Η παγκόσμια κρίση που ξέσπασε το 2007-2008 προέκυψε από τη δομική υστέρηση του ρυθμού πραγματοποίησης της αξίας σε σχέση με τον ρυθμό αξιοποίησής της. Κατά τη νεοφιλελεύθερη περίοδο, ενώ η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης αυξάνεται, η παραγωγική επένδυση καθίσταται όλο και λιγότερο ευαίσθητη ως προς το κέρδος, με αποτέλεσμα ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος του να κατευθύνεται προς τον ιδιωτικό δανεισμό.
Η αύξηση του τελευταίου πριν την κρίση, τόνωνε την κατανάλωση και την παραγωγική επένδυση, επιδρώντας θετικά στον ρυθμό πραγματοποίησης της αξίας και κατ’ επέκταση στον ρυθμό συσσώρευσης του παραγωγικού κεφαλαίου. Ταυτόχρονα όμως, διάβρωνε τα θεμέλια του νεοφιλελεύθερου σχήματος αναπαραγωγής του κεφαλαίου, καθώς το ποσοστό εξυπηρέτησης του χρέους υπονόμευε όλο και περισσότερο τον μισθό.
Παρά την κατάρρευση του νεοφιλελεύθερου σχήματος αναπαραγωγής, ένας πρωτοφανής νομισματικός "πειραματισμός" το διατηρεί στον "αναπνευστήρα". Οι κεντρικές τράπεζες του αναπτυγμένου κόσμου αντιλαμβάνονται, ωστόσο, ότι οι πολιτικές τους δημιούργησαν ήδη επικίνδυνες "παρενέργειες", με κίνδυνο να προκληθούν νέες σοβαρές υφέσεις στην οικονομία.
Σταύρος Τομπάζος (Συγγραφέας)
Ο Σταύρος Τομπάζος σπούδασε στο Παρίσι Πολιτική Οικονομία. Δίδαξε σε Αθηναϊκό Κολέγιο και Γαλλικό Πανεπιστήμιο από το 1991 μέχρι και το 1996. Εργάστηκε επίσης για έξι χρόνια ως ερευνητής στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Κύπρου. Είναι αναπληρωτήςη καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Δημοσίευσε τέσσερα βιβλία και δεκάδες άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πολιτικές επιθεωρήσεις και εφημερίδες στην Ελλάδα, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Κύπρο. Πολλές από τις δημοσιεύσεις του, όπως για παράδειγμα τα βιβλία "Ευρωπαϊκή Ένωση: Ιστορία, Στόχοι και Προοπτικές" και "Παγκοσμιοποίηση και Ευρωπαϊκή Ένωση", αφορούν στην ιστορία, στην πολιτική και στην οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
