Από τα βιβλία που είχε διαβάσει ο Γιόχαν, είχε αποκτήσει πλέον μια καλή εικόνα για το τι σήμαινε να είναι κανείς λυκάνθρωπος. Ήξερε ότι ήταν αποτέλεσμα εκείνης της πρώτης συνένωσης. Όπως επίσης ότι τα συναισθήματα ήταν για αυτούς πολύ πιο έντονα. Έτσι, δεν ήταν εύκολο να ελέγξουν την οργή και το θυμό τους. Κάποιοι δεν το κατάφερναν ποτέ. Μαζί και τη δίψα για αίμα που ήταν ένα εξασθενημένο κατάλοιπο εκείνης της πρώτης ανισορροπίας ανάμεσα στους δύο κόσμους. Γνώριζε, επίσης, ότι η μικρή είχε το γονίδιο. Το είχε κληρονομήσει από τη μητέρα της. Θα μπορούσε, ωστόσο, να μείνει αδρανές. Πόσες ήταν άλλωστε οι πιθανότητες να σκοτώσει κάποιον σε ένα κόσμο σαν τον δικό του;