Μια πολύ όμορφη ιστορία για έναν μουσικό Έλληνα της Κωνσταντινούπολης που κατακτά τα φώτα της δημοσιότητας ενώ ταυτόχρονα βυθίζεται όλο και πιο πολύ στο σκοτάδι της εκδίκησης. Οι γονείς του σκοτώθηκαν σε τροχαίο, χρόνια πριν. Η αστυνομία βιάστηκε να κλείσει την υπόθεση. Γιατί; Τι και ποιος κρύβεται από πίσω; Στις έρευνές του βρίσκει βοήθεια από μια μυστηριώδη \"παρέα\", μια ξανθιά γυναίκα (κρυφά ερωτευμένη μαζί του), έναν ηλικιωμένο άντρα και άλλους. Τι σχέση έχουν με εκείνο το μοιραίο βράδυ; Γιατί βοηθάνε τον ήρωα της ιστορίας μας; Μήπως έχουν κι αυτοί κάποιον κρυφό στόχο; Και το όνομα του μουσικού αρχίζει να γίνεται γνωστό και εκτός των τουρκικών συνόρων!
Το βιβλίο έχει ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα: την προσπάθεια του ανθρώπου να διαλέξει ανάμεσα στην πικρή εκδίκηση και στη δύσκολη συγχώρεση. Αν εκδικηθείς και αφαιρέσεις εν γνώσει σου μια ανθρώπινη ζωή θα νιώθεις καλύτερα; Αν συγχωρέσεις θα εξακολουθείς να έχεις τύψεις ή θα νιώθεις ελαφρύτερος; Το κείμενο δυστυχώς είναι λίγο αδύναμο λογοτεχνικά και το κακό είναι ότι δεν υπήρξε σωστή φιλολογική επιμέλεια του βιβλίου (τα ερωτηματικά \"πώς\" δεν τονίζονταν, τα \"τι\" τονίζονταν, τα κόμματα ήταν σκόρπια από δω κι από κει), όμως ο αναγνώστης θα συνεχίσει το διάβασμα μόνο χάρη στην κεντρική ιδέα του μυθιστορήματος και στην πλοκή που παρουσιάζει ο συγγραφέας. Τα συναισθήματα που υπάρχουν, ο εσωτερικός κόσμος των πρωταγωνιστών είναι αρκετά για να δώσουν μια νότα αγωνίας για το τι θα γίνει παρακάτω, τι θα κάνει τελικά ο πρωταγωνιστής, θα εκδικηθεί ή θα συγχωρέσει; Η λυτρωτική απάντηση δίνεται στο ανατρεπτικό φινάλε κι αυτό θα αποζημιώσει πολλούς. Πάντως, για μένα το καλύτερο βιβλίο του συγγραφέα εξακολουθεί να είναι το Τριαντάφυλλα κι αγκάθια κι ανυπομονώ να περιέλθει στα χέρια μου η επόμενη δημιουργία του Μηνά Ιωακειμόπουλου, ο οποίος έχει να προσφέρει πολλά ακόμη στο χώρο της λογοτεχνίας!
Πάνος Τουρλής