Κωνσταντινούπολη των ασεβών μου φόβων

του Γιάννη Ξανθούλη

Αχ, η Κωνσταντινούπολη...........

Έρωτας τρελός. Τα μνημεία της, τα τοπία της, η κουλτούρα της, η κουζίνα της, αυτός ο Βόσπορος......Θέλω να ξαναπάω και να ξαναπάω και να ξαναπάω......Ευτυχώς σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας δε με απογοήτευσε. Αν και μπλεγμένο μεταξύ μυθιστορίας και πραγματικών εντυπώσεων του συγγραφέα από τα ταξίδια του στην Πόλη δεν με χάλασε καθόλου. Κι ας μου πέταξε μες στη μέση του κειμένου πάλι κάτι περίεργες συμπτωματολογίες περί φαντασμάτων, ότι και καλά ένας φίλος φίλου που τον ξενάγησε στη μυστική πόλη ήταν φάντασμα, δεν νοιάστηκα καθόλου. Εγώ έμεινα στην Πόλη που ανακάλυψε ο συγγραφέας, όχι την τουριστική αλλά την περιπατητική. Πού κάνουν ξεχωριστά γλυκά, πού έχει πορνεία, που έχει χαμάμ (πολύ ωραίες οι περιγραφές στα ανδρικά χαμάμ, η διαδικασία, οι μυρωδιές, τα βλέμματα των γύρω σου), πικάντικες λεπτομέρειες για την ιστορία της οθωμανικής αυτοκρατορίας, μυστικά και ψέματα, κουλτούρα και πολιτισμός, πολύ ωραία πράγματα που με συνήρπασαν. Καλογραμμένο, απαραίτητο για όποιον ξαναπάει στην Πόλη και το σχήμα του βολεύει πολύ! Ευτυχώς απέχει αρκετά από τον κακογραμμένο σωρό των περισσότερων έργων του Ξανθούλη.


Πάνος Τουρλής