ΜΗΠΩΣ ΕΙΣΑΙ Η ΦΛΟΓΑ; Μην κρύβεσαι ανάμεσα στις γκρίζες πυρωμένες πέτρες. Μη ρίχνεις στάχτες στα μαλλιά σου ζεστές. Μη φοράς μαύρα γυαλιά μέρα νύχτα. Κι έλα να με βοηθήσεις να πω μια προσευχή. Κρατάω το κερί άψυχο και σε περιμένω. Δεν ανάβει με ηλεκτρισμό. Εσένα κι αυτό περιμένει. Και σε ψάχνει από τότε που ήταν φτερούγισμα μελισσών. Έλα, άγγιξέ το και πες μου στ΄ αλήθεια. Μήπως είσαι η φλόγα; Η δική μου φλόγα;