Εργαζόμενο αγόρι

της Λένας Διβάνη

Καταρχάς ένα έξυπνο βιβλίο. Παρακολουθούμε τις περιπέτειες ενός αγοριού που το σκάει από το επαρχιακό περιβάλλον της Ιεράπετρας για να βρει την τύχη του στην Αθήνα. Όντως κάτι κάνει στη μεγαλόπολη και επιστρέφει θριαμβευτής (;) στην Κρήτη. Με κωμικές νότες και διακριτικό χιούμορ, τίτλους κεφαλαίων-γνωμικά πανέξυπνα, βλέπουμε τις περιπέτεεις ενός εργαζόμενου αγοριού που μόνο η τύχη το έσωσε από κακοτοπιές. Ποιο είναι το κάτι παραπάνω; Ότι ο κόσμος του είναι κόσμος γυναικοκρατούμενος και όχι αντροκρατούμενος. Οι αστυνομικοί, οι γιατροί και οι οικοδόμοι είναι γυναίκες, οι νοσοκόμοι είναι άντρες (αδελφέ, θέλω την πάπια), ότι οι γυναίκες έχουν το πάνω χέρι και διώχνουν τον άντρα τους ή τον απατούν με τον γραμματέα τους, παίζουν Game girl, διαβάζουν Georgia, αγαπημένη ταινία είναι το Pretty man, αγαπημένο τραγούδι το Diamonds are a man\'s best friends, οι άντρες μεγαλώονυν τα παιδιά και μαγειρεύουν, είναι κατάρα να είσαι ανύπαντρος ατέρας στην εποχή μας κλπ. κλπ. Έξυπνο και διασκεδαστικό αν και θα μπορούσε το στόρυ να είναι πιο σύντομο γιατί μέχρι να γίνουν οι ανακατατάξεις στη ζωή του αγοριού μας έχει πάρει ο ύπνος. Πιο σύντομο θα ήταν πιο κεφάτο και σπιρτόζικο. Η γραφή κωμική και δραματική όπου πρέπει, παραινέσεις και συμβουλές, αναγνώσεις πίσω από τις γραμμές. Τι να πω, δεν έχω ξαναδιαβάσει κάτι τέτιοιο. Μπράβο στη συγγραφέα για τη σύλληψη.

Πάνος Τουρλής