O Κινέζος πρωθυπουργός Wen Jiabao, ομιλών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο το 2010, είχε αναφερθεί χαρακτηριστικά στην Κίνα και την Ελλάδα ως ‘δύο απαστράπτοντα μαργαριτάρια’ στην Ανατολή και την Δύση αντιστοίχως που προσέφεραν μείζονα συνεισφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Η άποψη ότι η Κίνα ανέπτυξε έναν υψηλό πολιτισμό μακράν εξωτερικών επιδράσεων και ότι απετέλεσε το ‘λίκνο του πολιτισμού στην Aνατολή’ αποδεικνύεται - κατά το πρώτο σκέλος - ανακριβής. Η γνωστή φράση του Rudyard Kipling: "East is east and west is west and never they will meet` διαψεύδεται από τα γεγονότα: επαφή και αλληλεπίδραση υπήρξε, και μάλιστα πολλαπλή με τα νομαδικά φύλα της ευρασιατικής στέπας, την Μεσόγειο, τον Ώξο και τον Ινδό, μεχρι τον Ελληνιστικό παράγοντα και τα ντόπια πολιτιστικά υβρίδιά του στην Βακτρία και την Ινδική, αυτή δε η επικοινωνία και συνδιαλλαγή απεδείχθη πολύ γόνιμη!

Ο φημισμένος ερευνητής Boardman, άλλωστε, έχει επισημάνει την ανέλιξη του Κινέζικου Δράκοντος από το πρωτότυπο του Ελληνικού Κήτους, ενώ οι συσχετίσεις μεταξύ των δύο προαναφερθέντων πόλων περιλαμβάνουν την ανάδειξη Ελληνο - Ινδού βασιλέα σε Σοφό του Βουδισμού, θρησκεία που επηρέασε βαθειά και συνδιαμόρφωσε την Κινεζική ταυτότητα.

Οι δυτικές επιρροές στην Κίνα είναι κατά γενικήν ομολογία πολλές και σημαντικές, όμως η διάκριση των Αιγαιακών ή Ελληνικών εξ αυτών είναι δύσκολη και στις περισσότερες περιπτώσεις αμφιλεγόμενη. Πάντως η αρχιτεκτονική (ιδιαίτερα η ταφική και η μνημειακή), η χρήση χρυσού και αργύρου ως προτιμώμενων υλικών πολυτελείας, οι διάφορες τεχνικές κοσμηματοποιίας (κοκκίδωση, σφυρηλάτηση, έκκρουστη τεχνική - repousse, σμίλευση, στίλβωση, χρυσοκέντηση - filigree), η ανάπτυξη της ζωγραφικής τοπίου και η υιοθέτηση καινοτομιών στην ζωγραφική, η εμφάνιση γλυπτών ρεαλιστικών γυμνών μορφών σε πραγματικό μέγεθος, η βιοτεχνία υάλου και χανδρών, διάφορες καινοτομίες πολεμικής τεχνολογίας, η πάλη και οι αθλητικές δραστηριότητες εν γένει και τόσα άλλα χαρακτηριστικά διαθέτουν μια περισσότερο ή λιγώτερο έντονη Ελληνική διάσταση και οφείλουν πολλά στον Αιγαιακό παράγοντα, άλλες φορές ως αποτέλεσμα άμεσης επαφής και άλλες - τις περισσότερες - εκ μεταφοράς μέσω των νομάδων.