Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789603250234
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Το 1912 ο ομηριστής VICTOR BERARD (1864-1931) κάλεσε τον μεγάλο φωτογράφο του ελληνικού τοπίου FRED BOISSONNAS (1858-1946) να ταξιδέψουν στα μέρη απ` όπου πέρασε ο Οδυσσέας και να αναγνωρίσουν και να αποτυπώσουν φωτογραφικά τα ομηρικά τοπία. Οι λεπτομέρειες του ταξιδιού αυτού αναφέρονται στους προλόγους του βιβλίου. Αποτέλεσμα είναι αυτός ο τόμος με τις 165 θαυμάσιες φωτογραφίες του Boissonnas (επιλογή από χιλιάδες αρνητικά σε πλάκες γυαλιού), που αποκαλύπτει ένα μεσογειακό τοπίο των αρχών του αιώνα, τώρα πια τόσο αλλαγμένο όσο δεν είχε αλλάξει από τα 3.000 χρόνια από την εποχή του Ομήρου. Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από στίχους της Οδύσσειας. Το λεύκωμα αυτό, εκτός από την αρχαιολογική αξία του, αποτελεί το ίδιο ένα ποίημα και οδηγεί τον αναγνώστη σ` ένα άλλο νοσταλγικό ομηρικό ταξίδι.
Ακολουθώντας το Στράβωνα, που έλεγε ότι `δεν είναι ομηρικό να οικοδομείς μάταιες τερατολογίες χωρίς καθόλου να τις θεμελιώνεις στην αλήθεια`, ο Berard έγραφε : `Η Οδύσσεια δεν είναι μια απλή συναρμολόγηση θρύλων : είναι ένα γεωγραφικό ντοκουμέντο, απεικόνιση ποιητική αλλά όχι παραμορφωτική μιας συγκεκριμένης Μεσογείου, που είχε τις ναυσιπλοϊκές της συνήθειες, τις θεωρίες της για τον κόσμο και για τη ζωή των ναυτικών, τη γλώσσα της, τις Οδηγίες προς ναυτιλλομένους και το εμπόριό της. Αντίστοιχα, η ίδια αυτή Μεσόγειος, αν την εξερευνήσουμε, μας δίνει την εξήγηση των οδυσσειακών περιπετειών στο σύνολό τους και στις λεπτομέρειες : ο Οδυσσέας δεν ταξιδεύει μέσα στην καταχνιά του θρύλου, σε τόπους φανταστικούς από κάβο σε κάβο, από νησί σε νησί, παραπλέει τις ακτές όπου ήδη ταξίδευαν οι έμποροι της Σιδώνος`. Μπορεί οι θεωρίες και οι ταυτίσεις του Victor Berard, που κυριάρχησαν για πολλά χρόνια και επηρέασαν γενιές ομηριστών, να αμφισβητούνται σήμερα και να επικαλύπτονται από άλλες θεωρίες, και ο ίδιος ο Berard να αποτελεί κι αυτός πλέον μέρος του ομηρικού ζητήματος, μπορεί οι Λωτοφάγοι να μην είναι στην Τζέρμπα ή η σπηλιά του Κύκλωπα στο Παουζίλιπο, όμως η γοητεία και η ποίηση των εικόνων παραμένει και μας ταξιδεύει.
