Στις 13 Ιουλίου 1826 οι επικεφαλής στρατιωτικοί Δεκεμβριστές, Πέστελ Πάβελ, Ριλέγιεφ Κοντράτι, Μουραβιόφ-Απόστολ Σεργκέι, Μπεστούζεφ-Ριούμιν Μιχαήλ και Καχόφσκι Πιοτρ απαγχονίστηκαν στην αυλή του φρουρίου Πετροπαβλόφσκ, ενώ οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στην προσπάθεια εκδημοκρατισμού της Ρωσίας εξορίστηκαν.
Πολλές γυναίκες που ασπάζονταν την ιδεολογία των ανδρών τους, πήραν και αυτές τον δρόμο της εξορίας, εγκαταλείποντας υποχρεωτικά εκτός απ` τα προνόμια και τα παιδιά τους.
Μία από αυτές, η πολύ νεαρή τότε Μαρία Βαλκόνσκαγια, που ένωσε τη μοίρα της με τον καταδικασμένο σε καταναγκαστικά έργα πρίγκιπα Βαλκόνσκι, κράτησε σημειώσεις που αποδείχτηκαν, με το πέρασμα των χρόνων, πολύ σημαντικές.
Οι σημειώσεις στο ημερολόγιο της Βαλκόνσκαγια μεταφράστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα