Νίκος Ρούσσος (Μεταφραστής)

Κατερίνα Σχινά (Υπεύθυνος Σειράς)

Η Κατερίνα Σχινά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Εργάστηκε σε εφημερίδες (Αυγή, Καθημερινή, Ελευθεροτυπία) και περιοδικά (Το Τέταρτο, The Athens Review of Books, The Books’ Journal, Ο Αναγνώστης), στο ραδιόφωνο (Α΄, Β΄ και Γ΄ πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας, Κανάλι 15) και στην τηλεόραση (Βιβλιόραμα, Βιβλία στο κουτί). Δίδαξε μουσική (σύστημα Orff και πιάνο), πολιτιστική δημοσιογραφία (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και μετάφραση (Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Εθνικό Κέντρο Βιβλίου). Ως κειμενογράφος και μεταφράστρια, συνεργάστηκε με τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, την Εθνική Λυρική Σκηνή και το Φεστιβάλ Αθηνών. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, βιβλία των Τόνι Μόρισον, Φίλιπ Ροθ, Έντγκαρ Άλλαν Πόε, Ίαν Μακ Γιούαν, Ρολάν Μπαρτ, Τζ. Μ. Κουτσί, Βίτολντ Γκομπρόβιτς, Μάλκολμ Μπράντμπερυ, Χίλντα Ντούλιτλ, Τζωρτζ Στάινερ. Το 2003 κυκλοφόρησε το βιβλίο της Ημερολόγιο 2004. Οι όπερες του κόσμου από τις εκδόσεις Λιβάνη. Ακολούθησαν τα: Καλή κι ανάποδη. ο πολιτισμός του πλεκτού (Κίχλη, 2014) και Μυστικά του συρταριού (Εκδόσεις Πατάκη, 2017). Συνεχίζει να διαβάζει, να μεταφράζει, να γράφει και να πλέκει.

Louise Erdrich (Συγγραφέας)

Η Λουίζ Έρντριχ γεννήθηκε το 1954 στο Λιτλ Φολς της Μινεσότα από πατέρα γερμανικής καταγωγής και μητέρα προερχόμενη από τη φυλή των Ινδιάνων Τσιπίγουα. Οι γονείς της, δάσκαλοι και οι δύο, μεγάλωσαν τη Λουίζ και τα έξι μικρότερα αδέλφια της στη Βόρεια Ντάκοτα, σε μια κατά παράδοση ινδιάνικη περιοχή. Από πολύ μικρή ηλικία τα επτά παιδιά εξοικειώθηκαν με την ποίηση του Φροστ και του Μπάυρον, την οποία τους απήγγελε ο πατέρας τους. Άρχισε τις σπουδές της στο Ντάρτμουθ το 1972. Ήταν η πρώτη χρονιά που το κολέγιο δεχόταν γυναίκες και που λειτουργούσε Τμήμα Αμερικανικών Ινδιάνικων Σπουδών. Πρόεδρος του τμήματος ανέλαβε ο ανθρωπολόγος Μάικλ Ντόρις, μετέπειτα σύζυγος και συνεργάτης της. Κάτω από την εποπτεία του η Έρντριχ επιδόθηκε στη διερεύνηση των καταβολών της, που αργότερα θα αποτελέσουν τον πυρήνα των έργων της. Στο διάστημα μεταξύ 1973-1978, οπότε και γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς για να κάνει το μάστερ της, έκανε πολλές και διάφορες δουλειές-από ναυαγοσώστρια μέχρι σερβιτόρα-από τις οποίες αποκόμισε πλούσιες εμπειρίες για το συγγραφικό της έργο. Παράλληλα άρχισε να γράφει ποιήματα και διηγήματα. Η συνεργασία της με τον Ντόρις, η οποία στο μεταξύ είχε γίνει στενότερη, απέφερε το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού Νέλσον Άλγκρεν το 1980. Ακολούθησε ο γάμος τους το 1981. Το πρώτο της μυθιστόρημα, Love medicine, κυκλοφόρησε το 1984. Ακολούθησαν τα έργα "The Beet queen" (1986), "Tracks" (1988), "Crown of Colombus" (1991), σε συνεργασία με τον Μάικλ Ντόρις και της "The Bingo palace" (1994). Το 1985, η Εθνική Ένωση Βιβλιοκριτικών την τίμησε ως την καλύτερη συγγραφέα της χρονιάς, χαρακτηρίζοντάς την παράλληλα ως την πρώτη συγγραφέα, η οποία απέδωσε τόσο γλαφυρά τη φωνή των Αμερικανών Ινδιάνων. Το έργο της Έρντριχ, χωρίς να είναι αμιγώς αυτοβιογραφικό, έχει πολλές έμμεσες αναφορές σε προσωπικές εμπειρίες, αντλεί από την πολιτιστική κληρονομιά των Ινδιάνων και παρακολουθεί την ιστορία τους στον 20ό αιώνα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα