Λώρενς Ντάρρελ. http://karagiorgos.blog-net.ch/gr

Εκδότης:
Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Χαρτόδετο
Σελίδες:
244
Διαστάσεις:
23.5x15
Βάρος:
0.457 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση