Καμπή πνοής
zoom in

Η ποιητική συλλογή Καμπή πνοής (Atemwende) κατέχει κομβική θέση στο έργο του Paul Celan (1920-1970), καθώς εγκαινιάζει την ύστερη περίοδο της ποίησής του. Συγχρόνως συνιστά μια αναμέτρηση με τη δυτική λογοτεχνική παράδοση από τον Όμηρο μέχρι τον Kafka, αλλά και μια επανεξέταση της έως τότε ποιητικής του. Ο ίδιος σε ένα γράμμα προς τη σύζυγό του, τη ζωγράφο και χαράκτρια Gisèle Celan-Lestrange, παρατηρούσε: «Είναι πράγματι ό,τι πιο πυκνό έχω γράψει ως τώρα, και ό,τι πιο ευρύ». Η Καμπή πνοής περιλαμβάνει ποιήματα που γράφτηκαν από τον Σεπτέμβριο του 1963 έως τον Σεπτέμβριο του 1965. Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1967, από τις εκδόσεις Suhrkamp. «Είναι μια ημερομηνία σημαντική στη ζωή μου, γιατί αυτό το βιβλίο, από πολλές απόψεις, και προπαντός από την άποψη της γλώσσας του, σημαδεύει μια καμπή (που είναι αδύνατο να μην αντιληφθούν οι αναγνώστες)», αναφέρει ο Celan σ’ ένα γράμμα προς τον γιο του Eric.

Η ελληνική δίγλωσση έκδοση περιλαμβάνει, εκτός από τα ογδόντα ποιήματα της συλλογής, δώδεκα ανέκδοτα ποιήματα της ίδιας περιόδου, τέσσερα από τα οποία παρουσιάζονται εδώ για πρώτη φορά διεθνώς. Σε παράρτημα αναπαράγονται τα οκτώ χαρακτικά της Gisèle Celan-Lestrange, με τα οποία συνδιαλέγεται ο πρώτος κύκλος ποιημάτων της συλλογής. Στην προμετωπίδα του βιβλίου δημοσιεύεται για πρώτη φορά ένα φωτογραφικό πορτρέτο του ποιητή από την ίδια.

 

«Μόλις δημοσιεύθηκαν τα ογδόντα ποιήματα της Atemwende το 1967, έγινε αμέσως αντιληπτό ότι μετέβαλαν τον τρόπο με τον οποίο προσλαμβάνεται η ποίηση τόσο δραστικά όσο οι Illuminations του Rimbaud πριν από έναν σχεδόν αιώνα. Από αυτά γεννήθηκε μια φοβερή ακρίβεια. Σύμφωνα με τη διατύπωση του δυσμετάφραστου τίτλου, η πνοή της γλώσσας, ο μύχιος παλμός που διαπλέκει μια γλώσσα με το βιωμένο συγκείμενο της ιστορίας και της χρήσης της, σημείωσε καμπή στην κατεύθυνσή της. Και από τη στροφή αυτή είναι αδύνατο να υπάρξει πραγματική επιστροφή.»

George Steiner, The Times Literary Supplement

Paul Celan

Paul Celan (Συγγραφέας)

O Πάουλ Τσέλαν υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της γερμανικής γλώσσας και, σύμφωνα με τον George Steiner, μάλλον ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος ποιητής της μεταπολεμικής περιόδου. Γεννήθηκε το 1920 από Εβραίους γονείς στο Τσέρνοβιτς, μια μικρή πόλη στη γερμανόφωνη Μπουκοβίνα της Ρουμανίας, η οποία κατά τη διάρκεια του πολέμου καταστράφηκε από τους Γερμανούς, οι δε γονείς του εξοντώθηκαν. Ο Τσέλαν στάλθηκε σε στρατόπεδο «υποχρεωτικής εργασίας» μέχρι την κατάληψη της Ρουμανίας από τους Ρώσους, το 1944, έζησε στο Βουκουρέστι όπου συναναστράφηκε, για λίγο, με τους Ρουμάνους σουρεαλιστές, αντιμετωπίζοντας, όμως, προβλήματα με το σταλινικό καθεστώς αναγκάστηκε να διαφύγει στη Βιέννη και μετά στο Παρίσι. Πέρασε τα περισσότερα δημιουργικά χρόνια του στη Γαλλία, όπου έζησε ως ποιητής και ταυτόχρονα λέκτορας της γλωσσολογίας. Δημιουργός πολύγλωσσος, άσκησε με θέρμη μοναδική και το επάγγελμα του μεταφραστή. Μετέφρασε μεταξύ άλλων Σαίξπηρ, Ρεμπώ και Έμιλυ Ντίκινσον. Το πρώτο δικό του ποιητικό βιβλίο με τον τίτλο Μήκων και μνήμη εκδόθηκε το 1952. Η συλλογή Από κατώφλι σε κατώφλι, αφιερωμένη στη γυναίκα του, τη Γαλλίδα χαράκτρια Gisele Lestrange, είναι το δεύτερο βιβλίο του, που κυκλοφόρησε το 1955. Δημοσίευσε επίσης τις συλλογές: Γλωσσικό πλέγμα (1959), Του Κανενός το ρόδο (1963), Ήλιοι μίτοι (1968). Έγραψε επίσης διάφορα πεζά. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Μεσημβρινός (1960). Ο Τσέλαν αυτοκτόνησε το 1970 σε ηλικία 50 ετών, πέφτοντας στον Σηκουάνα.

 

Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Μιχάλης Καρδαμίτσης (Μεταφραστής)


Μιχάλης Καρδαμίτσης (Επιμέλεια)


Εκδότης:
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Χαρτόδετο
Σελίδες:
256
Διαστάσεις:
16x24
Βάρος:
0.511 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση