Τρόμος σε τρεις πράξεις

της Karin Slaughter

Αν είστε ανυπόμονοι ΜΗ διαβάσετε την περίληψη του δεύτερου βιβλίου. Αν είστε καρδιακοί μη διαβάσετε το βιβλίο. Αν έχετε παιδιά διώχτε τα από το σπίτι μαζί με τον / τη σύζυγο γιατί δε θα το αφήσετε από τα χέρια σας. Αν επιβιβαστείτε σε λεωφορείο φροντίστε να καλύπτει μεγάλη απόσταση. Το 1ο βιβλίο της σειράς που φέρνει ανατριχίλες σε όσους το διαβάσουν και δίνει άλλη διάσταση στα μοναχικά βράδια. Έχω πάθει σοκ από τον αριθμό των ανατροπών και από τον τρόπο που τις χρησιμοποιεί η συγγραφέας. Δηλαδή δεν έχουμε ανατροπές για να έχουμε ανατροπές και να κρατήσουμε τον αναγνώστη, όχι, έχουμε ανατροπές που είναι άκρως απαραίτητες για την ιστορία, έχουμε μια ιστορία που εκπέμπει δυστυχία αλλά και χιούμορ, έχουμε μια σωστή, καλογραμμένη αστυνομική ιστορία που ξεφεύγει αρκετά από τη δομή και την πλοκή μιας κλασικής αστυνομικής ιστορίας.

Στο βιβλίο έχουμε τρία μέρη:

στο πρώτο μέρος ο ντετέκτιβ Μάικλ Όρμγουντ προσπαθεί να λύσει μια υπόθεση δολοφονημένων κοριτσιών που ο δολοφόνος τους κόβει τη γλώσσα. Γιατί; Ποιος τις σκοτώνει; Είκοσι χρόνια πριν είχε συλληφθεί ένας άντρας που είχε σκοτώσει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Τώρα είναι ο ίδιος ή κάποιος που τον αντιγράφει; Παράλληλα ο Όρμγουντ, που μεταξύ άλλων πολέμησε στον πόλεμο του Κόλπου πριν γίνει αστυνομικός και μετά ντετέκτιβ, είναι παντρεμένος με ένα καθυστερημένο νοητικά παιδί. Όλα αυτά του πέφτουν βαριά και γι\' αυτό ξεκίνησε καιρό πριν παράλληλη σχέση με τη χαριτωμένη γειτόνισσα. Σα να μην του φτάναν όλα αυτά στο κατόπι του έρχεται απρόσκλητος θαρρείς ο Γουίλ Τρεντ, μέλος της ειδικής ομάδας σύλληψης βίαιων εγκληματιών, έναν τομέα που συγκρότησε η Αμάντα Βάγκνερ μετά από είκοσι χρόνια εξαιρετικής πορείας στο Σώμα: \"Τα μέλη που την απάρτιζαν ήταν, αυτό που λέμε, πολύ ιδιαίτερα. Σε γενικές γραμμές οι δέκα άντρες που είχε επιλέξει η Αμάντα για να εργαστούν υπό τις διαταγές της ήταν όλοι σαν τον Γουίλ, νεαροί πράκτορες που είχαν αρκετό καιρό στην υπηρεσία και είχαν αποδείξει πως δεν ταίριαζαν με τους υπόλοιπους. Οι προϊστάμενοί τους στις εκθέσεις αξιολόγησης τους είχαν χαρακτηρίσει δύσκολους αλλά ποτέ τους δεν είχαν κάνει κάτι που να δικαιολογεί επίσημη επίπληξη, πόσο μάλλον απόλυση. Αλλά ήταν καλοί στη δουλειά τους, ανήκαν σ\' εκείνη την κατηγορία των ενηλίκων οι οποίοι προσπαθούσαν να διορθώσουν τις καταστάσεις που δεν μπόρεσαν να ελέγξουν ως παιδιά\" (σελ. 269-270).

Στην πραγματικότητα ο Γουίλ Τρεντ μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο, ζώντας την ιδιαίτερη χαρά που νιώθουν οι ανώμαλοι άντρες όταν έρχεται καινούργιο αγοράκι στην οικογένειά τους, μια οικογένεια που παρουσίασαν τέλεια για να υιοθετήσουν νέα \"ερωτικά παιχνίδια\". Ο Γουίλ, σημαδεμένος από ουλές, κοψίματα, καψίματα, έτρεχε με πολύ μεγάλη του χαρά πίσω στο ορφανοτροφείο και την αγαπημένη του φίλη, Άντζι, ένα εξίσου δυστυχισμένο πλάσμα, με το οποίο μεγάλωσαν μαζί. Κάποια στιγμή ήρθε και το πρώτο φιλί και η ερωτική σχέση, όμως η Άντζι δεν άντεχε να είναι τόσο ευάλωτη απέναντι σε έναν άνθρωπο που κυριολεκτικά την ήξερε πάρα πολύ καλά και γι\' αυτό κατά καιρούς τον παρατούσε για οποιαδήποτε εφήμερη σχέση ήξερε πως θα την πλήγωνε. Κι ο Γουίλ δεν μπορούσε μετά να μην τη δεχτεί πίσω. Η Άντζι εργάζεται πλέον ως ντετέκτιβ στο Ηθών και ο Όρμγουντ ήταν ένας από τους άντρες που την εξαπάτησαν.

