Όλα σου τα ΄μαθα, μα ξέχασα μια λέξη

του Δημήτρη Μπουραντά

Χριστέ μου, τι ήταν κι αυτό πάλι. Μια κοπέλα γνωρίζει κι ερωτεύεται τον καθηγητή της, που τη βοηθά να προχωρήσει σε ακαδημαϊκή καριέρα και να ξεπεράσει τις ψυχολογικές της ανασφάλειες και φοβίες και στο τέλος δένονται συναισθηματικά. Πολύ απλή περίληψη, πιστέψτε με, ειδικά όταν έχεις να κάνεις με ένα δοκίμιο περί Ηγεσίας, Μάνατζμεντ και Διοίκησης Επιχειρήσεων όπως αυτό. Ελάχιστα καλολογικά στοιχεία, που χάνονται ανάμεσα στις σελίδες, αραιότατη πλοκή, διάλογοι μακροσκελείς και σχοινοτενείς με ένα σωρό επίθετα και όρους που μόνο σε δοκίμια θα βρεις (για παράδειγμα στη σελ. 134: \"Έχω τη γνώμη ότι ο σεβασμός, η πειθαρχία και η προσπάθεια δεν επιτυγχάνονται στους υφισταμένους με τα γαλόνια και το φόβο. Πιστεύω ότι περισσότερο κερδίζονται με την εμπιστοσύνη, την έμπνευση, το φιλότιμο, την αξιοπρεπή μεταχείριση, την ενίσχυση της αυτοεκτιμήσεως, την ακεραιότητα, την ευαισθησία προς τους άλλους ανθρώπους και με την αυστηρότητα ταυτόχρονα\"). Δηλαδή αν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που αυτά θα τα πει όντως προφορικά και πηγαία ή ηθοποιός που θα μπορεί να τα απομνημονέυσει σε θεατρικό έργο τότε τους βγάζω το καπέλο. Τι να πω. Ο συγγραφέας είναι διαπρεπής καθηγητής (και όχι μόνο) του Μάνατζμεντ και αυτό γίνεται εμφανέστατο σε ΟΛΟ το βιβλίο. Η Άννα, από τη στιγμή που παίρνει την απόφαση να ασχοληθεί ακαδημαϊκά με το μάνατζμεντ, εργάζεται σε ηγετική θέση σε πολυκατάστημα, δημοσιεύει άρθρα, κάνει αιτήσεις λέκτορος κλπ. Αναλυτικότατα case studies, αναλυτικότατες παρουσιάσεις μαθημάτων, αναλυτικότατες αποφάσεις ελεγκτικών συνεδρίων που απορρίπτουν την υποψηφιότητά της (λες και διάβαζα πρακτικά), δηλαδή ένα πολύ καλό υλικό για όποιον σπουδάζει μάνατζμεντ και θέλει κάτι πιο ελαφρύ για να κατανοήσει έννοιες όπως η ηγεσία και οι παραμέτρους της. Σε αυτό ο συγγραφέας κάνει πολύ καλή δουλειά, αφού έφτασα (και σοβαρολογώ) να ψάξω να διαβάσω βιβλία του για το μάνατζμεντ που είμαι σίγουρος ότι θα κατέχει το αντικείμενο. Πάρα πολύ κουραστικό, μονότονο και ανούσιο (προσπερνώ το γεγονός ότι βραβεύτηκε, εκτός κι αν θεωρήθηκε δοκίμιο οπότε θα συμφωνήσω). Για μένα δεν είναι μυθιστόρημα και δεν θα κρατήσει το ενδιαφέρον του ευρύτερου κοινού. Με τίποτα!

Πάνος Τουρλής