Στα τελευταία μαθητικά χρόνια -σε στιγμές αναζητήσεων, ένα μικρό βιβλίο έπαιρνε τη θέση μιας μεγάλης αποκαλύψεως. Όσα χρόνια και αν περάσουν, θα πιστεύω πάντα ότι ήταν από τα καλύτερα κείμενα της ελληνικής βιβλιογραφίας που έχω διαβάσει. Ήταν από το βιβλίο "Φιλοσοφία της Ζωής - Ο Ηρωικός τρόπος Ζωής" του Ι. Συκουτρή. Ένα κείμενο γραμμένο την ταραγμένη περίοδο του μεσοπολέμου, αλλά απευθυνόμενο σε όλες τις εποχές. Ανέβλυζε ένα μήνυμα ψυχικής δυνάμεως και Ιδεαλισμού απέναντι στη ζωή και στο θάνατο. Ο Ηρωικός άνθρωπος του Συκουτρή, ο αριστοκρατικός, ο θαρραλέος, με αίσθημα ευθύνης και τιμής, μπροστά στα οποία όλα τ΄ άλλα, πλούτος, μόρφωση δεν είναι τίποτε... Αργότερα, όταν ερεύνησα τη ζωή και το έργο του Συκουτρή αντιλαμβάνουν την τύχη που είχαν οι τότε μαθητές του και αυτοί που τον έζησαν. Τι μεγάλη απώλεια για την ελληνική και διεθνή φιλολογική επιστήμη απετέλεσε ο θάνατός του το 1937. Και τι εννοούσαν ξένοι διαπρεπείς επιστήμονες, όπως ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου Paul Maas, όταν έλεγαν ότι με τον Συκουτρή χάνει το ελληνικό έθνος τον οξυνούστατο κριτικό του ελληνικού πεζού λόγου, που παρήγαγε τον Κοραή!