Στο δεύτερο μέρος διαβάζουμε την ιστορία από την πλευρά του καταδικασμένου για βιασμό και δολοφονία Τζόναθαν Σέλεϊ. Πώς είναι σα χαρακτήρας και νοοτροπία, ποια η οικογένειά του, γιατί κατέφυγε στα ναρκωτικά και μετά πήρε την κατιούσα, ποια η ζωή του μέσα στη φυλακή και πώς ζει μετά την αποφυλάκισή του. Η αδερφή του παράτησε την ιατρική για να γίνει δικηγόρος και ήταν η αγαπημένη του πατέρα τους, κάτι που έκανε τον πατέρα τους να την υποδεικνύει ως πρότυπο απέναντι στον άχρηστο τον γιο του, που μόνο να μπλέκει ξέρει και να κηλιδώνει το οικογενειακό τους όνομα. Η συγγραφέας δίνει πάρα πολλά στοιχεία για τον στιγματισμό των αποφυλακισμένων, για τις δύσκολες στιγμές που περνάνε ψάχνοντας για δουλειά, σπίτι και μια αξιοπρεπή νέα αρχή (όσοι τουλάχιστον έχουν μετανιώσει). Τι συμβαίνει στη ζωή λοιπόν αυτού του ανθρώπου όταν ανακαλύπτει ότι όσο ήταν στη φυλακή κάποιος πολύ δικός του άνθρωπος είχε εκμεταλλευτεί τα προσωπικά του στοιχεία και του έστηνε έναν κλοιό από τον οποίο δε θα μπορούσε να ξεφύγει; Και πόσο μεγάλο είναι το σοκ του αναγνώστη όταν ανακαλύπτει ότι η ιστορία παίρνει μια τελείως διαφορετική τροπή;

Στο τρίτο μέρος παρακολουθούμε με κομμένη ανάσα την εξέλιξη και τις συνεχείς ανατροπές αυτής της υπέροχης, αστυνομικής ιστορίας, μέσα από την οποία περνάνε πολλά κοινωνικά μηνύματα για την κατάσταση στην Ατλάντα, μια πόλη που περιλαμβάνεται σταθερά στις δέκα πιο βίαιες πόλεις της Αμερικής και στην οποία μεγάλωσε η συγγραφέας, μιας ιστορίας με πόρνες, κοινωνική ανισότητα, φυλετική προκατάληψη, βιαιοπραγίες στις φυλακές, εκμετάλλευση της ισχυρής θέσης ενός αστυνομικού για να πασάρει ναρκωτικά στις πόρνες και να τις χειρίζεται σεξουαλικά, με ανήλικα κορίτσια που βγαίνουν νωρίς στο πεζοδρόμιο ελπίζοντας για κάτι καλύτερο και βρίσκοντας τα ναρκωτικά, τους βιασμούς, την απογοήτευση.

Τελικά ο Τζόναθαν είναι αθώος; Και αν ναι, πώς θα αποδείξει την αθωότητά του; Θα τον στηρίξει επιτέλους η αδερφή του νομικά ή θα εξακολουθεί να του γυρίζει την πλάτη; Πώς θα καταφέρει να πείσει αυτός, ένας αποφυλακισμένος, την ισχυρή αστυνομική δύναμη της Ατλάντα, για την αλήθεια των λεγομένων του; Τελιά ποιος κρύβεται πραγματικά πίσω από όλη αυτήν την πλεκτάνη και γιατί; Ως ποιο σημείο φτάνει το μίσος και η εμμονή κάποιου για έναν άνθρωπο που του τον υποδεικνύουν συνέχεια και επισταμένως για πρότυπο; Πώς είναι να ζεις σε μια πόλη όπου οι καλοβαλμένες γειτονιές γειτνιάζουν με τα φτωχόσπιτα και τις εργατικές πολυκατοικίες και τα εύπορα ζευγάρια θεωρούν πως τα χρήματα και η προνομιακή κοινωνική τους θέση είναι αρκετά για να προστατέψουν τα παιδιά τους από τα ναρκωτικά αλλά δε συνειδητοποιούν πως αυτοί οι δύο παράγοντες βοηθούν τα παιδιά τους να εξσφαλίσουν απλώς καλύτερα ναρκωτικά, σε μια χώρα που δέχεται ευχαρίστως να ξοδέψει εκατομμύρια δολάρια για να σώσει ένα παιδί που έπεσε σε πηγάδι αλλά ούτε καν χαλαλίζει εκατό δολάρια ώστε να μπει περίφραξη στο πηγάδι; Οι κοινωνιολογικές παρατηρήσεις της συγγραφέως εγείρουν πολλές σκέψεις!

Στα μειονεκτήματα του βιβλίου η παρουσία πολλών (για τα επίπεδα των εκδόσεων Ψυχογιός) τυπογραφικών λαθών, που αφθονούν σε τέτοιο βαθμό ώστε δεν μπορούσα να το αφήσω ασχολίαστο.

Εξαιρετική αστυνομική ιστορία από όλες τις πλευρές. Τρέχω άμεσα να διαβάσω το δεύτερο βιβλίο!

Πάνος Τουρλής