Σε μια κλειστή, συντηρητική κοινωνία, ένας άνδρας και μία γυναίκα ζουν τον έρωτα με τον μοναδικό τρόπο που μπορούν να τον ζήσουν: απόλυτα. Οι ζωές τους παίρνουν διαφορετικό δρόμο, αλλά η επιθυμία τους να ξανασυναντηθούν και να ζήσουν μαζί, όχι μόνο δεν θα σβήσει αλλά θα τους οδηγήσει στον θάνατο. Αν και το έργο αφορά στον έρωτα ενός άντρα και μιας γυναίκας, στη σκηνή συγκρούονται δύο γυναίκες. Δύο γυναίκες, που η μια διεκδικεί τον έρωτα που της στέρησαν και η άλλη την αγάπη του γιου της που τελικά έγινε η θηλιά που τον «έπνιξε».

Το νέο έργο της Σοφίας Αδαμίδου, εμπνευσμένο από ματαιωμένους, αλλά και μάταιους έρωτες, αποτελεί ένα αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο για τις προκαταλήψεις, τις κοινωνικές συμβάσεις και τις δεσποτικές αντιλήψεις που συχνά επιβάλλονται στο οικογενειακό περιβάλλον. Ταυτόχρονα, μέσα από τις έντονες ερωτικές στιγμές και τα απόλυτα συναισθήματα, τις συγκρούσεις και τα όνειρα, τις διεκδικήσεις και τις στερήσεις, που θα φέρουν σε δοκιμασία τη σχέση γονιού και παιδιού και θα οδηγήσουν στην προδοσία και την απώλεια, διερευνά με διαχρονική ισχύ τα υπαρξιακά αδιέξοδα του σύγχρονου ανθρώπου.