Μενέλαος Στεφανίδης (Ανθολόγος)

Bruce Walter (Μεταφραστής)

Ιεροκλής (Συγγραφέας)

Ο Ιεροκλής, Νεοπλατωνικός φιλόσοφος από την Αλεξάνδρεια, έζησε κατά το πρώτο μισό του 5ου αι. μ.Χ., στη διάρκεια της βασιλείας του Θεοδόσιου Β'. Σπούδασε φιλοσοφία στην Αθήνα, κοντά στον σπουδαίο Νεοπλατωνικό φιλόσοφο Πλούταρχο τον Αθηναίο. Δίδαξε στην Αλεξάνδρεια, όπου δημιούργησε τον δικό του κύκλο μαθητών και απέκτησε μεγάλη φήμη. Μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου όμως σύρθηκε σε δίκη, μαστιγώθηκε και εξορίστηκε, πιθανώς για την ειδωλολατρική διδασκαλία και πίστη του, η οποία είχε αρχίσει σταδιακά να απαγορεύεται από τους νόμους της χριστιανικής αυτοκρατορίας. Επέστρεψε από την εξορία και συνέχισε στην Αλεξάνδρεια τη φιλοσοφική του δραστηριότητα. Το τέλος της ζωής του παραμένει άγνωστο.
Γνωρίζουμε ότι συνέγραψε δύο μόνο έργα: ένα ηθικό "Υπόμνημα εις τα Πυθαγορικά Χρυσά έπη", το οποίο σώζεται ακέραιο, και ένα έργο "Περί προνοίας", το οποίο έχει χαθεί και σώζεται αποσπασματικά μέσα στη Βιβλιοθήκη του Πατριάρχη Φώτιου. Σε αντίθεση με τον δυσνόητο στοχασμό των άλλων Νεοπλατωνικών, ο Ιεροκλής χαρακτηρίζεται από τη σαφήνεια του ύφους του και την απλότητα του φιλοσοφικού του συστήματος.

Αίσωπος (Συγγραφέας)

Αίσωπος (625-560 π.Χ). Γεννήθηκε στο Αμόριο της Φρυγίας, και πέθανε στους Δελφούς, όπου είχε σταλεί από το Βασιλιά Κροίσο, γα να λάβει χρησμό του Δελφικού μαντείου, αλλά κατηγορήθηκε εκεί για ιεροσυλία και καταδικάσθηκε σε θάνατο από ιεροδικαστές. Γκρεμίσθηκε δε από την κορυφή του Παρνασσού. Ο Αίσωπος είναι ο διασημότερος από τους αρχαίους μυθοποιούς, αναμφισβήτητος πατέρας του αρχαίου μύθου. Τη βιογραφία του τη συνέγραψε τον 14ο μ.Χ. αιώνα ο μοναχός Μάξιμος Πλανούδης και περιέχονται σε αυτή ένα σωρό ανέκδοτα γα τη ζωή και την εν γένει δράση του. Θεωρείται επίσης σαν ο κορυφαίος της λεγόμενης "διδακτικής μυθολογίας". Οι μύθοι του έχουν συγκεντρωθεί σε "Συλλογή Αισώπειων μύθων" και πρωταγωνιστές σε αυτούς είναι, κατά το πλείστον, ορισμένα ζώα, όπως η αλεπού, το λιοντάρι, το ελάφι κ.ά. Είναι δε αυτοί μικρά οικιακά αφηγήματα, διατυπωμένα με μεγάλη συντομία. Ο χαρακτήρας τους είναι ηθικοδιδακτικός, συμβολικός και αλληγορικός. Ο Αίσωπος ήταν ταπεινής καταγωγής και τέρας ασχήμιας αλλά, παράλληλα ήταν ευφυέστατος. Παρά το ότι, όσο ζούσε, ήταν δούλος, οι Αθηναίοι του έστησαν αργότερα ανδριάντα, για να δείξουν έτσι ότι κάθε άνθρωπος αξίας, πρέπει, ανεξάρτητα από την καταγωγή του να τιμάται.

Φωτεινή Στεφανίδη (Εικονογράφος)

Η Φωτεινή Στεφανίδη γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα. Την πρώτη επαφή με την τέχνη την είχε κοντά στον πατέρα της, τον ζωγράφο Γιάννη Στεφανίδη. Σπουδές ξεκίνησε σε ηλικία δεκαέξι χρονών, αρχικά σχέδιο, κατόπιν ζωγραφική, φρέσκο και χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Για πέντε χρόνια δίδασκε ζωγραφική και χαρακτική σε ομάδες παιδιών του δημοτικού. Έχει εικονογραφήσει ως τώρα πάνω από είκοσι βιβλία για παιδιά και μεγάλους. Έχει στο ενεργητικό της ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, χαρακτικής και εικονογράφησης στην Ελλάδα και σε πολλές χώρες του κόσμου. Έχει τιμηθεί με το βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (1995-2005), με το πρώτο βραβείο στην Μπιενάλε Αραβικού Κόσμου (1998), πήρε τη χρυσή πένα στην Μπιενάλε Εικονογράφησης Βελιγραδίου (2005), έχει αποσπάσει πλακέτα εικονογράφησης στην Μπιενάλε της Μπρατισλάβα (2001) και το πρώτο βραβείο στη Βαλκανική Τριενάλε Ex-libris του Βελιγραδίου (2002). Το 2004 ήταν υποψήφια για το διεθνές βραβείο Άντερσεν. Το 2003 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης. Το 2007 πήρε το βραβείο του περιοδικού "Διαβάζω" και το βραβείο εικονογράφησης ΕΒΓΕ. Είναι υποψήφια βραβείου Astrid Lindgren για το 2008.