Η παρούσα έκδοση αναπαράγει φωτολιθογραφικά την πρώτη γαλλική έκδοση του βιβλίου με τον τίτλο DANS LE SILLAGE D`ULYSSE στις εκδόσεις Armand Colin το 1933.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
Η Αλόη Σιδέρη (1929-2004) γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλλονιάς. Σπούδασε Ιστορία - Αρχαιολογία και Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1955 ως το 1985 δίδαξε φιλολογικά μαθήματα σε ιδιωτικά κυρίως σχολεία της μέσης εκπαίδευσης. Μετά τη μεταπολίτευση υπήρξε για χρόνια ένα από τα σημαντικότερα στελέχη των συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων της ΟΙΕΛΕ. Σημαντικό επίσης είναι το μεταφραστικό έργο της. Μετέφρασε σημαντικούς συγγραφείς από τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα αγγλικά (Τζ. Σουίφτ, Σ. Σαβαρέζε, Ν. Μάνεα, Ο. Σκοτ, Χ. Κ. Άντερσεν, Καζανόβα κ.ά.). Θεωρείται ότι δημιούργησε τομή στις μεταφράσεις των βυζαντινών χρονογράφων (Άννα Κομνηνή, Προκόπιο, Μιχαήλ Ψελλό) στα τέλη της δεκαετίας του ΄80. Κατόρθωσε να αλλάξει τον τρόπο πρόσληψης αυτών των κειμένων φέρνοντάς τα κοντά στο σύγχρονο αναγνωστικό κοινό. Έχει επίσης μεταφράσει Όμηρο, Ηρόδοτο, Ξενοφώντα, Αριστοτέλη, Ιπποκράτη, Λουκιανό, Ηλιόδωρο καθώς και τις "Συλλογές των θαυμάτων του Αγίου Δημητρίου" του Αρχιεπισκόπου Ιωάννου του Ανωνύμου. Η Αλόη Σιδέρη έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές, μια συλλογή διηγημάτων, χρονογραφήματα, φιλολογικές μελέτες και μια δίτομη ιστορική πραγματεία. Ποιήματα και δοκίμιά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά και πολιτικά περιοδικά. Είχε επίσης συνεργαστεί επανειλημμένως με το Κρατικό Ραδιόφωνο και την Κρατική Τηλεόραση σε εκπομπές λογοτεχνικού αλλά και κοινωνικού περιεχομένου. Υπήρξε μέλος του διοικητικου συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων.
Ο Fred Boissonnas γεννήθηκε στη Γενεύη στις 18 Ιουνίου το 1858. Γιος του Henri - Antoine Boissonnas, ωρολογοποιού και φαρμακοποιού στη Γενεύη, αλλά και σχεδιαστή, ο οποίος ασχολήθηκε τελικά με τη φωτογραφία λόγω οικονομικής κρίσης στην ωρολογοποιία. Το 1960 ο πατέρας του άνοιξε φωτογραφείο στη Γενεύη. Ο Fred, διστάζοντας να επιλέξει μεταξύ πιάνου και αρχιτεκτονικής, αποφάσισε να ασχοληθεί με τη φωτογραφία. Έκανε το γύρο της Ευρώπης για να επισκεφθεί τους μεγάλους φωτογράφους: τον Kohler στο Koblenz και τον Brandseph στη Βουδαπέστη. Το 1880-1887 εργάστηκε στο στούντιο του πατέρα του, ενώ παρακολούθησε μαθήματα. Το 1888 ανέλαβε το στούντιο του πατέρα του μαζί με τον αδερφό του Edmond-Victor, όπου ένα χρόνο μετά παρουσίασαν την ανακάλυψή τους: την ορθοχρωματική πλάκα, με την οποία ο Fred φωτογράφισε το Mont-Blanc χωρίς ρετουσάρισμα. Το 1890 παντρεύτηκε την Augusta Magnin με την οποία απέκτησε 9 παιδιά. Το στούντιό του πηγαίνει πολύ καλά, δουλεύοντας κυρίως πορτραίτα και το 1900 έλαβε μέρος στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού και κέρδισε αρκετά μετάλλια. Το 1901 άνοιξε στούντιο με τον Taponnier στο Παρίσι και άλλο ένα στη Ρεμς. Ένα χρόνο μετά δημιούργησε στούντιο στη Λυών και σε συνεργασία με τον Fritz Eggler άνοιξε κι άλλο στην Αγία Πετρούπολη. Το 1903 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα με τον Daniel Baud-Bovy, πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών στη Γενεύη. Ακολούθησαν και άλλα ταξίδια στην Ελλάδα με τον ομηριστή Victor Berard για το βιβλίο "Ακολουθώντας το πλοίο του Οδυσσέα". Τον Αύγουστο του 1913, μαζί με τον Daniel Baud-Bovy και τον Χρήστο Κάκκαλο, κατακτάει την κορυφή του Ολύμπου. Το 1923 έκλεισε για οικονομικούς λόγους το στούντιο στην Αγία Πετρούπολη, αργότερα μετακόμισε στο Παρίσι, ταξίδεψε στην Αίγυπτο και το Άγιο Όρος και πέθανε στις 17 Οκτωβρίου το 1946 στη Γενεύη.
